بخش اول ابتدا ترکیب 20،15،10،5 تتراکیس (4-نیترو فنیل) پورفیرین از واکنش پارا نیترو بنزالدهید و پیرول سنتز شد. این ترکیب توسط sncl2.2h2o در hcl به ترکیب 20،15،10،5 تتراکیس (4- آمینو فنیل) پورفیرین احیا گردید. در اثر واکنش ?- سیکلودکسترین با پارا تولوئن سولفونیل کلرید، ترکیب مونو-6-o-توسیل ?-سیکلودکسترین بدست آمد. از واکنش این ترکیب با 2- اتیل 2- اکسازولین ترکیب ?-cd-peox حاصل شد. از واکنش 20،15،10،5-تتراکیس (4- آمینو فنیل) پورفیرین با ?-cd-peox ترکیب 20،15،10،5-تتراکیس (?- سیکلودکسترین –پلی اتیل اکسازولین-4-آمینو فنیل) پورفیرین تشکیل شد. ساختار این ترکیب با روش های طیف سنجی uv-vis، ir، 1h-nmr، 13c-nmr و dsc تعیین شد.این ترکیب به علت داشتن واحدهای ?- سیکلودکسترین میتواند به عنوان ماده ای در ابعاد نانو برای کپسوله کردن مولکول هایی مانند مولکول های دارو استفاده شود. آزمایش uv-vis برای اثبات بار گذاری مولکول های فروسن و پایرن در حفره ?- سیکلودکسترین به کار برده شد. در اثر افزایش تدریجی محلول این ترکیب به محلول هایی با غلظت مشخص از فروسن و پایرن، جذب این مولکول ها به تدریج افزایش یافت که این امر نشان دهنده بارگذاری این مولکول ها در حفره ?- سیکلودکسترین می باشد. بخش دوم کمپلکس های پیوند دوهیدروژنی مشتقات فلوئوردار اتیلن دی آمین c2hnf4-n(nh2)2 با یک و دو مولکول سیلان (sih4) در فاز گازی در سطوح b3lyp و mp2 با مجموعه پایه 6-311++g(d,p) مورد مطالعه قرار گرفت. با افزایش تعداد اتم های فلوئور از یک تا چهار در این کمپلکس ها، انرژی پایداری افزایش و طول پیوندهای دوهیدروژنی، کاهش پیدا می کند. محاسبات فرکانس برای مشخص کردن ساختار واقعی کمپلکس ها و محاسبه انرژی پایداری کل تصحیح شده در سطوح b3lyp و mp2 انجام شد. همچنین محاسبات اتم در مولکول (aim) برای بررسی بیشتر ماهیت پیوندهای دوهیدروژنی تشکیل شده انجام شد.