نام پژوهشگر: مجیدا اکرمی
مجیدا اکرمی محمود معصومی
در این پژوهش به تهیه و مطالعه ویژگی های ترموپلاستیک الاستومر بر پایه پلی اتیلن سبک و پودر تایر آسیابی پرداخته شده است. با استفاده از طراحی آزمایش به روش تاگوچی، به بررسی متغییرهای مختلف همچون نوع ومقدار سازگارکننده، نوع و مقدار پودر تایر و مقدار عامل ایجاد پیوند پرداخته شده است. از کوپلیمر اتیلن وینیل استات پیوند زده شده با مالئیک انیدرید (ma) وسه نوع مختلف از این کوپلیمر با مقادیر متفاوت وینیل استات ، به عنوان سازگار کننده در ترکیب ترموپلاستیک الاستومر استفاده شده است. همچنین از آغشته سازی سطح پودرهای تایر با دی کیومیل پراکسید به عنوان عامل ایجاد پیوند، استفاده گردید. تأثیر سازگارکننده های مورد نظر و دی کیومیل پراکسید بر خواص رئولوژیکی، فیزیکی، مکانیکی و ریخت شناسی نمونه ها مورد مطالعه و تحلیل قرار گرفت. خواص رئولوژیکی و ریخت شناسی به ترتیب با استفاده از تغییرات گشتاور با زمان در مخلوط کن داخلی و تصویر برداری با میکروسکوپ الکترونی بررسی شدند. استحکام شکست، مدول یانگ، کرنش شکست و استحکام پارگی به عنوان خواص مکانیکی، و مقاومت سایشی و سختی به عنوان خواص فیزیکی آمیزه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان می دهندکه با افزایش میزان گروه های وینیل استات در سازگارکننده، کرنش شکست نمونه ها حدود 20% مقدار اولیه افزایش می یابد. با افزایش مقدار سازگارکننده، استحکام شکست ثابت و تغییری حدود 116درصدی در کرنش شکست مشاهده گردید. با افزایش مقدار پودر تایر، تمامی خواص بجز کرنش شکست، کاهش قابل توجه نشان می دهند. عدم تغییر در مدول یانگ و افزایش کرنش و استحکام شکست با افزایش مقدار پراکسید، به مقدار 136% و 44% مقدار اولیه، نشان از چقرمگی قابل ملاحظه در آمیزه دارد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی تغییر سازوکار شکست از حالت ترک زایی به حفره زایی را در نمونه های حاوی سازگارکننده و پراکسید نشان می دهد. استفاده هم زمان از سازگارکننده و پراکسید اثر هم افزایی در سازگارسازی نمونه ها را تایید می کند.