یکی از رسالت های مهم رادیو قرآن انتقال مفاهیم والای قرآن کریم در قالب ترجمه آیات است . برای نیل به این منظور از ترجمه های فارسی قرآن در این شبکه بسیار استفاده می شود اما این ترجمه ها به سبب داشتن ویژگی های زبان نوشتاری منجر به درک کامل مخاطب از پیام آیات نمی شوند . ویژگی هایی از جمله : طولانی بودن جملات ، جابه جایی ارکان جمله ، استفاده از ضمیر بدون ذکر مرجع آن در ترجمه های تحت اللفظی ، روان نبودن برخی از جملات که درک آن ، نیازمند تکرار جمله و چند بار خوانی آن است ، استفاده از واژگان غریب و نامأنوس که نیازمند مراجعه به فرهنگ لغت هستند ، ذکر مترادفات بسیار در ترجمه که حجم مطالب را سنگین و در نتیجه درک سریع مفاهیم را با اختلال مواجه می کنند ، استفاده از تتابع اضافات که در حافظه شنیداری مخاطب نمی گنجد و برخی ویژگی های دیگر که در این پژوهش به تفصیل به آن اشاره شده است . لذا محقق با بررسی سه جزء ازچهار ترجمه مطرح فارسی سعی نموده به این پرسش پاسخ دهد که ترجمه های موجود قرآن چگونه باید برای رسانه شنیداری رادیو بازنویسی شوند تا منجر به فهم بهتر مخاطب گردند و با در نظر گرفتن ویژگی های زبان رادیو و بهره گیری از نظریه شنود مخاطب و سه نظریه متن محوری ، مولف محوری و مخاطب محوری به این نتیجه رسیده است که هر چه جملات ترجمه ، ساده تر ، کوتاه تر و دارای کلمات مأنوس تر برای مخاطب باشد سریع تر و بهتر پیام آیات دریافت می شود و ترجمه های معنایی و محتوایی که مطابق با ساختار زبان فارسی ترجمه شده باشند مناسب تر از ترجمه های تحت اللفظی هستند و نویسنده رادیو باید با مراجعه به ترجمه ها و تفاسیر متعدد بهترین معادل ها را متناسب با زبان گفتاری رادیو و وضعیت شنود مخاطب انتخاب و بازنویسی کند تا به درک کامل تر و سریع تر مخاطب کمک کند . ضمن این که نمونه ارائه شده محقق از ترجمه گفتاری می تواند الگویی برای نویسندگان و برنامه سازان محترم در تنظیم ترجمه گفتاری- شنیداری برای رادیو باشد .