چکیده در این اثر به بررسی بزم و توصیفات بزمی در دیوان خاقانی پرداخته شده است. جشن و شادی مردم که همان بزم نامیده می شود از نگاه خاقانی بررسی شده و در شش فصل تنظیم شده است. خاقانی به بزم اهمیت می دهد و جزئیات مجالس بزم را با نگاهی دقیق توصیف می کند.در این شش فصل انگیزه ها و اشخاص و لوازم بزم تجزیه و تحلیل می شود و در ابتدای هر فصل مقدمه ای کوتاه ذکر شده و سپس به توضیح مسائل مربوط به ان بخش پرداخته و ابیا آن از دیوان خاقانی استخراج گرددیده است. حاصل این پژوهش پر اهمیت بودن بزم را از دیدگاه خاقانی نشان می دهد. او به بزم و مجالس بزم نگاهی عمیق دارد. او برای شادی مردم ارزش قائل است و با آوردن نکات ظریف و دقیق کمک بزرگی به تاریخ بزم وبزم سازی می کند.