اتصالات از جمله مهمترین بخشها در سازه های فلزی هستند و اتصال کف ستون یکی از مهمترین اتصالات است. اهمیت این اتصال به این دلیل است که رفتار آن بر روی کل سازه تآثیر گذارمی باشد. لذا طراحی این اتصالات بسیار حساس و مهم تلقی می شود. به منظور طراحی این اتصال ابتدا باید تنش توزیع شده در زیر کف ستون را که ناشی از بارهای وارده از ستون به کف ستون است بدست آورد. با دسترسی به شکل و شدت تنش توزیع شده در زیر کف ستون و با بکارگیری روشهای مختلف تحلیل سازه می توان تنشهای بحرانی را در کفستون محاسبه و بر اساس آن به طراحی کف ستون اقدام کرد. بنابراین یکی از پارامترهای مهم طراحی, حداکثر تنش و نحوه توزیع آن در زیر کف ستون (روی پی) است. در صورتی که فرض شود ورق کف ستون دارای عملکرد صلب است با وارد شدن بار محوری تنش زیر آن بصورت یکنواخت و با وارد شدن بار برون محور تنش زیر آن بصورت خطی توزیع می شود اما در عمل چنین نیست و ورق کف ستون صلب نمی باشد لذا توزیع تنش در زیر آن نمی تواند یکنواخت و یا خطی باشد. در این پایان نامه این موضوع مورد بررسی قرار گرفته و با مدلسازی این اتصال به روشهای تئوری ورقها و اجزاء محدود توزیع تنش زیر کف ستونهای در معرض بار محوری و برون محور بدست آمده است با توجه به اینکه روش اجزاء محدود یک روش عددی است و استفاده از آن برای طراحی هر اتصال دشوار است و معادلات حاصل از تحلیل ورق به روش تئوری ورقها نیز تا حدودی حجیم و دشوار است, مناسبترین اشکالی را که توزیع تنش زیر کف ستون (تحت اثر بارهای محوری و برون محور) نشان دهد و در عین حال این اشکال به توزیع بدست آمده از روش اجزاء محدود نزدیک باشد پیشنهاد شده است و با استفاده از این توزیع پیشنهادی مثال هایی طراحی شده که به مراتب اقتصادی تر از مثال های طراحی شده به روشهای آیین نامه است.