یکی از مهمترین و گسترده ترین تحقیقات بازارهای مالی، تشریح رفتار بازده سهام است. دستاورد این تحقیق ارائه مدل هایی است، که دستخوش انتقاد ها و حمایت های گوناگونی بوده است. یکی از معروف ترین این مدل ها، مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (capm) می باشد. نتایج پژوهشهای دو دهه گذشته در امریکا، ژاپن و سایر کشورهای پیشرفته حاکی از این است که این مدل توانایی لازم برای پیش بینی بازده سهام را ندارد. این یافته ها نشان می دهد، که متغیر هایی همچون اندازه، نسبت سود به قیمت، نسبت جریان نقدی به قیمت سهام و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام، بازده سهام را بهتر از مدل capm پیش بینی می کند . در این تحقیق، مفید بودن کاربرد تجزیه و تحلیل بنیادی سهام در شناسایی سهام پر بازده بررسی می شود. در تجزیه و تحلیل بنیادی سهام، استفاده از داده های مالی گذشته و حال شرکت ها، نظیر سود و رشد شرکت، موقعیت رقابتی آن و برخی ملاحظات اقتصادی در نظر گرفته می شود. به بیان دیگر، در این تحقیق، اثر برخی از متغیر های حسابداری بر بازده سهام، مورد بررسی قرار می گیرد. این متغیرها که از آنها به عنوان متغیرهای بنیادی نام برده می شود، بیشتر بر اساس تحقیقات پیشین و شرایط حاکم بر بازار بورس ایران انتخاب شده اند. این متغیرها ابتدا توسط لو و تیاگاراجان(1993)* مورد استفاده قرار گرفتند که شامل دوازده متغیر بنیادی بود. پس از آن نیز بارها توسط سایر محققان به عنوان متغیرهای بنیادی مورد استفاده تحلیل گران بازار سرمایه بوده است.