در این تحقیق، در یک سری آزمایش مقدماتی پارامترهای هیدرودینامیکی اختلاط در راکتور ستونی حبابی و راکتور ایرلیفت با چرخه داخلی ، با تغییر در سرعت ظاهری گاز، مورد بررسی قرار گرفته است. حجم عملیاتی، قطر و همچنین نوع توزیع کننده گاز دو راکتور با یکدیگر مشابه است. روش تزریق ردیاب و پاسخ ضربان برای یافتن زمان اختلاط بکار گرفته شده است. با افزایش سرعت ظاهری گاز رژیم جریان مایع به رژیم پلاگ نزدیک می شود. زمان اختلاط مایع با افزایش سرعت ظاهری گاز با یک رابطه توانی کاهش می یابد. نتایج نشانگر زمان اختلاط کمتر برای راکتور ایرلیفت در مقایسه با راکتور ستونی حبابی است یعنی اختلاط در راکتور ایرلیفت سریعتر از راکتور ستونی حبابی می باشد. روند افزایشی سرعت چرخش مایع با افزایش سرعت ظاهری گاز مشاهده می شود. استفاده از راکتور ایرلیفت به جای راکتور ستونی حبابی باعث کاهش زمان اختلاطی در حدود 50 % در دبی های پایین می شود. سپس بازده جوهرزدایی از کاغذهای باطله، در راکتور ستونی حبابی و راکتور ایرلیفت با چرخه داخلی، مورد بررسی قرار گرفته است. فاکتور روشنایی کاغذ حاصله و تعداد لکه های جوهر باقیمانده به عنوان مبنای سنجش بازده جوهرزدایی استفاده شده است. مقادیر روشنایی بالاتری در راکتور ایرلیفت نسبت به راکتور ستونی حبابی بدست آمده است.