هدف این رساله بررسی تأثیر بیماریهای مختلف عصبی با درجات گوناگون آن در بکارگیری اراده انسان و احراز مواردی از آن بیماریها که منجر به جنون می گردد اعم از دائمی یا ادواری و میزان مسوولیت این بیماران درخصوص اعمال ارتکابی شان . از مسائلی که با پیدایش مکتب تحققی یا اثباتی مطرح شده ، بحث ویژگی و خصلت های ذاتی افراد در ارتکاب جرم ، بیمار بودن مجرمین ، اصلاح و درمان ، کاهش مجازات آنان در مقایسه با سایر افراد و مواردی مشابه این مسائل بود . یکی از مواردی که بیش از پیش به آن پرداخته شده بحث تمایل مضاعف برخی افراد به ارتکاب جرم بواسطه ویژگی های خاص درونی و ذاتی آنها بود که در اصطلاح ، آنان را بیمار می خوانند . یکی از مفاهیمی که با پیشرفت علم پزشکی و روانشناسی، دانشمندان به آن پرداختند بحث اختلالات روانی ، جسمی و جنسی در افراد بود و این سوال که رابطه بین این اختلالات و ارتکاب جرم چیست؟ آیا شخصی که دچار نوعی از این اختلالات است ناگزیر به انجام فعل مجرمانه است یا او نیز مانند سایر افراد بدون هیچ تأثیری از این اختلالات ، در ارتکاب عمل مجرمانه آزاد است و باید مانند سایر افراد به کیفر عمل ناشایست خود برسد یا اینکه نیمه مسوول است زیرا تا حدّی از اراده خود می تواند بهره بگیرد و بقیه آن تحت الشعاع آن بیماری عصبی و روانی است . لذا نقش مکانیسم روانی این بیماران روانی نه فقط مورد توجه روان پزشک جهت آسیب شناسی و درمان آنان است بلکه برای روان شناس جنایی و جرم شناس نیز از این جهت حائز اهمیت است که تشخیص میزان تسلّط بر اراده این بیماران با وجود تأثیرات بیماری و در نتیجه معرفت به میزان مسوولیت کیفری آنان و تعیین مجازات یا راههای اصلاح و پیشگیری از تکرار عمل آنان مدّنظر بوده و هست .