با توجه به توسعه روز افزون شهر شیراز، رشد جمعیت و افزایش انتقال آب درجهت تأمین نیاز های آبی شـهر، تبدیل اراضی کشـاورزی به اراضی مسکونی، تخریب بسیاری از قنوات موجود در دشت و بسیاری عوامل دیگر، سطح آب زیرزمینی در قسمت های وسیعی از جنوب و جنوب شرقی شهر افزایش یافته است. در جهت کاهش سطح آب زیرزمینی، سه رشته قنات به عنوان زه کش های زیرزمینی طراحی و اجرای آن ها از سال 1380 آغاز گشته است. در این پایان نامه، به بررسی اثر زه کشی قائم توسط پمپاژ از چاه ها در پایین انداختن سطح آب زیر زمینی منطقه پرداخته شده است. پس از مشخص شدن عوامل موثر در تغذیه و تخلیه به آبخوان، مدل هیدرولیکی دشت توسط نرم افزار pmwin تهیه شده و تغییرات سطح آب زیرزمینی در طول سال بدست آمده است. با مشخص شدن میزان پایین انداختن سطح آب زیرزمینی در نقاط مختلف دشت، محل قرار گیری چاه ها در نقاط مختلف دشت مشخص و میزان دبی برداشتی از چاه ها و زمان پمپاژ هر چاه توسط الگوریتم ژنتیک محاسبه گشته است و مشخص شده است که با اجرای 85 حلقه چاه، قادر به کاهش سطح آب زیرزمینی تا حداکثر 13 متر در دشت شیراز خواهیم بود. همچنین از مقایسه هزینه اجرای این سیستم پمپاژ با هزینه اجرای سه رشته قنات اجرا شده در دشت شیراز، مشخص می شود که اجرای این روش اقتصادی تر می باشد؛ بنحوی که هزینه اجرای سه رشته قنات درمقایسه با هزینه اجرای سیستم پمپاژ از چاه ها بر مبنای هزینه های سال 88 و با در نظر گرفتن نرخ تورم 10% و با توجه به فرضیات بکار رفته در برآورد اقتصادی روش پمپاژ از چاه ها، حدود 4/7 برابر می باشد که قابل تأمل است. این تحقیق مزایای استفاده از روش زه کشی قائم در مقایسه با روش های سنتی زه کشی افقی را نشان داد.