بر اساس مطالعات پتروفیزیکی و سنگ شناسی، پوش سنگ به 7 طبقه راهنما تقسیم می شود که از بالا به پایین عبارتند از: a (انیدریت)، b (شیل بیتومینه)، c (سنگ آهک کیلوستوملید دار)، d (سنگ آهک دولومیتی)، e (آهک بدون فسیل)، f1 (آهک و ماداستون با قطعات فسیل) و f2 (آهک میلیولید). آثار پلوئید، انتراکلاست، استروماتولیت و فسیل های محیط بنتیک علاوه بر بافت های ندولی در انیدریت ها و بافت های hopper و chevron در نمک ها، توالی رسوبی لاگون - میان جزرومدی -سبخایی را برای بخش اول سازند گچساران نشان می دهد. فرش های جلبکی، منشا احتمالی شیل های بیتومین است.نقشه هم ضخامت نشان می دهد که بخش شمالغربی دارای ضخامت بیشتری نسبت به بخش جنوبغربی است.آنالیز ژئوشیمیایی با استفاده از روش های sem-eds و xrf بمنظور تعیین تفاوت محیط ژئوشیمیایی تبخیری های بخش های مختلف انجام شد. داده ها آشکار نمود که ترکیب ژئوشیمیایی پوش سنگ متفاوت از سایر بخش های سازند گچساران می باشد. براساس آنالیز eds مقادیر برم را در پوش سنگ نشان داد که بسمت ممبرهای بالاتر حذف می گردد و حاکی از شرایط ساحلی- دریایی ممبر 1 دارد. مقادیر سولفور و کلسیم نمونه ها در داده های xrf همخوانی نشان می دهد. همخوانی عناصر روی و کلر نشان دهنده محیط احیا می باشد. بالا بودن نسبت استرانسیم به سولفور نیز منشا ثانویه رسوبات سلستیت را تایید می کند. تغییرات مقادیر سایر عناصر نسبت به عمق در پوش سنگ نسبت به سایر بخش های سازند گچساران می تواند تمایز محیط رسوبی پوش سنگ را از سایر بخش ها نشان دهد.