به منظور مقایسه کارایی علفکشهای جدید با علفکشهای رایج در ذرت علوفهای آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار در سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بیرجند صورت گرفت. تیمارها شامل: کاربرد پسرویشی علفکش نیکوسولفورون (کروز) و فورام سولفورون (اکوئیپ) به میزان 1، 5/1، 2 و 5/2 لیتر در هکتار، کاربرد پسرویشی علفکش 2,4-d + mcpa ، به میزان 5/1 لیتر در هکتار و کاربرد پیشرویشی علفکش آلاکلر و آترازین، به میزان به ترتیب 5 لیتر در هکتار و 5/1 کیلوگرم در هکتار و در نهایت تیمار شاهد عاری و آلوده به علفهرز بودند. نتایج نشان می دهد که علفکش های کروز و اکوئیپ در دز 5/2 لیتر در هکتار در کاهش تراکم و وزن خشک چسبک و پهن برگها نسبت به دیگر تیمارها دارای برتری عددی بودند. هرچند در کاهش وزن خشک با دزهای توصیه شده فاقد تفاوت معنیدار بود. کروز دز 2 در کاهش تراکم چسبک و اکوئیپ دز 2 در کاهش تراکم پهن برگها با دزهای بالاتر فاقد تفاوت معنی دار بودند. آلاکلر در کاهش تراکم چسبک با دزهای برتر، و در کاهش وزن خشک با دزهای توصیه شده علفکشهای جدید فاقد تفاوت معنی دار بود. توفوردی+mcpa در کاهش تراکم پهن برگها با دزهای توصیه شده علفکشهای جدید و در کاهش وزن خشک با تیمارهای برتر فاقد تفاوت معنی دار بود. اگرچه از لحاظ عملکرد بین دزهای توصیه شده و بالاتر علفکشهای جدید و علفکشهای رایج توفوردی+mcpa و آلاکلر تفاوت معنی دار مشاهده نشد، اما اختلاف عملکرد بین آنها بیش از پنج تن در هکتار می باشد. در صفت طول اندام هوایی و طول ریشهچهی یولاف در خاک حاوی آترازین از روز 42 به بعد تفاوت معنی دار مشاهده نشد. در آلاکلر در صفت طول ریشهچه که شاخص معتبرتری بود از روز 42 به بعد تفاوت معنیدار مشاهده نشد.