پژوهش حاضر از انواع پژوهشهای توصیفی –زمینه یابی است . که به ارزیابی برنامه درسی رشته تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت می پردازد . هدف اصلی پژوهش ارزیابی کیفیت درونی و بیرونی برنامه درسی رشته تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت می باشد . جهت دستیابی به هدف پژوهشی سئوالاتی مطرح گردید : 1. میزان مطلوبیت برنامه درسی رشته تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت براساس عناصر ده گانه برنامه درسی چقدر است ؟ 2- رشته تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت تا چه حد پاسخگوی نیازهای استفاده کنندگان از محصولات برنامه است ؟ در راستای پاسخگویی به سئوالهای پژوهش به جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی پرداخته شده است . در جمع آوری اطلاعات میدانی از ابزار اندازه گیری پرسشنامه استفاده شده است . جامعه آماری پژوهش شامل 1- استادان، 24 نفر؛2- دانشجویان، 64 نفر؛ 3- دانش آموختگان ، 64 نفر؛4 - مدیران ، 64 نفر؛ بوده است . جهت انتخاب نمونه آماری از جدول مورگان و کرجسی استفاده شده است . برای تجزیه و تحلیل اطلاعات پرسشنامه از روشهای آماری استفاده شده که شامل : آمار توصیفی(جدول توزیع فراوانی ، نمایش هندسی توزیع فراوانی ،شاخص های مرکزی و پراکندگی) ، آمار استنباطی ( آزمون پارامتری t تک گروهی) ، جهت اجرا ی آزمونهای مطرح شده از نرم افزار آماری spss استفاده شده است . در پاسخ به سئوال اول پژوهشی می توان گفت کیفیت برنامه درسی رشته تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت در حد متوسط است به طوریکه : از دیدگان دانشجویان عناصر محتوا، راهبردهای یادگیری ، ارزشیابی ، گروه بندی در سطح کیفی متوسط و عناصر منطق ، اهداف، فعالیت های یادگیری ، مواد و وسایل و زمان به طور معنا دار در سطح کیفی بالاتر از متوسط قرار دارد . در کل کیفیت برنامه درسی رشته از دیدگان دانشجویان در حد متوسط است . از دیدگاه اساتید عناصر منطق ، هدف ، راهبردهای یادگیری ، فعالیت های یادگیری ، مواد و وسایل ، ارزشیابی، گروه بندی زمان و فضا در سطح کیفی متوسط و عنصر محتوا در سطح کیفی پایین قرار دارد . در کل کیفیت برنامه درسی این رشته از دیدگاه اساتید در سطح متوسط است . در پاسخ به سئوال دوم پژوهشی می توان گفت که از سوی مدیران و دانش آموختگان در رابطه با برنامه درسی رشته مورد نظر رضایت وجود ندارد . و در این زمینه بین نظرات مدیران و دانش آموختگان تفاوت معناداری مشاهده نشد ، فقط از دیدگاه مدیران عملکرد دانش آموختگان در حیطه نگرش در سطح بالاتر از متوسط است . واژه های کلیدی: ارزشیابی ، کیفیت ، برنامه درسی ، تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت

در این پژوهش سعی شده است تا جهت گیری کلی سیاست های بازرگانی خارجی ایران در بازه زمانی ???? تا ???? مورد مطالعه قرار گیرد. بدین منظور سیاست ها، اقدامات و عملکرد بازرگانی خارجی کشور با استفاده از چندین شاخص به شیوه تحلیل تاریخی، بررسی شده و تلاش شده تا این جهت گیری، در قالب راهبردهای درون گرا و برون گرا نشان داده شود تا زمینه هایی را برای برنامه ریزی های بهتر در آینده فراهم آورد. علاوه بر بررسی آسیب شناسی سیاست های تجاری ایران، در این پژوهش به راهبردهای تجاری کشورهای کره جنوبی، مالزی، برزیل، مکزیک، هند، شیلی و چین اشاره می شود. شاخص ارزش افزوده بخش صنعت نسبت به تولید ناخالص داخلی، ترکیب صادرات غیرنفتی و واردات، نرخ برابری موثر نسبی، نرخ تعرفه، نرخ موثر حقوق ورودی نشان می دهند که در پنج دهه گذشته جهت گیری غالب تجارت خارجی کشور درون گرایی یا به عبارتی جانشینی واردات بوده است. شاخص های دیگر، اگر چه به طور دقیق جهت-گیری تجارت خارجی کشور را تعیین نمی کنند، ولی هریک به نوعی تاییدکننده جهت گیری درون گرا در مجموعه سیاست های بازرگانی کشور هستند.