ذکر در سیر و سلوک عارفانه، از مهمترین عواملِ پیوند با عالم فرامادی و رسیدن به مراتب والای عرفانی، همچنین مقدم? رسیدن به شهود خفیّ است. ذکر، وسیل? اتّصال به عالم غیب است و نزد عرفا، اغلب شامل ذکرِ «لا اله الا الله» می شود. در هریک از دو مرحل? نفی(لا اله) و اثبات (الا الله)، عارف با تجارب و تصاویر متعددی روبرو می شود که بسیاری از آن به گونه ای نمادین درکلام تجلّی می یابد. نمادهایی چون دریا و آب، آتش، دلارام، سلطان و پادشاه، درخت، شمشیر، جاروب، کعبه، کلید، یوسف، نردبان و مفاهیمی چون پرواز کردن و کُشتی گرفتن. در مرحل? شهود خفیّ، تجربه ای که برای سالک رخ می دهد، نوعی وحی(وحی قلب) است و نتیج? پیوند نورهای ذاکر و مذکور، تمثّل یا تصور روح القدس یا جبرئیل در اصطلاح اهل شریعت است. عرفا در مسیر رسیدن به شهود خفی، با انوار مختلفی که مهمترین آن، نور سیاه و نور سبز است مواجه می شوند. هدف این پژوهش یافت و بررسی این نمادها در غزلیات شمس است که خود، در شبک? بینامتنیِ متون عرفانی تأویل می شود. به همین جهت پس از ذکر مقدمات در فصل اول، فصل دوم شامل بررسیِ روش تحلیلِ بینامتنی در متون عرفانی و فصل سوم شامل بررسیِ اهمیّت ذکر و مراتب آن در طریقتِ عرفانی است. همچنین در فصل چهارم نمادهای مربوط به شهود خفیّ و در فصل پنجم نمادهای مربوط به ذکر بررسی و تأویل خواهد شد.

کسب برتری رقابتی در دنیای پرتلاطم امروز از مهمترین چالشهای پیش روی مدیران سازمانها است که برای غلبه بر آن نظریهها و دیدگاههای جدیدی مطرح شده است. قابلیتهای پویا یکی از دیدگاههایی است که طی حدود یک دهه اخیر به عنوان مکمل نظریههای استراتژی در رویکرد منبع محور ارائه شده است. با توجه به تحولات در بستر اقتصاد جهانی، لزوم ایجاد نوعی یکپارچگی و انعطافپذیری در فعالیتهای بنگاههای اقتصادی امری ضروری به نظر میرسد. در این محیط جهانی شده و به شدت در حال تغییر، که یکی از ویژگی های آن گستردگی جغرافیایی و سازمانی منابع نوآوری و تولید است، مزیت پایدار نیازمند چیزی بیش از مالکیت دارایی های به سختی قابل تقلید است. این مزیت نیازمند مالکیت نوعی توانمندیهای پویایی است که به سختی قابل تقلید است. هدف این تحقیق نگاهی به این مفهوم و تاثیر آن بر منابع سازمانی و عملکرد می باشد. این تحقیق با نگاهی به انواع منابع سازمانی و دیدگاه منبع محور شروع شده و در ادامه دیدگاه قابلیتهای پویا به عنوان مکمل دیدگاه منبع محور بیان میگردد و رابطه آن با مزیت رقابتی بررسی خواهد شد. سپس با بررسی دیدگاه های مختلف، الگویی که برای چگونگی کسب برتری رقابتی با استفاده از این دیدگاه توسعه یافته، ارائه میگردد. روش این تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعهی آماری مدیرعامل، اعضای هیئت مدیره، مدیران، معاونین و کارشناسان خبره شرکتهای زیرمجموعه صنایع مخابرات ایران بوده است،که برای سنجش متغیرهای تحقیق تعداد 66 پرسشنامه بین جامعه آماری توزیع شد. روایی پرسشنامه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آن با آلفای کرونباخ تعیین شد. به منظور تحلیل داده ها و آزمون فرضیههای تحقیق از روش کمترین توان دوم جزیی استفاده شده است و جهت و شدت روابط میان سازههای منابع کلیدی و منابع غیرکلیدی، قابلیتهای پویا و عملکرد در این بنگاه ها مورد بررسی قرار گرفت . نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان میدهد که وجود منابع کلیدی در سازمان، عملکرد شرکتهای دانش بنیان را افزایش میدهد، همچنین قابلیتهای پویا به عنوان متغیر میانجی، بین منابع و عملکرد سازمان باعث بهبود عملکرد سازمان میگردد. بنابراین شرکتهای دانش بنیان می توانند از طریق جمع آوری منابع کلیدی و توسعهی قابلیتهای پویا، مزیت رقابتی خود را افزایش دهند و در نتیجه عملکرد آنها بهبود یابد.