استفاده از جیره های پلت شده و پرانرژی در پرورش جوجه گوشتی منجر به افزایش سرعت رشد و بهبود ضریب تبدیل غذایی می شود اما مصرف چنین جیره هایی احتمال وقوع اختلالات متابولیکی مانند آسیت را افزایش می دهند. هدف از این تحقیق بررسی اثرات جیره پرانرژی وپلت شده در بروز آسیت و تغییرات بیوشیمیایی و هیستولوژیکی بافت سرخرگ ششی است. این طرح با 608 خروس نژاد گوشتی راس 308 در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار اجرا شد. جوجه ها با چهار نوع جیره شامل دو جیره پرانرژی (3200 کیلوگرم/کیلوکالری) و کم انرژی (2868 کیلوگرم/کیلوکالری در مرحله استارتر و 2955 کیلوگرم/کیلوکالری در مرحله رشد) که هر کدام به دو فرم آردی و پلت بودند تا سن شش هفتگی تغذیه شدند. نمونه گیری از بافت سرخرگ ششی و قلب، در سنین 3، 4، 5 و 6 هفتگی و به طور تصادفی صورت گرفت. قلب ها و تعـدادی از سرخـرگ های ششی برای بررسـی های هیستـوپاتـولوژیـکی در فرمالیـن 10% فیـکس شدنـد. نمونه ها بعـد از قـالـب گیـری در پارافیـن، با روش hematoxylin and eosin (h&e) رنگ آمیـزی شدند. مقدار کـلاژن و الاستیـن بافت بعـد از هضـم با سیـانـوژن برومـاید با اندازه گیـری مقـدار اسیـد آمینه هیـدروکـسی پرولیـن و به روش اسپـکتروفتـومتری ارزیـابی شـد. با روش ژلاتین زیموگرافی تغییـرات میـزان matrix metalloproteinases مورد بررسی قرار گرفت. داده هـای بدست آمده به وسیـله نرم افزار آماری sas و رویـه glm آنالیز شدند و 05/0 p<از نظر آماری معنی دار اعلام شد. چهار هفته بعد از مصرف جیره ها وزن کل بطن/وزن بطن راست در تیمارهای پرانرژی، پلت و پلت پرانرژی نسبت به تیمار شاهد به طور معنی داری افزایش یافت. مطالعات هیستولوژیکی نشان داد که ضخامت دیواره سرخرگ ششی، ضخامت لایه مدیا، قطر لومن و قطر خارجی رگ در هیچ یک از سنین تحت تأثیر جیره قرار نگرفت. مقدار کلاژن کل در شش هفتگی در کلیه تیمارها به طور معنی داری بیشتر از تیمار شاهد بود. بنابراین افزایش سطح انرژی و پلت کردن جیره ممکن است باعث افزایش سنتز کلاژن شده باشد ولی مصرف این جیره ها بر میزان الاستین رگ تأثیری نداشت. فعالیت mmp-9 در هفته های سوم و چهارم در تمامی تیمار ها یکسان بود و در هفته پنجم میزان فرم فعال این آنزیم افزایش یافت. ضریب تبدیل غذایی در سنین مختلف در تمام تیمارها نسبت به تیمار شاهد بهبود یافت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که اگرچه نمونه گیری از مرغ های به ظاهر سالم انجام شد ولی عوامل مستعد کننده آسیت در سطح سلولی- مولکولی در چـهار هفته بعد از مصرف جیره ها بروز کردند. بنابراین ادامه دوره پرورش مـی تواند احتمال بروز آسیت را افزایش دهد. از بین جیره های آزمایش شده در این تحقیق پلت کردن جیره ضریب تبدیل غذایی را چهار هفته بعد از مصرف جیره ها بهبود می بخشد ولی اثرات منفی آن در سطح سلولی- مولکولی کمتر از جیره پرانرژی بود. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که در مقایسه با جیره پر انرژی، جیره پلت شده با کمترین احتمال بروز عارضه آسیت، با عث بهبود ضریب تبدیل غذایی می شود.

در این مطالعه، آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان به عنوان محلی مناسب برای چسبیدن باکتری استرپتوکوکوس اینیایی مورد ارزیابی قرار گرفت و واکنش متقابل میان بافت آبشش ماهی و باکتری در طی دوره عفونت بررسی شد. بدین منظور مدلی آزمایشگاهی (مدل تزریق شریان آبشش) جهت ایجاد عفونت مورد استفاده قرار گرفت. این مدل آزمایشگاهی در مقایسه با دیگر روش های آزمایشگاهی و غیر آزمایشگاهی دارای مزیت های قابل توجهی است. همچنین به منظور بررسی تأثیر دما و کیفیت آب (حضور نیتریت و مواد آلی) بر توان چسبیدن باکتری به بافت آبشش آزمون هایی انجام شد. در پایان مشخص شد که باکتری استرپتوکوکوس اینیائی قادر است به بافت آبشش ماهی قزل آلا بچسبد و آبشش می تواند به عنوان راه ورود باکتری به بدن ماهی محسوب شود. همچنین چسبیدن باکتری به بافت آبشش متأثر از عوامل محیطی است. با افزایش دما و نیز در حضور نیتریت و مواد آلی باکتری استرپتوکوکوس اینیایی به میزان بیشتری قادر است به بافت آبشش بچسبد.

در مطالعه حاضر، توانایی چسبندگی باکتری لاکتوکوکوس گارویه به بافت آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد ارزیابی قرار گرفت. هدف نهایی از این مطالعه بررسی واکنش متقابل میان باکتری لاکتوکوکوس گارویه و بافت آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان در مرحله عفونت بوده است. همچنین به منظور بررسی تاثیر دما و کیفیت آب (حضور نیترات و آمونیاک) بر توان چسبیدن باکتری به بافت آبشش آزمون هایی انجام شد. بدین منظور مدلی آزمایشگاهی (مدل تزریق شریان آبشش) جهت ایجاد عفونت مورد استفاده قرار گرفت. این مدل آزمایشگاهی در مقایسه با دیگر روش های آزمایشگاهی و غیر آزمایشگاهی دارای مزیت های قابل توجهی است. نتایج باکتری شناسی و آسیب شناسی نشان داد که باکتری توانایی چسبندگی به بافت آبشش را داشته و آبشش می تواند به عنوان راه ورود باکتری به بدن ماهی باشد. همچنین مشاهده گردید که چسبندگی لاکتوکوکوس گارویه تحت تاثیر فاکتورهای متعددی است. این توانایی چسبندگی با قرار دادن کمان های آبششی در آب محتوی آمونیاک و نیترات و نیز با درجه حرارت بالا مورد مطالعه قرار گرفت. در پایان مشخص شد که تمام این عوامل محیطی باعث افزایش توانایی چسبندگی باکتری می شوند.

امروزه مطالعات زیادی در مورد جایگزین های پیوند استخوان انجام می گیرد تا نیاز به پیوند استخوان خودی به حداقل برسد. هیدروکسی آپاتایت مرحله کریستالی فسفات کلسیم است که به شکل طبیعی جزو مواد معدنی استخوان می باشد که به شکل وسیعی به عنوان پیوند استخوان مورد استفاده قرار می گیرد. اسکلت آهکی مرجان مرحله ی کریستالی سولفات کلسیم کربن دار می باشدکه به عنوان هدایت کننده استخوان سازی در پیوند به کار گرفته می شود. چادرینه بزرگ و توانایی آن در رگ زایی بافت ها از قبل شناخته شده می باشد و در روندهای ترمیمی استفاده می گردد. برقراری رگ ها در محل شکستی باعث ترمیم وسیع و خون رسانی بهتری در محل شکستگی می شود . این مطالعه طوری طراحی شده که استفاده توام مرجان و امنتوم در روند ترمیم شکستگی استخوان در سگ بررسی شود. یک نقیصه به طول 10 میلیمتر درست در وسط استخوان زند زبرین (ردیوس) در 16 قلاده سگ ایجاد شد. گروه امنتوم (4 قلاده)، گروه مرجان (4 قلاده)، گروه امنتوم- مرجان (4 قلاده) و نهایتاً گروه شاهد (4 قلاده) گروه های سگ مورد مطالعه بودند. رادیوگراف ها بلافاصله بعد از عمل، 1 ماه بعد از عمل و 2 ماه بعد از عمل جهت ارزیابی شکل گیری استخوان، جوش خورگی و بازآرایی محل نقیصه تهیه شدند. استخوانهای زند زبرین جراحی شده در روز 58 پس از معدوم سازی حیوانات مورد نظر به روش انسانی خارج گشته و جهت بررسی هیستوپاتولوژی در فرمالین 10% قرار داده شدند. این مطالعه نشان داد که گروههای مرجان و مرجان- امنتوم از نظر التیام استخوان قویتر از گروههای شاهد و امنتوم بودند.

از گرافت های استخوانی برای تسریع التیام در مواردی مانند استئوتومی ها، شکستگی های چند قطعه ای، نئوپلازی و کیست استخوانی استفاده می شود. گرافت ها غنی از سلول های استخوان ساز و مواد القاء کننده ی استخوان سازی هستند و همچنین بستری جهت رشد عروق و استخوان مهیا می کنند. هیدروکسی آپاتایت سنتزی (hap)، بتا تری کلسیم فسفات (tcp?) و دیگر ترکیبات فعال زیستی ساختاری شبیه استخوان دارند و به همین سبب در زمینه ی ارتوپدی و دندان پزشکی کاربرد های فراوانی پیدا کرده اند. با تکیه بر استفاده از جایگزین های پیوند خودی استخوان امروزه به صورت وسیعی در دنیا از این جایگزین ها استفاده می شود و روز به روز استفاده از آن در حال افزایش است. در گذشته برای کوتاه شدن روند التیام استخوان از روش های مختلف از جمله قرار دادن محل شکستگی در کنار میدان مغناطیسی، پیوند استخوان خودی، تحریک الکتریکی و استفاده از اولترا سوند با ضربان پایین استفاده می شد. مطالعه ی زیر به بررسی استفاده ی همزمان از هیدروکسی آپاتایت به همراه پودر صفحه ی رشد جنین گاو (dcfgp) و بررسی روند التیام استخوان می پردازد. در این مطالعه از 15 عدد خرگوش نیوزلندی بالغ با وزن تقریبی 5/2 کیلوگرم استفاده شد. خرگوش ها به صورت تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند. قطعه ی استخوانی به شکل طولی و به اندازه دو برابر عرض استخوان زند زبرین برداشته شد. در گروه اول (n=5) نقیصه ی ایجاد شده به وسیله ی هیدروکسی آپاتایت پر شد. در گروه دوم (n=5) نقیصه ی ایجاد شده به وسیله ی هیدروکسی آپاتایت و پودر صفحه ی رشد جنینی پر شد. در گروه سوم (n=5) نقیصه ی ایجاد شده به وسیله ی پودر صفحه ی رشد جنینی پر شد. در خرگوش ها رادیوگراف در هفته های 2، 4، 6 و 8 بعد از عمل تهیه شد و نمونه برداری از استخوان جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی در هفته هشتم انجام گرفت. رادیوگراف ها و نمونه ها از لحاظ میزان جوش خوردگی، فعالیت استخوان سازی و دوباره شکل پذیری مورد بررسی آماری قرار گرفت. در 56 روز پس از عمل اختلاف معنی داری در بین گروه ها از نظر تشکیل استخوان و باز آرایی آن، وجود داشت (p<0.05). 56 روز پس از عمل جراحی معلوم شد که گروه ii نسبت به دو گروه دیگر از نظر آماری برتری دارد. در مطالعه ی هیستوپاتولوژی جوش خوردگی فوقانی استخوان، جوش خوردگی تحتانی استخوان، شکل گیری استخوان متراکم و شکل گیری مغز استخوان در مقایسه ی آماری بین سه گروه اختلاف معنی داری مشاهده نشد (p>0.05) ولی از نظر عددی گروه ii از دو گروه دیگر برتر بود. از نظر شکل گیری استخوان اسفنجی گروه ii به شکل معنی داری (p<0.05) از گروه i و گروه iii قوی تر بود. در مجموع این مطالعه نشان می دهد که در گروه ii هیدروکسی آپاتایت نقش هدایت کننده ی استخوان سازی و پودر صفحه ی رشد نقش القاء کننده ی استخوان سازی را بر عهده داشتند که همین موضوع سبب بهبود و تسریع در روند التیام نقیصه ی استخوانی نسبت به دو گروه دیگر بود.

ایجاد اتصالی ستون فقرات در شرایطی همچون بیماری های استحاله ای مثل آرتریت ستون فقرات وآسیب های ضربه ای (شکستگی ستون مهره ها)، روندهای پاتولوژیک نئوپلاستی، بدشکلی های مادرزادی ستون مهره ها و شکستگی به عنوان یک عمل جراحی معمول به شمار می رود. گرافت ها غنی از سلول های استئوژنیک و القاگر استخوان سازی هستند. از اتوگرافت به فراوانی استفاده شده اما میزان گرافت برداشت شده محدودیت داشته و عوارضی را در بافت دهنده ایجاد می کند. از این رو پیوندهای جایگزین اتوگرافت مثل آلوگرافت و زنوگرافت کاربرد بیشتری پیدا کرده اند. هدف از مطالعه حاضر ایجاد اتصالی ستون فقرات در مدل آزمایشگاهی موش صحرایی با استفاده از پودر صفحه رشد جنین گاو و dbm جنین گاو می باشد. در این مطالعه 60 موش صحرایی با سن 4 ماه و وزن 200 تا 300 گرم به 3 گروه 20تایی تقسیم شدند. بعد از ایجاد بیهوشی پوست ناحیه ی پشتی روی مهره های کمری برش خورده و سپس به فاصله 3 میلی متر از خط وسط دو برش در جوانب زواید شوکی بر روی عضلات زده شد و مهره های کمری 4 و 5 در معرض قرار گرفتند. گروه 1 فضای بین زواید عرضی با پودر صفحه رشد، گروه 2 با dbm و گروه 3 با اتوگرافت برداشته شده از از ستیغ بال ایلئوم پر شد. ارزیابی رادیولوژیکی و هیستوپاتولوژیکی در روزهای 14، 28 و 42 بعد از عمل صورت گرفت. دو گروه پودر صفحه رشد و dbm اختلاف معناداری را با گروه شاهد نشان دادند و از نظر استخوان سازی و پر شدن فضای بین زواید قابلیت قابل ملاحظه ای داشتند. علت این امر را می توان به حضور bmp2 و bmp7 موجود در صفحه رشد و dbm جنین گوساله نسبت داد.

التیام شکستگی یک فرایند فیزیولوژیک پیچیده می باشد که در روند آن سلول ها، پروتئین ها و بیان صد ها ژن متعدد نقش دارند. پیوند های استخوانی به منزله ی یک جزء حیاتی در بسیاری از عمل های جراحی ترمیمی ارتوپدی به حساب می آیند. پیوند های استخوانی به فراوانی جهت بهبود بهتر استخوان در استئوتومی ها، شکستگی های چند قطعه-ای، نئوپلازی ها و کیست های استخوانی استفاده می شوند. این تحقیق جهت بررسی خواص پودر صفحه رشد گوساله جنینی و مقایسه آن با دیگر گرافت ها از جمله dbm تجاری، پودر استخوان گوساله و پیوند اتوگرافت طراحی شده است. 10 خرگوش سفید نیوزلندی جهت این مطالعه تهیه شد. توسط مته ارتوپدی در استخوان زند زبرین هر خرگوش 5 نقیصه استخوانی ایجاد شد. از 5 نقیصه یکی را خالی گذاشته تا به عنوان گروه شاهد مورد ارزیابی قرار گیرد و بقیه نقیصه ها با گرافت های مورد نظر از جمله پودر صفحه رشد،dbm تجاری، پودر استخوان گوساله و اتوگرافت پر شدند. در روز های 14و28و42 از خرگوش ها رادیوگراف تهیه شد و بعد از روز 42 از استخوان زند زبرین خرگوش ها مقاطع هیستوپاتولوژی تهیه شد. رادیوگراف ها و مقاطع پاتولوژی مورد بررسی واقع شده و نتایج به صورت آماری ارزیابی شدند. نتایج نشان دادند کهdbm تجاری، پودر استخوان گوساله و پودر صفحه رشد نسبت به گروه شاهد در بررسی رادیولوژیکی و هیستوپاتولوژیکی اثرات القایی قوی تری داشتند.

پاتوژن های مهاجم توسط دستگاه ایمنی ذاتی و اکتسابی کنترل می شوند. دستگاه تولید مثل ماده از نظر ایمنولوژیک در قدرت خود برای القاء بی پاسخی نسبت به فلور طبیعی میکروبی در بخش های پایین تر این دستگاه و پاسخ به باکتری های پاتوژن منحصر به فرد است. به طوری که بخش های بالاتر دستگاه تولید مثل ماده شامل: بدنه ی رحم، شاخ رحم و لوله های رحمی عملا? فاقد ارگانیسم ها هستند. باکتری های خودی بدون القاء پاسخ التهابی در بخش های پایینی دستگاه تناسلی حضور دارند. گیرنده های شبه تال (toll like reseptors /tlrs) از نظر تکاملی به عنوان گیرنده های ایمنی ذاتی حفاظت شده ای هستند که الگو های شناسایی مولکولی یا pamps (pathogen-associated molecular pattern) را بصورت یک شیوه موثر و غیر واکنش دهنده به خود تشخیص می دهند و سیگنال دهی ایمنی اختصاصی را آغاز می کنند که منجر به شروع پاسخ های اکتسابی مختص به آنتی ژن می گردد. بنابراین بیان آن ها بر روی سطح سلول های اپیتلیال ممکن است نقش مهمی را در سیگنال دهی ایمنی ذاتی داشته باشد. هدف از این مطالعه شناسایی بیان رسپتورهای شبه تال (tlrs) 2، 4، 5 و 6 مسئول دفاع ذاتی ضد باکتریایی در دستگاه تناسلی میش غیر آبستن بود. دستگاه تناسلی میش شامل: مهبل، گردن رحم، بدنه ی رحم، شاخ رحم و لوله ی فالوپ می باشد. نتایج نشان دادند که بیان tlr2, 4, 6 بیشتر در بدنه ی رحم بوده و به میزان کمتری در شاخ رحم می باشد. این گیرنده ها در مهبل، گردن رحم و لوله ی فالوپ در حیوانات سالم بیان نمی شوند. tlr5 در هیچ یک از قسمت های دستگاه تناسلی بیان نشد. این نتایج می توانند بیان کننده ی این مطلب باشند که شروع التهاب بعد از تهاجم باکتری ها به اندومتر بوده و مسبب بروز متریت، التهاب مهبل و التهاب گردن رحم می باشد. لوله های رحمی به ندرت در معرض باکتری ها قرار می گیرند چرا که از لحاظ آناتومی و ایمنی شناسی ساختار آن ها منحصر به فرد است به گونه ای که لزومی به بیان tlr ها نیست

موش بدلیل اینکه می تواند مخزن و یا حامل بسیاری از میکروارگانیزم های بیماری زای انسانی باشد نقش مهمی در بهداشت عمومی ایفا می نماید. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین حضور برخی عوامل باکتریایی بیماری زای مشترک در نمونه های سکوم، کبد، کلیه و نازوفارینکس موش های خانگی منازل حاشیه ای منطقه شهرکرد انجام گرفته است. تعداد صد و هفت موش از مناطق فوق بصورت تصادفی و با تله گذاری اخذ و جمع آوری شد. چهارصد و بیست و هشت نمونه نازوفارینکس، سکوم، کبد و کلیه (هر کدام صد و هفت) جهت جدا سازی باکتری های استرپتوباسیلوس مونیلی فورمیس، استرپتوکوکسی، استافیلوکوکوسی، سروتیپ های سالمونلا و اشریشیا کولی استفاده شد، جهت تشخیص آلودگی نمونه ها به لپتوسپیرا از روش pcr استفاده شد. آلودگی با لپتوسپیراهای بیماری زا، استرپتوباسیلوس مونیلی فورمیس و استافیلوکوکوس کوآگولاز مثبت در نمونه های کبد، کلیه و نازوفارینکس مشاهده نگردید. باکتری های جدا شده در این مطالعه عبارت بودند از اشریشیا کولی (9/58%)، پروتئوس ولگاریس (5/7%) و سروتیپ های سالمونلا (6/5%). از دیگر باکتری های غالب جدا شده می توان استافیلوکوکوس های کوآگولاز منفی (6/19%)، استرپتوکوکوس های آلفا همولایتیک (7/4%) و استرپتوکوکوس های بتا همولایتیک (5/7%) را نام برد.

پنج جدایه باکتری لیستریا (لیستریا ایوانووی) که از گوشت گوسفند جدا شده بود برای بررسی بیماری زایی به صورت داخل صفاقی به مقدار 1/0 سی سی (106 سلول باکتری) به موش آزمایشگاهی نژاد سوئیس آلبینو تزریق شد. دو جدایه از لیستریا ایوانووی بیماری زا بوده و در مدت 2-6 روز پس از تزریق باکتری سبب مرگ موش شدند. مشاهده ارگانیسم ها در ارگانهای مختلف انجام شد و آسیب های بافت شناسی در کبد، طحال، کلیه، مغز و روده دیده شد.

با صنعتی شدن نانوتکنولوژی، جهان در آینده نزدیک بیشتر در معرض نانوذرات واقع می شود. اما تا به حال اثرات سلامت آنها به طور مستقیم (بهنگام تولید) یا غیرمستقیم از طریق محیط به عنوان مثال گرد و غبار حاوی نانوذرات و زنجیره غذایی بر بدن انسان ناشناخته است. در این مطالعه اثر سمیت حاد نانوذرات اکسید روی (nano-zno) در موش های سالم بالغ (به عنوان یک مدل جانوری پستاندار) بر برخی فاکتورهای بیوشیمیایی کبد و کلیه در سرم خون مورد مطالعه قرار گرفت. موش ها در سه گروه، یک گروه شاهد و دو گروه تیمار قرار گرفتند و نانوذرات اکسید روی در دو غلظت 5/2 و 5 گرم بر کیلوگرم وزن برای گروه های تیمار به صورت خوراکی تجویز شد. علائم بالینی و مرگ و میر بعد از تیمار با نانوذرات اکسید روی یادداشت شد. موش های تیمار شده با هر دو غلظت از نانوذرات اکسید روی علائمی از رخوت، کندی حرکت و عدم تعادل در حرکت و تا حدودی کاهش وزن را نشان دادند. مرگ چهار موش بعد از هفته اول تیمار، در اثر مسومیت شدید اتفاق افتاد. آزمایش های سرمی عملکرد بیوشیمیایی کبد افزایش قابل ملاحظه سطح سرمی ldh، alt، ast و alp را در موش های تیمار شده با نانوذرات اکسید روی در هر دو غلظت نسبت به گروه شاهد نشان داد، که بیانگر آسیب کبدی می باشد که توسط نانوذرات اکسید روی القا شده است. آزمایش های سرمی عملکرد بیوشیمیایی کلیوی نشان داد که سطح bun و cr سرم در گروه های تیمار با نانوذرات اکسید روی تاحدی افزایش یافت که تنها افزایش سطح bun در گروه تیمار با غلظت بیشتر ( g/ml1/0) در سطح 05/0< p نسبت به شاهد معنی دار بود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که میزان آسیب کلیوی ناشی از اثر نانوذرات اکسید روی ناچیز بوده و افزایش سطح bun نیز بیشتر ناشی از آسیب کبدی می باشد. از طرف دیگر مشاهده اسلاید های بافتی مربوط به کبد و کلیه با میکروسکوپ نوری، آسیب های بافتی مشخصی را در هر دو گروه تیمار نسبت به گروه شاهد نشان نداد. پس می توان نتیجه گرفت که آسیب های بافتی ایجاد شده در این دو اندام مانند نکروز بافتی و دژنراسیون سلول ها بعد از 14 روز بهبود یافته، و یا این که بیشتر این آسیب ها مانند آسیب های وارد به غشا و اندامک های داخل سلولی تنها با میکروسکوپ الکترونی قابل مشاهده اند.

لنگش یکی از مهم ترین مشکلات صنایع دامپروری بوده که زیان های اقتصادی زیادی را بر دامدار تحمیل می کند. لنگش یک ضایعه چند علیتی است که تحت تأثیر فاکتورهایی از قبیل شرایط نگهداری، مدیریت دامپروری، تغذیه، فاکتورهای فردی، شرایط آب و هوایی، میزان تولید و همچنین وجود اجرام بیماری زا در منطقه می باشد و بر این اساس فراوانی بیماری های مختلف منجر به لنگش در گزارش های مختلف متفاوت است. از جمله این بیماری ها درماتیت انگشتی است که یک بیماری زخم شونده است و عامل ایجاد آن، اسپیروکت تریپونما می باشد. از طرف دیگر یکی از مهم ترین عوامل لنگش گاو شیری، زخم کف سم است و معمولاً به دنبال لامینایتیس بروز می کند ولی علیرغم اینکه این عارضه جزء بیماری های غیر عفونی سم گاوهای شیری محسوب می شود، این فرضیه وجود دارد که عوامل درماتیت انگشتی با نفوذی که به بافت کوریوم دارند و یا به صورت ثانویه از محیط به زخم راه یافته و در گسترش و یا پایداری زخم موثرند. مطالعه ی حاضر در یک گله ی شیری صنعتی با 1400 رأس گاو شیروار در استان چهارمحال و بختیاری و یک گله ی صنعتی دیگر با تعداد 300 رأس دام شیروار در اصفهان انجام شد. گله های مذکور دارای برنامه مراقبت از سم بودند و تمامی جراحات اندام حرکتی در این گله به دقت ثبت می گردید. از تعداد 33 جراحت در ناحیه ی چهار سم نمونه های بافتی گرفته شد و در داخل یخ نگهداری و در زمان کمتر از 4 ساعت به آزمایشگاه ارجاع داده شد. محل جراحت قبل از نمونه برداری توسط آب مقطر شستشو داده شد و نمونه برداری توسط پنس استریل از لایه های زیرین بافت شاخی و از مرکز زخم انجام شد. پس از استخراج dna و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی در یک برنامه ی سیکل حرارتی، تکثیر ژنوم مورد نظر به واسطه ی روش آشیانه ای واکنش زنجیره ای پلیمراز (nested pcr) صورت گرفت. نتیجه ی آزمایش نشان دهنده ی حضور باکتری تریپونما در 14 نمونه از نمونه های زخم کف سم مورد نظر بود. این نتیجه می تواند تائید کننده ی این فرضیه باشد که عوامل درماتیت انگشتی از طریق نفوذ به بافت کوریوم بر جراحت زخم کف سم موثرند و یا اینکه، این آلودگی خارجی بوده و به صورت ثانویه با این جراحات همراه شده اند که در هر دو صورت به عنوان یک ریسک فاکتور مطرح بوده و می تواند بر گسترش زخم و یا پایداری آن موثر باشد.

به خاطرشناسایی عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها و ایجاد سویه های مقاوم باکتریایی، مصرف آنتی بیوتیک ها به عنوان محرک و پیش برنده رشد محدود و در بعضی از کشورها ممنوع شده است از این رو تلاش برای یافتن مواد جدید با حداکثر اثرات مفید و حداقل عوارض جانبی همچنان ادامه دارد. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثرات مکمل غذایی حاوی نانوذرات نقره بر مورفولوژی روده ی کوچک موش صحرایی بود. 24 موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه 1، نانوذرات نقره با دوزppm 1 از راه دهان به مدت 45 روز متوالی داده شد.ppm 10 نانوذرات نقره به صورت خوراکی به مدت 45 روز به موش های صحرایی گروه 2 داده شد.گروه 3، نانوذرات نقره با دوز ppm 20 را با مدت زمان و روش مشابه دریافت کردند. موش های صحرایی گروه 4 به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. مطالعه نشان داد که نانوذرات نقره، وزن موش های صحرایی را در گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل افزایش داد (05/0>p) علاوه بر این، ارتفاع پرزها، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و سطح جذب در دئودنوم، ژژنوم و ایلئوم به طور معنی داری افزایش یافت (05/0>p). عمق کریپت های دئودنوم، ژژنوم و ایلئوم در گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (05/0>p). نتایج این مطالعه دلالت بر این دارد که نانوذرات نقره اثرات سودمندی بر مورفولوژی روده ی کوچک داشته و می تواند جانشین بالقوه ای برای پیش برنده های رشد در جیره های غذایی باشد.

روند ترمیم زخم (wound healing)فرآیندی ترمیمی بوده که به تدریج در ساختار منطقه آسیب دیده خود را نشان می دهد. پس از ایجاد زخم، واکنش های التهابی شدیدی در آن محل شروع به فعالیت نموده و سپس با افزایش تولید رشته های کلاژن بافت پیوندی و پس از آن بازسازی و بازآرایی (rearrangement) اپی تلیوم ترمیم و بهبود زخم به اتمام خواهد رسید. این روند از جمله روندهای بسیار ظریف و دقیق فیزیولوژیکی بوده و از اهمیت بسیار زیادی در اصول پزشکی (درمان زخم های دیابتی و جراحی) و دامپزشکی (درمان زخم در سطح بدن ماهیان زینتی اکواریومی و نیز ماهیان خاویاری) برخوردار است. علاقه و توجه به درمان هر چه بهتر زخم در ماهیان زینتی که بعضا از ارزش اقتصادی زیادی نیز برخوردار هستند، رو به افزایش بوده، لذا در این میان انتخاب درمان های مناسب تر و در عین حال موثرتر، بسیار مورد توجه محافل علمی قرار دارد (1). درمان زخم های عفونی پس از جراحی در بسیاری از ماهیان زینتی (ornamental) نظیر ماهی طلایی و دیگر ماهیان با ارزش اکواریومی و نیز ماهیان خاویاری بسیار رایج بوده و به کاهش میزان مرگ و می در این ماهیان کمک زیادی می نماید. این زخم های عفونی بیش تر در نواحی باله ها و سر ماهی مشاهده شده که بدون درمان لازم معمولا موجب از کار افتادگی ماهی خواهد شد. برای مثال می توان به بیماری باکتریایی پوسیدگی باله های یا fin rot اشاره نمود که در طی آن باکتری فلاوباکتریوم کلومناره به بافت مورد نظر حمله ور شده و زخم های شدیدی را ایجاد می کند. برای درمان اولیه حتما می بایست بخش عفونی را جراحی نموده و قطع نماییم. در بسیاری از موارد نیز زخم هایی در اثر جابجایی نادرست و غیر اصولی ماهیان ایجاد شده که هجوم میکروبی از نوع آئروموناس آن را تشدید می کند. در هر حال موارد ذکر شده نیاز به ترمیم موثر و سریع زخم دارند (2). تومورهای خارجی در سطح بدن ماهیان نیز نیاز به جراحی و سپس ترمیم زخم موثر دارند (3). گاه مشکلات شناوری در ماهیان و یا بیماری های شدید چشمی نیز نیازمند جراحی فوری و موثر بوده و ترمیم زخم های عارض شده در آنان نیز بسیار مورد توجه می باشد (4 و5). یکی از موارد بسیار مورد توجه در علم آبزی پروری نحوه برداشت خاویار از ماهیان خاویاری است. سابق بر این ماهی خاویاری ماده با عمر حدود 6 تا 7 سال را کشته و سپس اقدام به خارج سازی تخم ها یا همان خاویار از شکم ماهی می نمودند، اما در سال های اخیر با روش جراحی شکم و سپس ساکشن خاویار، دیگر نیازی به کشتن ماهی مادر نبوده و می توان دوباره این ماهی را پس از درمان و ترمیم مناسب زخم در آب های آزاد رها نمود. البته همیشه محیط زندگی ماهیان دربردارنده انواع عفونت ها و میکروب ها بوده که این خود تاثیر منفی در جریان ترمیم زخم بر جای می گذارد. لذا در این خصوص چنان چه بتوان از عصاره بدن کرم خاکی در تیمار و درمان موثر زخم در ماهیان خاویاری استفاده نمود، کمک زیادی به رونق اقتصادی در کشورهایی مثل ایران خواهد شد. از جمله بی مهرگان خاکزی کرم های خاکی بوده که واجد تشخیص ایمونولوژیکی و حافظه ای هستند. این جانوران قادر به ترمیم بافت های از دست رفته بدن خود بوده و در محیط های بسیار آلوده با میکروب ها توان زیست و تکثیر دارند. ماکرومولکول های موجود در ترکیب شیمیایی مایع سلومی کرم های خاکی مسول این پایداری و مقاومت در شرایط سخت می باشند. اثرات زیستی این نوع از ماکرومولکول ها در یک دوره زمانی طولانی در حدود 600 میلیون سال قبل تا حال? تقریبا به صورت ثابت در بیش تر بی مهرگان باقی مانده است (6 و7). از میان ترکیبات مختلف بدن (درون مایع سلومی و لوله گوارش) کرم های خاکی? کمپلکس گلیکولیپوپروتیینی g90 دارای خواص متفاوتی نظیر: اثرات آنتی اکسیدانی? ضد باکتریایی و میتوژنیک (محرک رشد در روند ترمیم زخم) می باشد. میزان محتوی پروتیینی موجود در ساختار g90 مستخرج از عصاره ی بدن کرم خاکی آیزنیا فتیدا در حدود 40 میکروگرم در هر میلی گرم آن می باشد. در ساختار g90 گروه های آمینی به همراه با قندها و گلوکولیپیدها وجود دارند. تیمار زخم موش ها با g90، سبب افزایش مقدار برخی از فاکتورهای رشد در پوست محل زخم می شود. g90 با عمل آنتی اکسیدانی خود موجب مقاومت اپی تلیوم در برابر آسیب های اکسیداتیو ناشی از رادیکال آزاد اکسیژنی می شود (8 و9). 3- اهداف اصلی طرح : در پژوهش حاضر به بررسی اثر ترمیم کننده کمپلیکس g90 از عصاره بدن کرم خاکی بر ساختار زخم بخیه در سطح بدن ماهیان طلایی می پردازیم. هم چنین همراه با این اثر، تاثیر توام خورانش پودر (آرد) کرم خاکی (به عنوان جزیی از غذای روزانه ماهی) در طی دوره زمانی 14 روزه ترمیم زخم، مورد بررسی قرار خواهد گرفت. 4- ارائه فرضیات : h0: به کارگیری غلظت های مشخص از عصاره بدن کرم خاکی (کمپلکس g90)، با یا بدون خورانش پودر کرم خاکی، باعث بهبود بهتر و سریع تر زخم های بخیه دار در ماهیان طلایی نمی شود. h1: به کارگیری غلظت های مشخص از عصاره بدن کرم خاکی (کمپلکس g90)، با یا بدون خورانش پودر کرم خاکی، باعث بهبود بهتر و سریع تر زخم های بخیه دار در ماهیان طلایی می شود. 5- پیشینه تحقیق و بررسی منابع : تا کنون هیچ اطلاعاتی در زمینه ترمیم زخم بخیه ها به کمک عصاره بدن کرم های خاکی در ماهی ها در منابع معتبر علمی دنیا در دسترس نبوده و این تحقیق برای اولین بار به انجام می رسد. لذا از نظر پیشینه تحقیق اطلاعات خاصی در دسترس نبوده و تمامی موارد مورد نظر در تحقیق حاضر به صورت پیشنهادی می باشند. در سال 2010 نعمت اللهی و همکارانش نشان دادند که نوع بخیه در بهبود بهتر و موثرتر محل زخم در جراحی های ماهی طلایی نقشی اساسی را ایفا نموده و دراین میان بخیه ی نوع ساب کوتیکولار بهترین نتیجه را به دنبال داشته است (10). این نتیجه بیانگر این مطلب است که علاوه بر کاربرد ترمیم کننده مناسب? استفاده درست از نوع بخیه زدن نیز در اجرای بهتر روند ترمیم و بهبود زخم ها موثر خواهد بود. علاوه بر این? حتی نوع نخ بخیه نیز در هموار سازی سطح نهایی زخم و کاهش التهابات بعدی مهم بوده به طوری که مشخص شده کاربرد نخ های پلی گلیکولیک نسبت به نخ های کات کوت ساده و کرومیک ارجح تر می باشد (11). در ارتباط با اثر عصاره بدن کرم های خاکی (g90) در روند ترمیم زخم ها، کارهای اندکی به انجام رسیده و در واقع این خط تحقیقاتی مراحل اولیه پیشرفت خود را طی می کند. در سال 2001 مشخص گردید که عصاره بدن کرم های خاکی (g90) واجد خاصیت های آنتی اکسیدانی و ضد باکتریایی بوده و بدین تربیب می تواند به عنوان یک کاندید مناسب در فرایند ترمیم زخم جانوران در نظر گرفته شود (12 و13). در همین راستا نشان داده شده که g90 با دارا بودن مولکول های مشابه با igf ها واجد القاء قدرت تکثیر در محیط های کشت سلولی می باشد (14). خاصیت های آنتی اکسیدانی g90 موجب افزایش در رشد و تکثیر فیبروبلاست ها و سلول های اپی تلیالی می شود (12). اجزای درون ساختار g90 با افزایش میزان قدرت پروتیین های اتصالی برخی سلول ها موجب افزایش توان ایمنی سلولی می شوند (13). اخیرا نیز نشان داده شده که پودر کرم خاکی آیزنیا واجد قدرت ضد قارچی شدید بوده و به آن این امکان را خواهد داد که در فرایندهای مرتبط با التیام زخم ها مشارکت جوید (15). برای اولین بار grdisa و همکارانش جهت ترمیم زخم در مدل های جانوری اقدام به استفاده از عصاره بدن کرم های خاکی نمودند (13). اینان مشخص نمودند که چنان چه عصاره بدن کرم خاکی به کار گرفته شود? تا حد زیادی مراحل بهبود زخم پوستی در موش ها به جلو می افتد. مکانیسم اصلی این اثر مثبت در ارتباط با افزایش برخی فاکتورهای رشد در طی مراحل بهبود زخم می باشد. آزمایشات ایمونوهیستوشیمی و باکتری شناسی نیز نشان دادند که بهبود زخم در سطح بسیار مناسب و رضایت بخشی قرار داشته است (8). همین گروه (9) در سال 2010 نشان دادند که کاربرد g90 موجب کاهش جمعیت های میکروبی در محل زخم شده و هم چنین عنوان داشتند که g90 موجب کاهش زمان مرحله التهاب و سرعت بخشی به مراحل تکثیر سلولی در درمان زخم های موش های رت می شود. در همین مقاله پیشنهاد شده که ماده g90 به عنوان یک کاندیدای مناسب در درمان زخم ها در دامپزشکی و آبزی پروری مورد کاربرد زیاد خواهد داشت. 6- مواد و روش اجرا : الف- تهیه ی عصاره بدن کرم خاکی و استخراج کمپلکس g90 : بدین منظور از روش استخراج پیشنهاد شده توسط هرزنجاک و همکارانش در سال 1992 (12) استفاده می شود. به طور خلاصه، پس از خارج سازی محتویات روده ای کرم های خاکی قرمز (lumbricus rubella) (تهیه شده از شرکت سروش محیط سبز- مستقر در مرکز رشد واحد های فناوری دانشگاه شهرکرد) اقدام به خرد و له کردن کرم ها نموده و پس از هوموژنیزاسیون به کمک محلول حلال کمپلکس مورد نظر با رنگ سفید تا کرمی رنگ قابل جداسازی است. در آخر به کمک روش خشک کردن انجمادی، کمپلکس مورد نظر به فرم پودر محلول در آب یون زدایی شده، در خواهد آمد. این کمپلکس در دو دوز مختلف (50 نانوگرم و 50 میکروگرم در میلی لیتر حلال) در یک پماد با پایه چربی حل شده و روزانه بر روی محل زخم های بخیه دار مورد استفاده قرار خواهد گرفت. ب- تهیه پودر (آرد) کرم خاکی: در این قسمت ابتدا با شوک الکتریکی مایع سلومی را از بدن کرم ها خارج نموده و سپس کرم ها در نور آفتاب خشک و بعد از آن آسیاب نموده و پودر نهایی با دوز 5 درصد در غذای ماهیان وارد خواهد شد. ت- مدل جانوری، ایجاد زخم و تیمار با کمپلکس g90: جانوران بالغ مورد استفاده، ماهیان طلایی (goldfish) با نام علمی carassius auratus بوده که از کارگاه های تولید ماهیان طلایی در اصفهان تهیه خواهند شد. این جانوران پس از فراهم آوردی شرایط لازم جهت تطابق با محیط، مورد استفاده قرار می گیرند. ماهیان مورد نظر در 6 گروه (در هر گروه حداقل 8 ماهی) قرار خواهند گرفت: 1- گروه شاهد منفی (بدون زخم بخیه دار و بدون تیمار با پماد) با زندگی معمولی در اکواریوم. 2- گروه اول تجربی (واجد زخم بخیه دار و بدون درمان با پماد) (= گروه شم) که ترمیم زخم در آن به طور طبیعی به انجام می رسد. 3- گروه دوم تجربی (واجد زخم بخیه دار و درمان توسط دوز اول پماد) . 4- گروه سوم تجربی (واجد زخم بخیه دار و درمان توسط دوز دوم پماد) . 5- گروه چهارم تجربی (واجد زخم بخیه دار + درمان توسط دوز اول پماد + خورانش خوراک حاوی پودر کرم خاکی). 6- گروه پنجم تجربی (واجد زخم بخیه دار + درمان توسط دوز دوم پماد + خورانش خوراک حاوی پودر کرم خاکی). غذای کنسانتره تجاری به میزان مناسب (یک تا دو بار در روز) در اختیار جانوران قرار داده خواهد شد. دمای مورد نظر دمای اتاق °c 1±22 بوده و دوره روشنایی 12-12 نور- تاریکی را در نظر می گیریم. دو هفته قبل از شروع کار ماهیان را در تانک های شیشه ای آکواریومی 60 لیتری وارد نموده و از آب شهری برای تعویض آب ظروف استفاده خواهد شد. دمای آب اکواریوم ها بین 20 تا 25 درجه سانتی گراد حفظ خواهد گردید. جهت ایجاد زخم های تجربی، ابتدا ماهی را به کمک محلول بنزوکایین (mg/l 100) بیهوش نموده و پس از خارج سازی از ظروف اکواریوم به کمک وسایل جراحی، برشی به طول حدود 2 سانتی متر و با عمقی تا درون حفره شکمی (در خط میانی شکم) جانور ایجاد می کنیم. در مرحله بعد محل بریدگی را بخیه می زنیم. سپس ماهی بیهوش شده را در یک تانک آب 20 لیتری با هوادهی تازه قرار داده تا بیهوشی بر طرف گشته و بتوان ماهی را به محل اصلی زندگی اش باز گردانید (10). تیمارهای روزانه با پماد حاوی g90 صورت خواهد گرفت. در انتهای دوره زمانی 14 روزه، ماهی ها را خارج نموده و نمونه های لازم جهت انجام آزمایشات مندرج در ذیل از آنان برداشت خواهد شد : ت-1) بررسی های ماکروسکوپی (مورفومتریک) : ارزیابی میزان جمع شدگی سطح خارجی (انقباض) زخم ها (wound contraction) به کمک کولیس دیژیتالی در زمان های مختلف تعیین شده و در همین راستا نیز میزان درصد بهبودی زخم ها (wound healing percentage) مشخص خواهد گردید (9). ت-2) بررسی های میکروسکوپی (تغییرات هیستوپاتولوژیکی) نمونه های بافتی: در این قسمت قطعه ای بافتی حدود 5 میلی متر را برداشت نموده که پس از مراحل فیکساسیون و قالب گیری از نمونه ها برش های 5 میکرونی از آنان تهیه شده و در آخر نیز به کمک روش h&e رنگ آمیزی می کنیم. این برش ها از نظر وجود و یا عدم وجود نکروز و التهاب و نیز وسعت باز آرایی های (rearrangements) سلولی و بافتی مورد بررسی قرار خواهند گرفت (16). ت- 3) اندازه گیری فعالیت لیزوزیمی (ایمنی ذاتی) در سروم خون ماهیان طلایی به روش لیزوپلیت: در این قسمت از کار به بررسی این فعالیت آنزیمی به عنوان یکی از شاخص های تعیین کننده میزان فعالیت سیستم ایمنی در خون ماهی می پردازیم. در این روش فعالیت بیش تر لیزوزیم خونی معادل با رشد کم تر در کلونی های باکتریایی در محیط کشت بوده و با مقایسه میزان رشد و یا عدم رشد کلونی ها می توان به میزان حضور لیزوزیم در نمونه های سروم خون پی برد (17). ت- 4) ارزیابی میزان تولید محصولات نهایی روند پراکسیداسیون لیپیدها (tbars) در خون- با سنجش میزان مالون دی آلدیید (mda) تولید شده و بررسی میزان واکنش آن با اسید تایو باربیتیوریک در نمونه های بافتی، می توان به میزان گسترش پراکسیداسیون لیپیدی در بافت مورد نظر پی برد. این سنجش با روش اسپکتروفوتومتری و در طول موج 532 نانومتر به انجام می رسد (18). ث: تجزیه و تحلیل داده ها- تمامی داده ها به صورت means±standard deviation (sd) نمایش داده خواهند شد. جهت مقایسه آماری بین گروه ها از روش آماری one way-anova و پس آزمون tukeys hsd و به منظور مقایسه میانگین داده ها (مقایسه تیمارها با شاهد) از آزمونstudents t-test استفاده خواهد شد. جهت کار نرم افزار spss (ویراست 16) مورد استفاده قرار می گیرد. سطح 05/0p< از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته خواهد شد. ج: کلیه مواد شیمیایی (با حداکثر خلوص) و وسایل مورد نیاز با سفارش به شرکت های داخلی تهیه خواهند شد.

تاندون ها جزء جدایی ناپذیر سیستم عضلانی- اسکلتی هستند و به طور معمول در معرض آسیب قرار دارند. به دلیل نقش قابل توجه آنها در بدن و مشکلاتی که حین ترمیم در آنها ایجاد می شود، آسیب های وارده به تاندون از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین دلیل امروزه یافتن روش های درمانی پیشرفته که منجر به تسریع ترمیم و حصول بهترین نتیجه شود، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. فیبروبلاست یکی از سلول هایی است که در ترمیم تاندون استفاده شده است، لیکن تا کنون نتایج ثبت شده و قطعی دال بر استفاده از فیبروبلاست های پوستی در ترمیم تاندون در دسترس نیست. همچنین مطالعات زیادی در خصوص تأثیر میدان های مغناطیسی بر روند التیام تاندونی صورت گرفته اما نتایج حاصل از آنها بسیار ضد و نقیض است. هدف از انجام پایان نامه حاضر، ارزیابی اثر استفاده توأم سلول بنیادی فیبروبلاستی و میدان مغناطیسی در روند ترمیمی تاندون قطع شده در مدل حیوانی خرگوش می باشد. بررسی ها با تست بیومکانیکی و ارزیابی هیستوپاتولوژیکی صورت گرفت. در این مطالعه از 9 عدد خرگوش با سن و وزن تقریبی یکسان استفاده شد. حیوانات در شش گروه کلی خالی، آهنربا، محیط کشت، محیط کشت-آهنربا، فیبروبلاست و فیبروبلاست-آهنربا تقسیم شدند. جهت تهیه فیبروبلاست بالغ، در شرایط کاملاً استریل یک قطعه cm22-1 از پوست گوش خرگوش بالغ اخذ و بلافاصله در شرایط استاندارد به آزمایشگاه منتقل و مراحل کشت سلولی انجام شد. جهت جراحی، ابتدا در ناحیه تارس به بالا آماده سازی جراحی صورت گرفت و سپس برش پوست انجام شد. پس از برش، تاندون خم کننده سطحی انگشتان در معرض دید قرار گرفت. تاندون مذکور کامل قطع و دو انتهای آن با نخ بخیه نایلون 0/2 با الگوی بانل مایر بخیه شد. بخیه بافت های زیر جلدی و پوست به شکل رایج انجام پذیرفت. در یک گروه، در ناحیه جراحی 5/0 سی سی محیط کشت و در یک گروه 5/0 سی سی محیط کشت حاوی فیبروبلاست تزریق شد. در همه گروه ها، پس از جراحی، در پانسمان پای چپ، یک قطعه آهنربا به مدت 7 روز قرار گرفت. بعد از گذشت سه ماه خرگوش ها به روش انسانی معدوم شدند و تاندون ها جدا شده و تحت کشش بیومکانیک قرار گرفتند. بلافاصله بعد از انجام تست کشش، نمونه ها در فرمالین 10% قرار گرفتند. جهت انجام مطالعه هیستوپاتولوژی، مقاطع بافتی با رنگ آمیزی h&e تهیه و با میکروسکوپ نوری مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز آماری بر روی داده ها انجام شد و p<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. از نظر بیومکانیکی، تنها در یکی از شاخص های اندازه گیری شده (ultimate strength)، اختلاف معنی دار بین دو گروه محیط کشت و فیبروبلاست-آهنربا (0457/0=p) دیده شد. در این رابطه، پاسخ گروه فیبروبلاست- آهنربا بهتر از گروه محیط کشت بود. همچنین در بررسی هیستوپاتولوژیک، از نظر تعداد فیبروسیت ها و نیز جهت گیری رشته های کلاژن اختلاف معنی دار بود (به ترتیب 033/0=p و 025/0=p) که گروه فیبروبلاست آهنربا، عملکرد بهتری نشان داده بود. در پایان می توان این گونه نتیجه گیری کرد که هم از لحاظ هیستوپاتولوژیک و هم بیومکانیک، استفاده هم زمان از فیبروبلاست و آهنربا تأثیر مثبتی بر ترمیم تاندون دارد.

equisetum arvense l متعلق به خانواده دم اسبیان (equisetaceae)، در ایران بطور عامیانه با عنوان دم اسب شناخته می شود. دم اسب یک گیاه دارویی است که در طب سنتی برای مدیریت زخم های معدی پیشنهاد شده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر ضد زخمی عصاره آبی الکلی گیاه دم اسب در مدل های القای زخم معده با استفاده از ایندومتاسین و محلول اسید-الکل (hcl/etoh) در موش بود. 60 سر موش صحرایی ویستار جنس نر با وزن 250-200 گرم به صورت تصادفی به 3 گروه مساوی و سپس هر کدام به 4 زیر گروه مساوی تقسیم شدند. به زیر گروه های تیمار1، 2، 3 و گروه شاهد (4) قبل از القاء زخم معده توسط تزریق داخل صفاقی 30 میلیگرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن داروی ایندومتاسین، بترتیب عصاره گیاه دم اسب با غلظت 50 و 250 میلیگرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن، پنتوپرازول با دوز 20 میلیگرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن و آب خورانده شد. پس از 5 ساعت موش ها معدوم شدند و از نظر وجود زخم معده مورد بررسی قرار گرفتند. به گروه 2 این مواد با دوزهای مشابه تجویز شد و سپس 1/0 میلی لیتر از محلول اسید-الکل به صورت خوراکی به منظور ایجاد زخم معده تجویز شد. پس از 1 ساعت موش ها معدوم شدند و از نظر وجود زخم معده مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین جهت بررسی اثر این مواد بر اسیدیته معده، این مواد با دوز های مشابه به موش های گروه 3 که 48 ساعت گرسنه نگه داشته شده بودند، تجویز شد. یک ساعت بعد، پیلور بسته شد. حیوانات 5 ساعت بعد کشته شدند و معده آن ها خارج شد و محتویات آن مورد تیتراسیون برای سنجش اسیدیته قرار گرفتند. نتایج حاصل توسط آزمون های آنالیز واریانس یکطرفه و توکی با سطح معنی دار کمتر از 05/0 (p<0.05) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از عصاره آبی الکلی گیاه دم اسب با غلظت mg/kg 250 بطور معنی داری سبب کاهش زخم های معده ناشی از محلول اسید-الکل در گروه های تجربی نسبت به گروه شاهد و پنتوپرازول شد و با غلظت mg/kg 50 بطور معنی داری سبب کاهش زخم های معده ناشی از محلول اسید-الکل نسبت به گروه شاهد شد. عصاره آبی الکلی گیاه دم اسب با غلظت mg/kg 250 بطور معنی داری سبب کاهش زخم های معده ناشی از ایندومتاسین نسبت به گروه شاهد شد. اثر ضد زخمی پنتوپرازول در مقابل ایندومتاسین، بیشتر از عصاره آبی الکلی گیاه دم اسب بود. عصاره آبی الکلی گیاه دم اسب با غلظت mg/kg 250 بطور معنی داری سبب کاهش اسیدیته معده در مقایسه با گروه شاهد شد. می توان نتیجه گرفت که عصاره آبی الکلی گیاه دم اسب می تواند به صورت معنی دار از زخم معده پیشگیری کرده و اسیدیته محتویات معده را در موش صحرایی کاهش دهد.

واریکوسل اتساع غیرطبیعی شبکه سیاهرگی بیضه ها در طناب اسپرماتیک و یکی از علت های معمول در مردان مراجعه کننده به مراکز جهت ارزیابی ناباروری است. هدف این مطالعه، ایجاد یک روش ساده و نوین جهت القای واریکوسل در سگ، ارزیابی تغییرات هیستوپاتولوژی بیضه ها ناشی از آن و بررسی میزان نسبی بیان ژن های scf و c-kit بوده است. شش قلاده سگ جوان و بالغ مورد استفاده قرار گرفت. اتساع سیاهرگ های شبکه نیلوفری از طریق انسداد نسبی قسمت فوقانی آن بدون برش شکم بدست آمد و ایجاد آن از طریق ونوگرافی تأیید شد. در پایان بررسی، سگ ها اخته شدند و بیضه ها جهت بررسی های میکروسکوپی خارج و فرآیند آماده سازی را طی نمودند. درجه بندی جانسون و بررسی ناهنجاری های هیستولوژی برای هر بیضه انجام شد. میزان بیان ژن های scf و c-kit به صورت نسبی با استفاده از واکنش زنجیره پلیمراز در زمان واقعی اندازه گیری شد. از نظر درجه بندی جانسون بین بیضه های سالم و مبتلا به واریکوسل اختلاف معنی داری وجود داشت. در بیضه های مبتلا به واریکوسل ناهنجاری های هیستولوژی شدیدی وجود داشت و در بیضه های سالم تغییرات میکروسکوپی اندکی دیده شد. میزان بیان ژن های scf و c-kit در بیضه مبتلا به واریکوسل در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته بود (p>0.05). مطالعه حاضر نشان داد که انسداد نسبی شبکه نیلوفری می تواند باعث القای واریکوسل در سگ شود. همچنین واریکوسل باعث تغییر در بیضه سالم نیز می شود. میزان بیان ژن های ذکرشده احتمالاً در پاتوفیزیولوژی واریکوسل و ناباروری ناشی از آن دخیل است.

چکیده: در مطالعه حاضر، توانایی چسبندگی باکتری لاکتوکوکوس گارویه به بافت آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد ارزیابی قرار گرفت. هدف نهایی از این مطالعه بررسی واکنش متقابل میان باکتری لاکتوکوکوس گارویه و بافت آبشش ماهی قزل آلای رنگین کمان در مرحله عفونت بوده است. همچنین به منظور بررسی تاثیر دما و ترکیب یونی بر توان چسبیدن باکتری به بافت آبشش آزمون هایی انجام شد. بدین منظور مدلی آزمایشگاهی (مدل تزریق شریان آبشش) جهت ایجاد عفونت مورد استفاده قرار گرفت. این مدل آزمایشگاهی در مقایسه با دیگر روش های آزمایشگاهی و غیر آزمایشگاهی دارای مزیت های قابل توجهی است. نتایج باکتری شناسی و آسیب شناسی نشان داد که باکتری توانایی چسبندگی به بافت آبشش را داشته و آبشش می تواند به عنوان راه ورود باکتری به بدن ماهی باشد. همچنین مشاهده گردید که چسبندگی لاکتوکوکوس گارویه تحت تاثیر فاکتورهای متعددی است. این توانایی چسبندگی با قرار دادن کمان های آبششی در محلول هایی با ترکیبات یونی متفاوت و نیز با درجه حرارت گوناگون مورد مطالعه قرار گرفت. در نتیجه مشخص گردید که ازیک سو افزایش درجه حرارت و از سوی دیگر وجود یونهای مختلف از جمله یونهای دو ظرفیتی در آب باعث افزایش میزان چسبندگی باکتری به بافت آبشش شده است. پس سیر صعودی درجه حرارت باعث افزایش فعالیت باکتری شده و همچنین چسبندگی باکتری به بافت آبشش متأثر از شرایط فیزیکی و شیمیایی آب است که در حضور یونهای مختلف از جمله یونهای دو ظرفیتی بر میزان چسبندگی باکتری افزوده شده است. کلید واژگان: لاکتوکوکوس گارویه، قزل آلای رنگین کمان، چسبندگی، مدل تزریق آبشش، یونهای دو ظرفیتی.

بسیاری از ترکیبات گیاهی از جمله درمان های طبیعی هستند که برای بهبود زخم ها استفاده می شده اند. گیاه برنجاسف achillea talagonica یکی از این گیاهان است که با توجه به خواص ضد التهابی، ضد میکروبی و ضد اکسیدان آن از زمان های قدیم برای این منظور به کار گرفته شده است. بنابراین، هدف از انجام این مطالعه ارزیابی کارایی عصاره الکلی گیاه برنجاسف برای بهبود زخم سوختگی است. این مطالعه بر روی 10 سر خرگوش نر بالغ نیوزیلندی انجام شد. پس از القای بیهوشی، شش زخم سوختگی درجه دو در پشت (سه زخم در هر طرف) هر حیوان ایجاد شد. زخم ها بلافاصله پس از عمل سوزاندن با نرمال سالین شستشو داده شدند و 5/0 گرم از یکی از محصولات زیر بر روی هر یک از زخم ها مالیده شد: ژل وازلین (گروه شاهد)، پماد سولفادیازین نقره یک درصد (گروه تجربی 1) و پنج درصد عصاره الکلی برنجاسف مخلوط با ژل وازلین (گروه تجربی 2). درمان دو بار در روز تا بهبودی کامل تکرار شد. برای اندازه گیری مساحت زخم ها، از زخم های ایجاد شده در سمت راست در روزهای 0، 3،7،14و 21 عکس گرفته شد و در نهایت پس از پردازش با استفاده از نرم افزار اتوکد، متوسط درصد بهبودی زخم محاسبه گردید. نمونه های بافتی در روزهای ذکر شده از زخم های سمت چپ گرفته شد. بهبود زخم بصورت هیستوپاتولوژیکی بر اساس میزان بازسازی اپیتلیوم، بلوغ فیبروبلاست و انباشتگی کلاژن مورد ارزیابی و امتیاز دهی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین درصد بهبودی زخم و بازسازی اپیتلیوم در گروه های تجربی در روزهای 7 و 14 به طور معنی داری بالاتر از گروه شاهد بود (05/0>p). علاوه بر این، بلوغ فیبروبلاست و انباشتگی کلاژن به طور معنی داری در گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل در روز 7 افزایش داشت (05/0>p). می توان نتیجه گرفت که عصاره الکلی برنجاسف باعث انقباض زخم و بهبود فرآیند ترمیم زخم می شود.

تاندون بافت همبند رابط بین استخوان و عضله است که دچار آسیب های متعدد می گردد. در این میان به دلیل خونرسانی ضعیف و احتمال چسبندگی در حین ترمیم، مدیریت آسیب تاندون از اهمیت ویژهای برخوردار است. بنابراین یافتن روش سریع در جهت ترمیم بافت تاندون از اهدافی است که طی سال ها دنبال می شده است. در برخی از مطالعات، استفاده از مواد بیولوژی در ترمیم عصب و زخم گزارش شده است. در این مطالعه به بررسی اثر g-90 بر ترمیم تاندون خرگوش پرداخته شده است.

استرپتوکوکوزیس یک بیماری عفونی سپتی سمیک در ماهیان است. در مطالعه ی حاضر، توانایی چسبندگی استرپتوکوکوس اینیایی در بافت روده قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss)مورد ارزیابی قرار گرفت. هدف نهایی از این مطالعه، بررسی واکنش متقابل میان باکتری استرپتوکوکوس اینیایی و بافت روده در مرحله ی بیماری زایی و عفونت بود؛ همچنین به منظور بررسی تأثیر دما بر توان چسبیدن باکتری به بافت روده آزمون هایی انجام شد. بدین منظور مدلی آزمایشگاهی )مدل تزریق به روده( برای ایجاد عفونت مورد استفاده قرار گرفت. این مدل آزمایشگاهی در مقایسه با دیگر روش های آزمایشگاهی و غیر آزمایشگاهی دارای مزیت های قابل توجهی است. نتایج باکتری شناسی و آسیب شناسی نشان داد که باکتری توانایی چسبندگی به بافت روده را دارد و روده می تواند به عنوان راه ورود باکتری به بدن ماهی باشد. همچنین مشاهده شد که چسبندگی باکتری به بافت روده تحت تأثیر فاکتورهای متعددی است. این توانایی چسبندگی با قرار دادن روده در آب با درجه حرارت مختلف مطالعه شد. در نتیجه با توجه به نتایج بدست آمده بافت اپیتلیوم روده به عنوان یک محل مناسب برای تجمع باکتری استرپتوکوکوس اینیایی بوده و روده ماهی میتواند به عنوان راه ورود باکتری به بدن ماهی باشد.

بوتاکر از جمله آفت کش های خطرناک بوده که در طی سالیان متمادی در مزارع برنج و برای گیاهان هرز پهن برگ استفاده می شود. نتایج این آزمایش که بر روی کرم خاکی کالیفرنیایی انجام شد نشان داد که بوتاکلر موجب القا استرس اکسیداتیو و افزایش معنی دار محتوی lpo و کاهش معنی دار فعالیت ویژه کاتالاز در مایع سلومی می شود.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

به منظور بررسی امکان ایجاد بیماری مننگوانسفالیت با استفاده از باکتری اشریشیاکلی سویه ‏‎k12‎‏ و مطالعه تغییرات ایجاد شده در پارامترهای هماتولوژیک و بیوشیمیایی سرم و نیز ارزیابی تغییرات هیستوپاتولوژیک در نواحی مختلف سیستم اعصاب مرکزی در بیماری مننگوانسفالیت ایجاد شده با این باکتری ، تعداد هشت قلاده سگ به ظاهر سالم از نژاد مخلوط انتخاب و تحت مراقبت و درمان ضدانگلی قرار گرفتند.

بررسی ضایعات کلیوی در کشتارگاه برای شناسایی بیماریهای آن و نیز بررسی اثرات پاتولوژیک سایر بیماریها بر روی این عضو اهمیت دارد و همچنین کلیه گوسفند بعنوان یک منبع غذایی به مصرف انسان می رسد لذا مطالعه ضایعات آن از لحاظ بهداشتی و اقتصادی قابل توجه است. این تحقیق بر روی 1000 راس گوسفند و در مجموع 2000 عدد کلیه طی فصول زمستان و بهار 82-81 و با هدف بررسی ضایعات کلیوی در کشتارگاه بروجن صورت گرفته است.نتایج نشان می دهد در جنس ماده ضایعات کلیوی بیشتر دیده می شود. همچنین نفریت بینابینی بیشترین میزان فراوانی را در بین گوسفندان کشتاری منطقه بروجن دارا می باشد.

مطالعه اثرات پیشگیری کننده ساکارومایسز بولاردی بر ضایعات ناشی از سالمونلاتیفی موریوم در رت سالمونلاتیفی موریوم یکی از سروتیپهای شایع جنس سالمونلا است که در انسان و حیوانات ایجاد عفونتهای مختلف می نماید. این ارگانیسم به خصوص در ابتدای زندگی حیوانات و انسان همیشه مسئله ساز بوده و خسارات زیادی را به بار می آورد. از اینرو انسان همیشه در تلاش برای پیشگیری و درمان سالمونلوز در حیوانات بوده و راههای گوناگونی را امتحان کرده است. ولی به دلایلی از نتایج آنها راضی نبوده است. با توجه به اینکه مصرف آنتی بیوتیکها نیز محدودیت های خاص خود را دارا می باشد توجه او به استفاده از پروبیوتیکهاجلب شده است. یکی از این مواد مخمر ساکارومایسز بولاردی است که در برخی کشورها به صورت تجارتی وارد بازار شده است و برای پیشگیری از اسهال های حاد عفونی به کار گرفته می شود.به لحاظ اهمیت سالمونلاها، این تحقیق اثر این مخمر را بر میزان ضایعات پاتولوژیک ناشی از عفونت تجربی با سالمونلاتیفی موریوم در رت به عنوان مدل تجربی در یک آینده نگر مورد ارزیابی قرار داده است.

این پژوهش با هدف تعیین و مقایسه متوسط پرداختی به مستمری بگیران ( بازنشسته ، از کار افتاده کلی و بازمانده بیمه شده متوفی) تحت پوشش سازمان تامین اجتماعی در استان تهران با متوسط هزینه های خانوار از سوی بانک مرکزی ایران اعلام می شود انجام شده است.

چکیده ندارد.

پژوهش حاضر فصول و مواد هزینه های بیمارستانهای عمومی آموزشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی ایران در سال مالی1377 را مورد مطالعغه قرار می دهند. بیمارستانهای مورد بررسی شامل چهار بیمارستان عمومی آموزشی حضرت رسول اکرم (ص)، فیروزگر، فیروزآبادی و شهدای هفتم تیر بوده که همگی در شهر تهران مستقر می باشند.جمع آوری اطلاعات از طریق مشاهده و مصاحبه انجام پذیرفته و با استفاده از دفاتر حسابداری و صورت حسابهای مالی بیمارستان مورد مطالعه، اطلاعات مورد نظر استخراج گردیده است. جهت تحلیلی داده ها با راهنمای استاد راهنما و مشاور جداول هزینه تهیه گردیده و اطلاعات به دست آمده بطور منظم و مطابق تقسیم بندی دانشگاه علوم پزشکی دسته بندی و طبقه بندی شد و با به دست آوردن کل هزینه های بیمارستان سهم هر یک از مواد هزینه از کل هزینه های آن بیمارستان و فصل مربوطه محاسبه گردید و به صورت فراوانی نسبی بیان شد. یافته های پژوهش نشان می دهد:1- در همه بیمارستانهای مورد مطالعه هزینه های فصل دوم (هزینه های اداری) هر بیمارستان بیشترین مقدار هزینه های مربوط به همان بیمارستان را تشکیل می دهند و بعد از آن هزینه های فصل اول (هزینه های پرسنل) و فصل سوم (هزینه های سرمایه ای) و فصل چهارم (هزینه های انتقالی) به ترتیب دارای بیشترین مقدار هزینه های مربوط به همان بیمارستان می باشند.2- در بیمارستان حضرت رسول اکر (ص) هزینه های مربوط به کد 214 شامل هزینه های خدمات قراردادی، هزینه های بانکی، امور ثبتی و چاپ و ... دارای بیشترین مقدار هزینه از کل هزینه های آن بیمارستان می باشد.3- در بیمارستان فیروزگر هزینه های مربوط به کد 217 شامل هزینه های کالا و ملزومات مصرفی پزشکی دارای بیشترین مقدار هزینه از کل هزینه های آن بیمارستان می باشد.4- در بیمارستان های فیروز آبادی و شهدای هفتم تیر هزینه های مربوط به کد 208 شامل هزینه قراردادهای منعقده با شرکتهای خدماتی و نظافتی دارای بیشترین مقدار هزینه از کل هزینه های آن بیمرستانها می باشد. 5- در بررسی میانگین فراوانی نسبی هزینه های مواد چهار بیمارستان مورد مطالعه مشاهده گردید که هزینه های مربوط به کد 111 شامل هزینه حقوق و فوق العاده شغل کارکنان رسمی و غیر هیات علمی دارای بیشترین فراوانی از کل میانگین فراوانی نسبی هزینه های چهار بیمارستان می باشد.

این پژوهش با هدف ((مطالعات میزان و علل کسورات اعمال شده توسط سازمان تامین اجتماعی نسبت به صورت حسابهای ارسالی بیمارستانهای سینا و فیروزآبادی درشش ماهه اول سال 1378)) انجام گرفت. این مطالعه از نوع کاربردی است که با روش توصیفی - تحلیلی و بصورت مقطعی گذشته نگر اجرا شد. با انجام این پژوهش مشخص شد که صورت حسابهای ارسالی بیمارستان سینا مشمول 184895268 ریال کسور به شرح زیر شدند:- کسورات صورت حسابهای هزینه بستری شدگان مشمول تعرفه عادی 145161628 ریال - کسورات صورت حسابهای هزینه بستری شدگان مشمول تعرفه گلوبال یا سرجمع 2646253 ریال.- کسورات هزینه نسخ سرپائی 37087387 ریالاز کسورات بیمارستان سینا 56054958 ریال (31/30 درصد) جز درآمدهای بیمارستان بوده که این درآمد حاصل نشد و مابقی کسورات یعنی 128840310 ریال (69/69 درصد) جز درآمد بیمارستان نبوده است. همچنین مشخص شد که صورت حسابهای ارسالی بیمارستان فیروزآبادی مشمول 112095915 ریال کسور به شرح زیر شدند:- کسورات صورت حسابهای هزینه بستری شدگان مشمول تعرفه عادی 78228584ریال - کسورات صورت حسابهای هزینه بستری شدگان مشمول تعرفه گلوبال 17658006ریال.- کسورات صورت حسابهای هزینه اعمال جراحی سرپائی (تعرفه عادی) 4136291 ریال - کسورات هزینه نسخ سرپائی 12073034 ریالاز کسورات بیمارستان فیروزآبادی 23999235 ریال (09/21 درصد) جز درآمدهای بیمارستان بوده که این درآمد حاصل نشده است و 88096701 ریال (91/78 درصد) جز درآمدهای بیمارستان نبوده است.مهمترین علل کسورات صورت حسابهای بستری شدگان کد گذاری غلط اعمال جراحی، رعایت نکردن مقررات عمومی تعرفه، اشتباه در محاسبه، نقص مدارک پروند، اضافه قیمت و تفاوت تعرفه عادی و گلوبال می باشد.مهمترین علل کسورات نسخ سرپائی، فاقد سوابق در فیشیه، اضافه قیمت، نسخ معوقه و اشتباه در محاسبه تعیین شد. افزایش تعرفه های سرجمع یا گلوبال، واقعی تر کردن تعرفه ها از طریق گسترش بیمه درمانی به کل افراد جامعه و قطع سوبسیدهای پرداختی دولت به بیمارستانها و قرار دادن این سوبسیدها در اختیار سازمانهای بیمه درمانی و تشکیل کمیته کاهش کسورات بیمارستانی در بیمارستانها با هدف انجام فعالیتهای آموزشی و نظارتی در کاهش کسورات بیمارستانی موثر است.

پیلونفریت یکی از مهمترین بیماریهای کلیه در گاو است . بیماری می تواند از طریق بالارونده و یا پائین رونده ایجاد شود. فرم بالارونده شایع تر است . در این فرم عفونت از مجاری ادراری تحتانی به میزراه رسیده و در لگنچه و قسمت مرکزی کلیه مستقر می شود. در این مطالعه به منظور تعیین میزان شیوع و شناسایی عوامل ایجاد کننده پیلونفریت ، کلیه های 404 راس گاو کشتاری مورد بررسی قرار گرفت.

داشتن تراز مالی موفق یکی از آرزوهای بزرگ هر سازمان بیمه ای است. نائل شدن به این مطلوب زمانی میسر است که دستیابی به شاخصهای اقتصادی مربوطه در سرلوحه کار مدیران و رهبران سازمانها قرار گیرد. بیمارستانها به عنوان زیرمجموعه نظام بهداشت و درمان صرفنظر از اینکه خدمات قابل ارائه شان با جان و حیات انسانها پیوند دارد، اما لزوم مدیریت صحیح منابع اعم از فیزیکی، مالی و انسانی جهت به حداقل رساندن هزینه ها و استفاده مطلوب و اثربخش از منابع موجود امری اجتناب ناپذیر است. از آنجایی که بهای خدمات قابل ارائه در این نظام در قالب تعرفه های بهداشتی درمانی صورت می گیرد لذا بررسی دوره ای تعرفه های مصوب از لحاظ تناسب با شاخصهایی مانند نرخ تورم و سرانه حق بیمه درمان بسیار مهم و حیاتی می باشد.