در تمامی جهان، به ویژه در غرب بیش از پنج دهه است که ضرورت نقد علمی ترجمه مورد توجه قرار گرفته و نتیجه آن ارائه نظریات و روش های مختلف در جهت علمی کردن نقدهاست، زیرا نقد ترجمه اگر صحیح، منصفانه و علمی انجام پذیرد، مترجمان را از ارتکاب اشتباهات مکرر مصون کرده، آموزش ترجمه را سامان می بخشد و زمینه رشد و بالندگی ترجمه را فراهم می کند؛ به عبارت دیگر ارتقاء ترجمه در گرو نقد صحیح و علمی است. در همین راستا این پژوهش را جهت تبیین روش های نقد ترجمه انجام داده، آن را در پنج فصل تنظیم کرده ایم. فصل نخست به کلیات پژوهش از جمله شرح و بیان مسأله پژوهشی، تاریخچه، ضرورت و روش پژوهش پرداخته است. در فصل دوم با بازنمایی وضعیت کلی ترجمه و نقد آن در ایران و جهان و معرفی صاحب نظران و منتقدان نامی ترجمه و با پرداختن به ویژگی های یک منتقد ترجمه، سعی شده مباحث نظری نقد ترجمه مورد بررسی قرار گیرد، و از آنجا که سنجش کیفیت ترجمه بر پایه نظریات ترجمه استوار است و محورهای نقد علمی چیزی جز محورهای ترجمه نیست، برآنیم بر همین اساس محورهای صحیح نقد را معرفی نماییم. در این فصل همچنین رویکردها، دیدگاه ها و الگوهای نقد ترجمه مورد بررسی قرار گرفته، مثال هایی از ترجمه های صورت پذیرفته بین زبان های عربی و فارسی و نقد آن ها ارائه شده است. نقد ترجمه انواع متون، از جمله متون ادبی، مقدس و کاربردی، هریک فصول جداگانه ای از این پژوهش را به خود اختصاص داده اند، روش های نقدی معرفی شده در این فصول در واقع همان محورهای ترجمه این گونه متون هستند و ارائه نمونه هایی از نقد ترجمه بین فارسی و عربی، این محورها را به فضای نقد ترجمه بین این دو زبان نزدیک کرده است.