پژوهش حاضر به منظور هنجاریابی پرسشنامه توانایی حل مسئله اجتماعی (spsi) و نقش آن در تبیین هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی در دانشجویان دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی که در سال تحصیلی 87-88 مشغول به تحصیل بوده اند صورت گرفته است. بدین منظور 200نفر از دانشجویان که 154نفر دختر و 46نفر پسر بودند بصورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب و پرسشنامه های توانایی حل مسئله اجتماعی (spsi) هوش هیجانی سیبریا شرینگ و خرده مقیاس سازگاری اجتماعی از پرسشنامه سازگاری بر روی آنها اجرا شد. نتایج نشان داد که با توجه به ضریب آلفای بدست آمده ( 0/85= α ) برای 5 عامل سنجیده شده، و ضریب پایایی بازآزمایی( r=0/88)، پرسشنامه توانایی حل مسئله اجتماعی از پایایی قابل قبولی برخوردار است. همچنین بررسی ساختار عاملی بیانگر وجود 5عامل: سبک اجتنابی حل مسئله(aps)، سبک منطقی حل مسئله(rps)، سبک تکانشی حل مسئله(icps)، جهت گیری مثبت حل مسئله(ppo) و جهت گیری منفی حل مسئله(npo) است.در ضمن بررسی اکتشافی درباره ارتباط بین متغیرهای مورد پژوهش نشان داد که توانایی حل مسئله اجتماعی بطور معنا داری هوش هیجانی (0/322= r^2) و هم چنین سازگاری اجتماعی را r^2 = 0/304) ) تبیین می کند. این در حالی است که بین هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی هممبستگی منفی و معناداری( r=-0/53)(بدلیل نمره گذاری معکوس پرسشنامه سازگاری اجتماعی ) بدست آمد. بطور کلی نتایج بدست آمده در مورد ساختار عاملی پرسشنامه توانایی حل مسئله اجتماعی (spsi) و ارتباط بین متغیرهای مورد پژوهش با نتایج پژوهشهای قبلی همخوانی دارد.