در این تحقیق نانوکامپوزیت های پلی پروپیلن- سلیکا و پلی پروپیلن- پلی آمید6- سیلیکا در مقادیر و اندازه های مختلف ذرات سلیکا با استفاده از روش اختلاط مکانیکی در حالت مذاب تهیه شده و خواص ویسکوالاستیک آن ها با استفاده از آزمایش های متنوع رئولوژیکی شامل آزمایش های نوسانی تغییر دامنه کرنش یا فرکانس و آزمایش چرخشی انذازه گیری تنش و گرانروی برشی با تغییرات نرخ کرنش، مورد بررسی قرار گرفته است. علاوه بر این اثر خواص سطحی ذرات نیز بر رفتارهای ویسکوالاستیک نانوکامپوزیت های تهیه شده، مورد بررسی قرار گرفته است. در مورد نانوکامپوزیت های دو جزئی پلی پروپیلن- سیلیکا، افزایش درصد وزنی ذرات باعث افزایش خواص ویسکوالاستیک کامپوزیت ها و هم چنین بروز یک رفتار شبه جامد در نانوکامپوزیت ها می شود. این رفتار شبه جامد که با افزایش اندازه ذرات و یا اصلاح سطح آن ها با گروه های آب گریز کم رنگ تر می شود، خود را به صورت کاهش شیب نمودارهای مدول های ذخیره ای و اتلافی در نواحی فرکانس پایین و یا بروز یک تنش تسلیم در آزمایشهای نوسانی تغییر فرکانس و آزمایش های چرخشی تغییرات تنش برشی بر حسب تغییرات نرخ کرنش، نشان می دهد. طبق مشاهدات صورت گرفته در مورد نانوکامپوزیت های سه جزئی پلی پروپیلن- پلی آمید6- سیلیکا، با صرف نظر از خواص سطحی، نانوذرات غالبا در سطح مشترک دو فاز پلیمری قرار می گیرند و همین عامل باعث افزایش خواص ویسکوالاستیک کامپوزیت ها می شود. به علاوه می توان نتیجه گیری کرد که با افزایش درصد وزنی ذرات، کاهش اندازه و آب دوست شدن سطح آن ها، علاوه بر افزایش خواص ویسکوالاستیک کامپوزیت ها، سازگاری دو فاز پلیمری هم به طور نسبی افزایش می یابد.

چکیده ندارد.