هنگام استفاده از دسته داده های همگن، به منظور ارزیابی عملکرد واحدها، تعیین موثر واحدهای پرت ضروری است تا بتوان به نتایج ثمربخشی به ویژه در تحلیل های دو مرحله ای دست یافت. در تحلیل پوششی داده ها، مهمترین کار در این مقوله تمرکز روی مرز کارایی به منزله پایه ای برای شناسایی واحدهای پرت است. در این پایان نامه استفاده از مرز کارا و ناکارا برای تشخیص واحدهای پرت را بررسی می کنیم.

هدف در این پژوهش علاوه بر تبیین مبانی فلسفی درمان وجودی، یعنی فلسفه های هست بودن، بررسی این مسأله است که درمان? وجودی با چه سازوکارها و روش?هایی به مقوله?ی درمان وارد می شود و با تأکید بر چهار مفهوم مرگ، آزادی، تنهایی، و پوچی؛ به بررسی نقش هر یک در نابهنجاری روانی و کاربردش در درمان می پردازد. درمان وجودی از مرگ به عنوان اضطراب از نیستی یاد می کند و ردّ پای این اضطراب را در اکثر نابه ‍هنجاری ها روانی می یابد و با تأکید بر مفهوم مرگ آگاهی آن را وسیله‏ای برای رهایی از اضطراب مرگ می‏داند. در باب مفهوم آزادی نیز درمانگران وجودی بر مسوولیّت‏پذیری، اراده و آرزو تأکید می‏کنند و یکی از اساسی‏ترین راه‏های اثربخشی درمان را مسوولیّت‏پذیری بیمار می‏دانند. درمانگران وجودی علاوه بر بررسی مفاهیم تنهایی و پوچی در رابطه با دو مفهوم پیشین، برای هر یک نقشی مستقل در ارتباط با نابه‏هنجاری روانی و درمان قائل هستند. این پژوهش در نهایت با معرّفی دو شکل ویژه از این درمان یعنی معنادرمانی و واقعیّت درمانی به بسط مفاهیم وجودی در درمان اشاره می کند. معنادرمانی نوعی از درمان وجودی است که بر مفهوم معنایابی در زندگی تأکید می‏کند و از روش‏های اختصاصی در درمان بهره می‏گیرد. واقعیّت‏درمانی نیز نوع دیگری از درمان وجودی است که بر مفهوم مسئولیّت تأکید دارد و از اصول یادگیری در درمان استفاده می کند.