بسیاری موارد تصدیق می کنند که ارتباطات زبانی (شفاهی) وسیله ای برای انتقال اطلاعات ، افزون بر برقراری ، ادامه و پایان دادن به روابط اجتماعی با افراد دیگر می باشد. یکی از جنبه های فرهنگی ،قوانینی که رفتارهای مناسب را تعیین می کنند می باشد که بطور واضحی در زبان منعکس می گردد.رابطه کاربردی ، سن شان موقعیت و بسیاری دیگر از عوامل اجتماعی بر استفاده زبان مستقیماً تأثیر می گذارند. در حالیکه مطالعات گسترده ای برای یافتن تئوری جهانی( همگانی) در فرهنگ و زبانهای مختلف انجام شده ( گرایس 1975، لاکف 1974 ، لیچ 1983، و براون و لوینزن 1987) ، نظریه ای مبنی بر اینکه هر فرهنگی معیارهای خودش را دارد، بسیاری از که مطالعات کاربرد شناسی میان فرهنگی را انجام دادند، مجذوب خود کرده است. با هدف بررسی درک کنش گفتارهای متفاوت از جامعه ایرانی ، مطالعات بسیاری صورت گرفته است. ( آهنگر 2005، اسلامی راسخ 1993، 2004، و یارمحمدی 2003) هدف از این مطالعه، بررسی سطح (میزان) ادب در فرمهای گوناگون درخواست می باشد که توسط دانشجویان ایرانی مورد قضاوت و بررسی قرارمی گیرد. نسخه اصلاح شده پرسشنامه –که در سال 1990 توسط کیتائو طراحی شده- شامل 18 درخواست در سه موقعیت متفاوت ( درخواست از استاد برای بلند تر صحبت کردن، درخواست استاد از دانشجو برای ارائه دادن کنفرانس زودتر از موعد، و درخواست دانشجو از همکلاسی خود برای خودکار) مورد استفاده قرار گرفت. فهم(درک) ادب و احترام افراد، مطابق با سطح بسندگی و جنسیت شان مقایسه گردید.اطلاعات( داده های) جمع آوری شده از 105 دانشجو نشان داد که تفاوتهایی در میزان ادب و احترام با سطوح مختلف بسندگی و جنسیت وجود دارد. نتایج این بررسی ترتیب اصلی ( اساسی) لاکف 1974 ، امری/ خبری/ پرسشی را تأیید می کند و نشان می دهد که درخواستهای مودبانه نسبت به درخواستهای خبری از ادب کتری برخوردارند( بی ادبانه ترند) و درخواستهای خبری نسبت به پرسشی بی ادبانه ترند.