هدف این تحقیق مقایسه تاثیر تمرینات منتخب بر تعادل ایستا در دانش آموزان پسر پایه های اول تا سوم ابتدایی بود . به همین منظور 60 پسر از دبستان شاهد کوثر واقع در منطقه 19 تهران با دامنه ی سنی 7 الی 10 سال انتخاب و در چهار گروه : کنترل، دویدن رو به جلو، دویدن رو به عقب و دویدن به پهلو قرار گرفتند. لازم به ذکر است میانگین سنی، قد و وزن آزمودنیها به ترتیب 8/48 سال، 127/64 سانتی متر و 28/14 کیلوگرم بود. به منظور انجام این تحقیق ابتدا یک پیش آزمون جهت اندازه گیری تعادل ایستا از آزمودنیها به عمل آمد. سپس آزمودنیها در سه گروه تمرینی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه ( یک روز در میان ) و در هر جلسه مسافت 800 متر را در چهار مرحله 200 متری با زمانهای استراحتی 2 دقیقه ای طبق برنامه تدوینی گروه مربوطه دویدند و در نهایت مجدداً در یک پس آزمون مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری شامل آزمون ایستادن روی یک پا بوده است. جهت تجزیه و تحلیل آماری، از آزمون تی استیودنت در گروههای وابسته به منظور مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون افراد هر گروه و آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای توزیع طبیعی و آزمون لوین برای همگنی واریانس ها و تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی جهت مقایسه میانگین نمرات چهار گروه استفاده شد و نتایج زیر حاصل گردید (5 %= ∝) : بین گروه تمرین دویدن رو به جلو و گروه کنترل، گروه تمرین دویدن رو به عقب و گروه کنترل، گروه تمرین دویدن به پهلو و گروه کنترل از لحاظ تاثیر بر تعادل ایستا تفاوت معنی داری وجود ندارد و همچنین بین سه گروه تمرینی نیز از لحاظ تاثیر بر تعادل ایستا تفاوت معنی داری وجود ندارد. با توجه به نتایج کسب شده می توان عنوان کرد که تمرینات منتخب یا از لحاظ مدت زمان و نحوه اجرا و یا اساساً از لحاظ نوع تمرین، به گونه ای نبوده اند که بتوانند تعادل ایستای دانش آموزان 7 الی 10 ساله را تحت تاثیر قرار دهند.