تبدیل ادبیات داستانی به ادبیات دراماتیک یکی از مهم ترین اشکال نگارش در رسانه های مختلف است. رادیو به عنوان یک رسانه قدرتمند در جهان امروز جایگاه ویژه ای در اذهان مخاطبان دارد و نمایش رادیویی یکی از انواع برنامه های رادیویی است که می تواند اهداف کوتاه مدت و طولانی مدت برنامه سازان را محقق سازد. آنچه ذهن مؤلف را به خود مشغول کرده چگونگی کاربرد داستان های کوتاه ایرانی و خارجی جهت اقتباس برای نمایش رادیویی است. تلاش این نوشتار به کمک روش توصیفی در یافتن نقاط اشتراک و افتراق ساختاری در نمایش رادیویی و داستان کوتاه و آشنایی با هنر ارزشمند اقتباس است تا با در کنار هم قرار دادن این نتایج، نمایشنامه نویسان را در نگارش نمایش اقتباسی برای رسانه ای فراگیر چون رادیو یاری رساند. آنچه از این تحقیق نتیجه می شود اهمیت ظرفیت ها و ابزارهای رادیو، جایگاه خلاقیت نمایشنامه نویس در تفسیر و تطبیق داستان کوتاه برای نمایش رادیویی و یافتن معیارهایی جهت انتخاب داستان کوتاه مناسب برای انجام اقتباس رادیویی است.