این مطالعه با هدف بررسی مقایسه بخشودگی در زوجین دانشجوی با رضایت زناشویی بالا و زوجین در معرض طلاق در شهرستان کرمانشاه انجام گردید. به این منظور 200 زوج در شهرستان کرمانشاه با روش نمونه در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع پس رویدادی است و ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1989)و مقیاس سنجش بخشش ffs(1998)در خانواده می باشد. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون ، آزمون تحلیل واریانس و آزمون تی استفاده گردید. یافته های تحقیق حاکی از وجود رابطه معناداری بین بخشش و خرده مقیاسهای آن(درک واقع بینانه، تصدیق و قبول خطا، جبران عمل، دلجویی کردن و احساس بهبودی) با رضامندی زناشویی می باشد. از دیگر یافته های این پژوهش وجود رابطه معنادار بین میزان بخشش و مدت زمان ازدواج ( یک تا پنج سال) و شرایط اقتصادی است و همچنین بخشش در افراد مذکر و مونث متفاوت است. با توجه به یافته های تحقیق می توان بیان نمود که شناسایی، فعالسازی و پرورش توانمندی هایی از قبیل بخشش می تواند در حفظ سلامت خانواده نقش موثری داشته باشد.