موضوع مورد بحث در این تحقیق بررسی تحلیلی جرایم مربوط به عدم رعایت ایمنی راهها و راه آهن می باشد. در کشور ما صیانت و ایمنی راههای ارتباطی توسط مقنن مورد توجه قرار گرفته است و با تصویب دو قانون اصلی یعنی قانون کیفر بزه های مربوط به راه آهن ( مصوب 1320 ) و قانون ایمنی راهها و راه آهن ( مصوب 1349 ) و اصلاحات بعدی آن و همچنین با تصویب قوانین عام دیگری در قانون مجازات اسلامی به این مهم پرداخته است. هدف از این تحقیق جمع آوری و تحلیل و ارائه راهکارهای لازم در خصوص جلوگیری از وقوع جرایم مربوط به عدم رعایت ایمنی راهها و راه آهن می باشد که عمدتا شامل جرائم تخریب و مشتقات آن(تخریب عمدی و غیرعمدی ناشی از بی مبالاتی و غفلت)، سرقت وسایل و تأسیسات راهها و راه آهن، تجاوز به حریم راهها و اخلال در تردد وسایل نقلیه می باشد. با این توضیح که تاسیسات راهها و راه آهن که از اهمیت و پیچیدگی های فراوانی برخوردار است، نمی تواند در قالب یک یا چند ماده قانونی از قانون مجازات اسلامی مورد حکم قرار گیرد و ضوابط و معیارهای لازم در این زمینه را تعیین نماید. به عبارت دیگر اهمیت بسیار زیاد وسایل و تأسیسات راهها و راه آهن مستلزم قوانین خاص و جامع است، همچنانکه قانونگذاران قبل از مقنن سال 75 و بویژه مقننین قبل از انقلاب برای جرائم مربوط به تاسیسات عمومی با تصویب قوانین و مقررات خاص به صورت جداگانه به حمایت از این تاسیسات می پرداختند. شیوه و روش این تحقیق تحلیلی- توصیفی است که با استفاده از منابع موجود در کتابخانه های مختلف و مراکز علمی معتبر (دانشگاهها، سازمانها و ارگانهای وابسته و غیره ) و همچنین استفاده از سایت های اینترنتی معتبر صورت گرفته است.