فرسودگی شغلی، ناشی از تنیدگی شغلی است؛ ولی بدون شک عوامل دیگری نیز در این میان نقش دارند. حمایت اجتماعی و هوش هیجانی از جمله عواملی هستند که می توانند بر کاهش فشارهای ناشی از تنیدگی اثر بگذارند. در همین راستا، پژوهش حاضر به دنبال بررسی رابطه میان هوش هیجانی و حمایت اجتماعی با فرسودگی شغلی است. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه پژوهش حاضر شامل 285 نفر از زنان شاغل در ادارات دولتی است که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس های حمایت اجتماعی واکس (ssa)، هوش هیجانی بار- اُن (eq-i) و فرسودگی شغلی مازلاک (mbi) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های t و f برای معنادار بودن ضرایب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که حمایت اجتماعی و هوش هیجانی همبستگی منفی معناداری با فرسودگی شغلی دارند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که حمایت اجتماعی و هوش هیجانی در کل قادر به پیش بینی 20 درصد از واریانس فرسودگی شغلی هستند. هوش هیجانی و حمایت اجتماعی از جهات گوناگون می توانند پیش بینی کننده فرسودگی شغلی باشند. از یک طرف، هوش هیجانی می تواند بر قابلیت افراد در اجتناب از موقعیت های استرس زا، مقاومت در برابر تنیدگی و ایجاد شرایط عاطفی مطلوب و خوشایند اثر بگذارد. از طرف دیگر، حمایت اجتماعی نیز می تواند به عنوان محافظ در برابر تنیدگی ها یا تغییر دهنده شدت آنها اثر گذاشته و موجب کاهش اثرات ناخوشایند آن باشد. کاهش فرسودگی شغلی نتیجه مستقیم کاهش اثرات ناخوشایند تنیدگی ها می باشد