این پژوهش در ارتباط با مقایسه ملاک های محتوایی و فرایندی همسرگزینی در افراد با میزان بالا و پایین خودمتمایزسازی در کاشان، در سال 88-87، صورت گرفته است. جامعه آماری این تحقیق، شامل کلیه دختران و پسران 20 تا 30 ساله شهر کاشان بودند که از میان آن ها 300 نفر(153مرد و 147)، به صورت داوطلب برای پر کردن پرسش نامه، انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات این تحقیق از پرسشنامه های ملاک های همسرگزینی و خودمتمایزسازی، استفاده شد. در این پژوهش 3 فرضیه مطرح شده که با بهره گیری از روشهای آمار استنباطی(آزمون t و آزمون خی دو) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و جداول و نمودارهای آن از طریق روش های آمار توصیفی، ارائه گردیده است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که با 0/95 اطمینان، افراد با میزان خودمتمایزسازی بالا، ملاک های فرایندی و افراد با خودمتمایزسازی پایین، ملاک های محتوایی را مورد توجه قرار داده اند.. همچنین یافته ها حاکی از آن است که مردان و زنان در ملاک های محتوایی و فرایندی همسرگزینی متفاوتند. زنان بیشتر از مردان، هم به ملاک های محتوایی و هم به ملاک های فرایندی در انتخاب همسر توجه دارند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که به طور کلی زنان بیشتر از مردان به ملاک های انتخاب همسر پاسخ می دهند.