هدف از انجام این مطالعه سنجش اعتبار الگوی ارائه شده ای بود که ادعا می شود به وسیله ی آن میزان دشواری بازآوری واژگان از حافظه ی بلندمدت برآورد می شود. میزان دشواری واژگان برای بازآوری از طریق یک محاسبه ساده که در آن تعداد هجاها، ساختار آنها، و همچنین دانش زبان آموز از تکواژهای ابتدایی و انتهایی کلمات بعنوان معیارهای این محاسبه مورداستفاده قرارگرفته، بدست می آید. این الگو بااستفاده از چندین مدرک مبتنی بر پژوهش (عمدتاً مربوط به حافظه کوتاه مدت) که در نوشته های علمی مربوطه قابل دسترسی بود، ونیز شواهد بدست آمده از تجزیه و تحلیل خطاهای زبان آموزان هنگام یادآوری لغات در کلاسهای زبان طرح ریزی شده و بسط و گسترش یافته است. به منظور تحقق چنین هدفی، 40 واژه به 40 زبان آموز در سطح پیشرفته در دو موسسه در کرمانشاه به مدت پنج جلسه در طول سه هفته آموزش داده شد. این 40 واژه ی موردنظر از هشت گروه پنج تایی که هر کدام نماینده یک سطح دشواری بودند (از ساده ترین تا مشگل ترین گروه، بر اساس برآورد الگو) تشکیل- شده بودند. در هر جلسه، هشت واژه با میزان دشواری متفاوت تدریس شد. طبق پیشگویی های الگو، واژگانی که به عنوان آسان برآورد شده بودند یعنی آنهایی که دارای میزان دشواری پایینی بودنده باید به دفعات بیشتری نسبت به واژگانی که دارای میزان دشواری بالایی بودند بازآوری می شدند. بعد از یک فاصله زمانی دو هفته ای، از طریق یک آزمون ساده، توانایی زبان آموزان مورد مطالعه در بخاطر آوردن آن واژگان مورد سنجش قرار گرفت. این آزمون شامل یادآوری و نوشتن هر واژه با استفاده از تعریف یا معنی فراهم شده در آزمون بود. تجزیه و تحلیل داده ها (t-tests و rank-order correlations) در مواردی رابطه مثبت و در مواردی هم عدم رابطه بین میزان دشواری برآوردشده و تعداد دفعاتی که واژگان یادآوری شده بودند را نشان داد که بطورضمنی بیانگر این مطلب است که واژگان را باید به عنوان واحدهای زبانی ناهمسانی قلمداد کنیم که یادگیری آنها سطوح مختلفی از تلاش را می طلبد. اعتبار نسبی بدست آمده برای الگو احتیاج به بررسی و مطالعه بیشتر دارد.