چکیده مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای بیان می کند که ریسک کل یک دارایی به دو بخش ریسک بازار یا ریسک سیستماتیک و ریسک شرکتی یا ریسک غیر سیستماتیک تقسیم می شود. این مدل معتقد است تنها ریسک سیستماتیک در بازده های سهام قیمت گذاری می شود و ریسک غیر سیستماتیک از طریق تنوع سازی از بین می رود و بنابراین در یک بازار کارای سرمایه قیمت گذاری نمی شود. به هر حال مدل های دیگری وجود دارند که ریسک غیر سیستماتیک را نیز قیمت گذاری می کنند. در پژوهش حاضر با توجه به اهمیت رابطه بین ریسک و بازده، تأثیر ریسک غیر سیستماتیک، صرف ریسک بازار و اندازه شرکت بر مازاد بازده سهام مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1378 تا 1387 می باشد. در این پژوهش سه فرضیه طراحی گردید که با استفاده از مدل رگرسیون چند متغیره ارائه شده توسط درو و دیگران (2004) آزمون شد و بمنظور کاهش همبستگی بین متغیرهای مستقل، از روش تشکیل پرتفوی استفاده شده است. از آنجایی که اندازه و ریسک غیر سیستماتیک شرکت های نمونه در طول زمان تغییر می کند و تشکیل پرتفوی ها بر مبنای اندازه و ریسک غیر سیستماتیک شرکت های نمونه در ابتدای هر سال انجام شده است، بنابراین شرکت های نمونه در تمام سال ها در یک پرتفوی معین نیستند و از یک پرتفوی به پرتفوی دیگری نقل مکان می کنند. به همین دلیل برای هر سال تخمینی جداگانه انجام شده است. در این پژوهش به منظور تخمین اجزای هر مدل از تکنیک داده های ترکیبی و جهت آزمون فرضیات از روش مقطعی استفاده شده است. با توجه به پژوهش های مقطعی و حسابداری در زمینه پرتفوی، تحلیل فرضیات پژوهش سالانه انجام می شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که ریسک غیرسیستماتیک و صرف ریسک بازار بر مازاد بازدهی سهام تاثیر مثبت و اندازه شرکت بر مازاد بازدهی سهام تأثیر منفی دارد (در تعدادی از سال ها). کلید واژه ها: ریسک غیر سیستماتیک، اندازه شرکت، صرف ریسک بازار، مازاد بازدهی سهام.