این مطالعه با هدف تعیین درجه و میزان رقابت پذیری شبکه بانکی ایران و شناسایی الگوی مناسب شبکه بانکی در راستای بهبود رقابت انجام شده است. جهت نیل به اهداف مذکور، پس از بررسی مطالعات انجام شده در این زمینه در داخل و خارج از کشور با توجه به میزان دسترسی به اطلاعات از مدل پانزار-رز استفاده شده است. با استفاده از داده های ترکیبی نه بانک کشور طی سال های 1381الی 1385، وضعیت فضای رقابتی سیستم بانکی تخمین زده شده است. نتایج حاکی از وجود وضعیت رقابت انحصاری در سیستم بانکی ایران است. سپس به منظور ارزیابی بهتر فضای رقابتی سیستم مالی و تعیین مهمترین متغیرهای موثر بر این فضا، با استفاده از تحلیل حساسیت الگو نسبت به هر یک از متغیرها، این نتیجه به دست آمد که افزایش نرخ سود، کاهش هزینه پرسنلی و کاهش تعداد پرسنل، افزایش هزینه هر واحد سرمایه فیزیکی، افزایش دارایی های ریسکی و تسهیلات پرداختی، کاهش دارایی کل، افزایش سرمایه و افزایش تعداد شعب در بهبود فضای رقابتی اثرگذار است ضمن اینکه حساسیت الگو نسبت به هزینه پرسنلی و دارایی کل کمتر از سایر متغیرها می باشد.