در خلال 10 تا 15 سال گذشته تمایل چشم¬گیری به استفاده از آنزیم¬های برون¬زادی در جیره وجود داشته است. فسفر موجود در غلات به صورت اسید فایتیک است که در ph خنثی، گروه¬های فسفات اسید فایتیک یک یا دو یون با بار منفی دارند که می¬توانند با یون¬های فلزی پیوند ایجاد کنند. بنابراین فراهمی فسفر، سایر کانی¬ها و مواد غذایی مانند پروتین که با اسید فایتیک پیوند برقرار می¬کنند، کاهش می¬یابد. یکی از آنزیم¬های برون¬زادی مورد استفاده در تهیه خوراک پرندگان فیتاز است که موجب رها شدن فسفر و سایر مواد از اسید فایتیک شده، در نتیجه فراهمی آن¬ها را افزایش می¬دهد. آنزیم مورد استفاده در این آزمایش ناتوفوس بوده، که نوعی فیتاز میکروبی است و از قارچ آسپرژیلوس نیجر به دست می¬آید. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی شامل 5 تیمار، 5 تکرار و 15 جوجه (نژاد a پلاس) در هر تکرار بود. داده¬ها با استفاده از نرم افزار sas آنالیز شده و میانگین¬ها با آزمون snk در سطح %5 با یکدیگر مقایسه شدند. موارد اندازه¬گیری شده شامل: عملکرد جوجه¬ها در 0-21، 21-42 و 0-42 روزگی، غلظت¬های خونی فسفر، مس و روی، گوارش¬پذیری ایلیومی پروتین و بافت شناسی روده بوده است. . با افزایش سطح ناتوفوس گوارش¬پذیری ایلیومی پروتین، بلندی پرز و عمق کریپت در 21 و 42 روزگی افزایش یافت. پهنای پرز در 42 روزگی افزایش معنی¬داری را نسبت به 21 روزگی در تیمارهای دریافت کننده آنزیم نشان داد. غلظت¬های سرمی فسفر و روی با افزایش ناتوفوس جیره افزایش یافت. افزایش سطوح ناتوفوس در جیره با کاهش سطح دی کلسیم فسفات موجب بهبود ضریب تبدیل غذا و اقتصادی شدن جیره شد.