چکیده: این پژوهش با هدف مقایسه اثر بخشی دو رویکرد تحلیل ارتباط متقابل و راه حل محور در تغییر سطح رضایت زناشویی زوج های جوان تهران صورت گرفت.روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است .جامعه آماری شامل زوجینی است که به 10 مرکز مشاوره در تهران مراجعه کرده اند و مشکلاتی در رضایت زناشویی داشته اند. نمونه آماری پژوهش 24زوج بوده است که به روش نمونه گیری تصادفی از بین 200 زوجی که به مراکز مراجعه نمودند،انتخاب شدند وبه 3 گروه 16 نفره تفکیک گشتند.برای جمع آوری داده ها از روش پرسشنامه ای به وسیله پرسشنامه ی انریچ استفاده شد که با استفاده از تحلیل کو-واریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین اثر بخشی دورویکرد ta وراه حل محور بر تغییر رضایت زناشویی زوج های جوان تفاوت معناداری وجود ندارد و هردو روش باعث افزایش رضایت زناشویی زوج هامی شوند.اما درخرده مقیاس مذهبی – عقیدتی و شخصیت روش ta موثرتر و در خرده مقیاس ارتباط با اقوام و مسائل جنسی روش راه حل محور موثر تر است. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که استفاده از هر دو روش تحلیل ارتباط متقابل و راه حل محوربرای افزایش رضایت زناشویی موثر است. کیلد واژه ها: تحلیل ارتباط محاوره ای (ta) ، روش درمانی کوتاه مدت راه حل محور ، رضایت زناشویی .