زمینه وهد ف: ارزیابی میزان تاثیر برنامه های توانبخشی بر ارتقاءسطح کیفیت زندگی بیماران ضایعه نخاعی دیده، جهت قوی وغنی نمودن برنامه ها و اقدامات توانبخشی ، مهم و در تامین استقلال بیماران در فعالیتها ی زندگیشان شایان توجه است . لذا هدف اصلی پژوهش بررسی رابطه خدمات توانبخشی ارائه شده با کیفیت زندگی بیماران ضایعه نخاعی بستری شده در بیمارستان شهید بهشتی همدان می باشد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی است. جامعه آماری در این مطالعه کلیه بیماران ضایعه نخاعی پذیرفته شده طی یک سال در بیمارستان شهید بهشتی همدان می باشد. که از بین آنها 75( 41 مرد و 34زن ) نفر که در طول یک دوره سه ماهه معین پذیرفته می شوند، انتخاب شدند. داده های این مطالعه با استفاده از پرسشنامه whoqolbref که قبلا در ایران استاندارد سازی شده است، طی دو مرحله قبل از ورود بیمار به برنامه و بعد از اجرای برنامه، جمع آوری شده است. داده های تحقیق در دو بخش توصیفی و تحلیلی بیان شده است. در تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss از طریق آزمون تی زوجی ، تی مستقل ،آنالیز رگرسیون مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: یافته های آماری حاکی از افزایش میانگین کلی نمره ابعاد مختلف کیفیت زندگی بعد از اجرای برنامه مذکور می باشد. ( 0.5>p ) . در خرده آزمونها ، یافته ها ، متفاوت است. مثلا تحت حمایت بودن و سابقه زخم بستر برکلیه ابعاد کیفیت زندگی ارتباط معنادار ی دارد.( 0.5>p ).جنسیت ، وضعیت بیمه ، سابقه گوارشی ، سابقه بیماری مفاصل واستخوان ،،با هیچ یک از ابعاد کیفیت زندگی دارای ارتباط معنا داری نیست. ( 0.5> p). محل ضایعه، با ابعاد سلامت جسمانی وروانی و سابقه بیماری کلیوی با بعد سلامت جسمانی ، سابقه بیماری ریوی وتنفسی با بعد روانی کیفیت زندگی بیمار در ارتباط معنادارُی دارد. نتیجه گیری: بطور کلی نتایج تحقیق نشان دهنده این است که اجرای برنامه جامع توانبخشی بیماران ضایعه نخاعی ضایعه نخاعی بر ابعاد مختلف کیفیت زندگی آنها تأثیر مثبتی دارد. به عبارت دیگر اجرای آن باعث بالا رفتن میانگین نمرات ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران ضایعه نخاعی می شود.

هدف:هدف پژوهش حاضر، مقایسه استرس شغلی معلمین دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر و عادی در مدارس شهرستان های فردوس، بشرویه و سرایان است. روش:جامعه آماری شامل تمامی معلمین مدارس استثنایی و عادی شهرستان های فردوس، بشرویه و سرایان است. تعداد 50 نفر زن از معلمین مدارس استثنایی به روش "نمونه در دسترس" و 50 نفر معلمین مدارس عادی به روش تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش، از پرسشنامه استرس شغلی اسیپو و برای آزمودن فرضیه ها از آزمون ضریب همبستگی t و u مان ویتنی استفاده شد. یافته ها:نتایج نشان داد بین معلمین مدارس استثنایی و معلمین مدارس عادی از نظر استرس کلی تفاوتی وجود ندارد. فقط در 3 خرده آزمون پرسشنامه( بی کفایتی نقش، دوگانگی نقش و محیط فیزیکی) تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت. در خرده آزمون بی کفایتی نقش و دوگانگی نقش، نمره معلمین مدارس استثنایی بالاتر از مدارس عادی بود. بین استرس شغلی با سن، سابقه کاری، تحصیلات و تعداد فرزندان رابطه معنی داری وجود نداشت.

هدف از این مطالعه، مقایسه عزت¬نفس و ابعاد مختلف آن در دانش¬آموزان 13 تا 20 ساله معلول و غیرمعلول بود. این مطالعه از نوع مقطعی و توصیفی تحلیلی است. دانش¬آموزان معلول جسمی مدارس شهر ری با تعداد مشابه دانش¬آموزان غیرمعلول انتخاب شده بصورت تصادفی از مدارس هم¬تراز همین منطقه، مقایسه شدند. برای گردآوری اطلاعات مورد نیاز از دو پرسشنامه اطلاعات فردی و فرم 58 سئوالی عزت¬نفس کوپراسمیت، استفاده نمودیم. حجم نمونه از هر گروه معادل 54 نفر بود. جهت تحلیل داده ها، از آزمونهای آماری کولموگروف اسمیرنوف، مربع کای، لوین، پیرسون، tمستقل و uمن ویتنی استفاده شد. میانگین سن دانش¬آموزان نوجوان معلول معادل 15.95 با انحراف معیار 2.34 و میانگین سن گروه غیرمعلول معادل 15.24 با انحراف معیار 1.56 بدست آمد. در هر گروه 31 دختر و 23 پسر وجود داشت که تفاوت معناداری در سن و جنس بین دو گروه وجود نداشت. عزت¬نفس دانش-آموزان نوجوان معلول در بعد اجتماعی بطور معنادار کمتر از گروه غیرمعلول بود (0.046=p). همچنین هرچند تفاوت معناداری در عزت¬نفس (اصلی) بین دو گروه معلول و غیرمعلول وجود نداشت (0.15=p)، ولی عزت¬نفس (اصلی) دانش¬آموزان دختر معلول پائینتر از دختران غیرمعلول بود (0.013=p). همچنین بطور معناداری معدل تحصیلی دانش¬آموزان نوجوان معلول پائینتر از گروه غیرمعلول بود (p=0.00) توجه بیشتر دستگاههای اجرائی به ابعاد اجتماعی معلولیت در دانش¬آموزان معلول، خصوصا در زیرگروه دختران حائز اهمیت می¬باشد.

هدف : نظر به تحولات سریع اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی که باعث افزایش سطح ارائه خدمات بهداشتی ، درمانی و سطح بهداشت در کشور گردیده است ، مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح رضایتمندی بیماران مراکز فیزیوتراپی سرپایی شهر تبریز جهت ارائه رهنمود هایی برای بهبود کیفیت ارائه خدمات این مراکز و دستیابی به یک ابزار استاندارد و بومی انجام پذیرفت . روش بررسی : در این مطالعه مقطعی ، توصیفی و تحلیلی ، 368 نفر از بیماران مراکز فیزیوتراپی شهر تبریز که حداقل سواد خواندن و نوشتن داشتند ، بروش نمونه گیری طبقه ای- نسبی از بین جامعه آماری انتخاب شده بودند . سطح رضایتمندی شرکت کنندگان در پژوهش از کیفیت ارائه خدمات ، در پایان دوره درمانی توسط پرسشنامه سنجش رضایت بیماران مراکز فیزیوتراپی ، برحسب متغیر های دموگرافیک و ابعاد کیفیت خدمات فیزیوتراپی به تفکیک مراکز دولتی و خصوصی مورد ارزیابی قرار گرقته و توسط آزمون واریانس دو طرفه مقایسه گردید . یافته ها : میانگین نمره رضایت از خدمات فیزیوتراپی در مراکز دولتی 91/82 و در مراکز خصوصی 26/82 و در کل نمونه 58/82 بود . نسبت توزیع رضایت از خدمات فیزیوتراپی مراکز دولتی و خصوصی، تفاوت آماری معناداری نداشت (280/0p=). از مجموع سیزده بعد کیفیت خدمات فیزیوتراپی مورد سنجش در این پژوهش ، بیشترین نمره مربوط به فیزیوتراپیست با ادب با میانگین539/0± 69/4 و کمترین نمره مربوط به حق انتخاب و تصمیم گیری با میانگین934/0± 75/3 بود . نتیجه گیری : هرچند کیفیت ارائه خدمات فیزیوتراپی در شهر تبریز مورد رضایت نسبتا بالای بیماران می باشد و تفاوتهای چشمگیری ما بین میزان رضایت در مراکز دولتی و خصوصی دیده نمی شود اما تا فراگیر شدن سنجش رضایت بیمار بعنوان مهمترین روش در سنجش کیفیت هنوز راه بسیار باقی است . نقطه بسیار مهم این است که سنجش رضایت همیشه باید توامان یا بدنبال اطلاع رسانی جامع و کافی از نحوه درمان و حقوق بیمار انجام پذیرد. کلید واژه ها : کیفیت ارائه خدمت / رضایت بیماران / مراکز فیزیوتراپی

هزینه کردکمکها به آنان" هدف : شناخت اعتماد خیرین مازندران نسبت به سازمان بهزیستی استان با ارائه گزارش نحوه هزینه کردکمکها به آنان بوده است. روش بررسی : در این مطالعه مقطعی-توصیفی، 67 نفر از خیرین مازندرانی که دو سال پیاپی با سازمان بهزیستی این استان مشارکت داشته و کمکهای خود را اعم از نقدی و غیر نقدی در اختیار آن قرار داده اند،و نیز رقم کمکهای آنان سالانه بیش از پنج میلیون ریال بوده و گزارش نحوه هزینه کرد کمکهایشان را از مسئولین سازمان دریافت نموده بودند؛انتخاب گردیدند و از نظر اعتماد و نیز عملکرد سازمان بهزیستی در مورد ارائه گزارش نحوه هزینه کرد کمکهایشان ]به تفکیک جنسیت و وضعیت تأهل مورد مطالعه واقع شدند.با کسب اجازه از ریاست محترم واحد مشارکت سازمان بهزیستی این استان و نیز اخذ رضایت آگاهانه از خیرین مورد پژوهش،پرسشنامه ها جهت تکمیل کردن در اختیارشان قرار گرفت.برای توصیف داده ها از آزمون توصیفی کراس تبولاسیون و برای ارزیابی همسانی متغیرهای اصلی و زمینه ای، در دو گروه به تفکیک جنسیت و وضعیت تأهل،از آزمون مربع کای استفاده شد. یافته ها : اعتماد خیرین مازندرانی مورد مطالعه، نسبت به سازمان بهزیستی استان با ارائه گزارش نحوه هزینه کرد کمکهایشان به آنان، هم به تفکیک جنسیت و هم به تفکیک وضعیت تأهل،در حد زیاد و کاملا" زیاد بود. نتیجه گیری : ارائه گزارش نحوه هزینه کرد کمکهای خیرین به خودشان ،توسط سازمان بهزیستی، در حفظ اعتماد آنان موثر می باشد.

مقدمه: درد، مهمترین مشکل بیماران دچار آرتروز کمر و آرتروز زانو است،که نه تنها یک تجربه تلخ و زیان-آور به حساب می آید، بلکه به تنهایی می تواند به شدت بر سایر ابعاد زندگی تاثیر منفی گذاشته و عدم کنترل آن تأثیر عمیقی بر کیفیت زندگی مبتلایان خواهد داشت. هدف این پژوهش بررسی تاثیر خدمات فیزیوتراپی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آرتروز کمر و زانو است. روش بررسی: در این مطالعه از طرح پژوهشی نیمه تجربی تک گروهی با پیش آزمون – پس آزمون- پی گیری استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران دارای آرتروز کمر و آرتروز زانو مزمن مراجع به کلنیکهای فیزیوتراپی شهر مشهد در فاصله دیماه 88 تا خرداد89 می باشد. 100 آزمودنی (66 زن و 34 مرد) نمونه ی این پژوهش را تشکیل می داد. برای انتخاب نمونه ی پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای استفاده شد. به منظور سنجش کیفیت زندگی از پرسشنامه sf36 استفاده گردید. کیفیت زندگی بیماران در سه مرتبه قبل، بعد و 20 روز پس از اتمام جلسات فیزیوتراپی سنجیده شد و داده های حاصل شده، با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس مکرر ترکیبی تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان داد کیفیت زندگی و ابعاد جسمانی و روانی آن در بیماران مبتلا به آرتروز کمر و زانو پس از ارائه خدمات فیزیوتراپی افزایش معناداری یافت (001/0p=). ولی این تاثیر ماندگار نیست(951/0p=). نتیجه گیری: خدمات فیزیو تراپی باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آرتروز کمر و زانودر کوتاه مدت می گردد.

چکیده هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه تعهد سازمانی با بهره وری اعضاء تیم توانبخشی روانی مرکز آموزشی درمانی روانپزشکی رازی بود. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی – تحلیلی و مقطعی، جامعه آماری اعضاء تیم توانبخشی روانی مرکز روانپزشکی رازی بودند که جمعا بالغ بر 291 نفر می شدند. برای تعیین حجم نمونه در ابتدا یک تحقیق مقدماتی بر روی 20 نفر از اعضاء جامعه آماری انجام و ضریب همبستگی تعهد سازمانی و بهره وری (423/0=r) محاسبه شد و بر این اساس حجم نمونه برابر با 90 نفر به دست آمد و نمونه گیری در دو مرحله انجام شد. در مرحله اول تعداد افراد شاغل از هر یک از رشته ها به صورت طبقه ای نسبتی با تخصیص متناسب با اندازه طبقه محاسبه شد و سپس نمونه های مورد نظر از هر رشته به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. به این ترتیب 10 روانپزشک، 15 روانشناس، 11 کاردرمانگر، 45 پرستار و 9 مددکار اجتماعی پرسشنامه های پژوهش راتکمیل کردند. برای سنجش تعهد سازمانی از پرسشنامه تعهد سازمانی آلن - می یر استفاده شد و بهره وری نیروی انسانی با استفاده از پرسشنامه بهره وری نیروی انسانی بر اساس مدل هرسی و گلداسمیت مورد سنجش قرار گرفت. پایایی هر دو پرسشنامه بر اساس روش بازآزمایی و روایی آنها با استفاده از روش لاوشه تایید شد. ضریب همبستگی پیرسون برای پرسشنامه تعهد سازمانی در آزمون و بازآزمون برابر با 94/0 و cvr برابر با 681/0 محاسبه شد. ضریب همبستگی پیرسون برای پرسشنامه بهره وری نیروی انسانی در آزمون و بازآزمون882/0 و cvr آن برابر با 61/0 بود. پس از بررسی نرمال بودن توزیع نمرات پرسشنامه در نمونه مورد بررسی با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنوف، همبستگی بین نمرات بهره وری و تعهد سازمانی نیروی انسانی بر حسب مورد با تعیین ضریب همبستگی پیرسون و یا اسپیرمن مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد بین تعهد سازمانی با بهره وری (357/0=r)، تعهد عاطفی با بهره وری (239/0=r)، تعهد مستمر با بهره وری (303/0=r) و تعهد هنجاری با بهره وری (275/0=r) در بین اعضاء تیم توانبخشی روانی مرکز روانپزشکی رازی رابطه مستقیم وجود دارد. نتیجه گیری: در مجموعه تلاشهایی که برای ارتقاء بهره وری تیم توانبخشی انجام می پذیرد، جای آن دارد که طراحی و اجرای مداخلاتی برای ارتقاء تعهد سازمانی اعضای تیم مد نظر قرار گیرد. واژگان کلیدی: تعهد سازمانی، بهره وری، تیم توانبخشی روانی، نیروی انسانی

چکیده طرح مسأله:فرسودگی شغلی به توصیف تغییرات منفی در نگرش، روحیه و رفتار افراد در فشارهای مربوط به شغل، شرایط کاری و حرفه ای نامساعد می پردازد. از سویی دیگر نگرشی وجود دارد مبنی بر اینکه داشتن معنا و هدف غایی در زندگی موجب تحمل شرایط سخت و نامساعد در انسانها می شود. هدف پژوهش حاضر شناخت رابطه فرسودگی شغلی و معنویت در کارکنان زندان که از جمله مشاغل سخت و با فرسودگی بالا شناخته شده است، می باشد. روش:جامعه و نمونه پژوهش 250 نفر از کارکنان مرد زندان کرمانشاه می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تمام شماری، کلیه کارکنان بخش داخلی زندان مرکزی کرمانشاه می باشد.جهت گردآوری داده ها از ابزار پرسشنامهو برای تحلیل آنها، از روش همبستگی و آزمون های آماری کالموگراف- اسمیرنوف، آزمون تی مستقل، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد بین فرسودگی شغلی و معنویت و همچنین ابعاد معنویت( تقرب به خدا، توکل به خدا، تقدیر گرایی، عقاید معنوی، زندگی معنوی) و فرسودگی شغلی، رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. بدین معنی که چنانچه سطح معنویت در فرد بالا باشد وی کمتر دچار فرسودگی شغلی می شود. نتایج:نتایج بدست آمده در این تحقیق با نتایج حاصل از پژوهش های محققین دیگری که در این زمینه پژوهش کرده اند دارای همسویی و همخوانی می باشد.نتایج مبین این مطلب بود که معنویت بالای افراد موجب کاهش فرسودگی شغلی میشود و نیز تقرب به خدا، توکل به خدا و تقدیر گرایی که ازجمله ابعاد معنویت هستند،نسبت به سایر ابعاد معنویت بیشترین رابطه معنادار با فرسودگی شغلی را دارا می باشند. کلید واژه ها: زندان،فرسودگی شغلی، کارکنان زندان،مددکاری اجتماعی،معنویت.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

هدف اساسی در این تحقیق بدست آوردن اطلاعات دقیق از روند آموزش حرفه ای ناشنوایان و میزان اشتغال آنان است . اهداف جزئی نیز به شرح زیر است : 1 - بررسی اثر سن بر اشتغال ناشنوایان شهر مشهد. 2 - بررسی اثر جنس بر اشتغال ناشنوایان شهر مشهد. 3 - بررسی اثر تاهل بر اشتغال ناشنوایان شهر مشهد. 4 - بررسی اثر تحصیلات بر اشتغال ناشنوایان شهر مشهد. 5 - بررسی اثر نحوه تدریس بر اشتغال ناشنوایان شهر مشهد. 6 - بررسی برابری رشته و شغل ناشنوایان شهر مشهد. 7 - بررسی اثر کیفیت دوره آموزش بر اشتغال ناشنوایان شهر مشهد.