از دیرباز، فیلسوفان و نظریه پردازان، به تبعِ بحثِ زیبایی و ارتباط هنر و زیبایی، به بحث چیستی هنر پرداخته اند. بررسی تاریخ زیبایی شناسی نشان می دهد که در بسیاری از موارد، فیلسوفان و نظریه پردازان، راجع به ذات هنر و چند وچون آن سخن گفته اند. در قرن بیستم شاهد اوج نظریه پردازی در مورد هنر هستیم، به گونه ای که بسیاری از مباحث نظری قرن حاضر در آثار هنری بازتاب می یابد، و تعداد کثیری از این آثار بر پایه ی نوشته های نظری هنر شکل گرفته اند. چرا که در این دوره، خصوصاً از دهه ی 1960 م به این سو، دغدغه های هنرمندان صرفاً زیبایی شناسانه نیست، بلکه هنرمند به ارتقاء شناخت، حساسیت و تعالی خود و مخاطب و مسائل جدید پیرامون خویش می اندیشد، این امر سبب شده است که در این دوره مفاهیمی چون« هنرمند- فیلسوف» مطرح گردد. خوانش عمیق و دست یابی به لایه های پنهان این آثار نیازمند مطالعه ی میزان تاثیر مباحث تئوری و نظریه بر کار این هنرمندان است. تاریخ هنر نشان می دهد که بسیاری از هنرمندان این دوره شدیداً با مباحث اندیشه ای مربوط به هنر درگیر بوده و هستند. اینان در آثارشان پاره ای از این مباحث را منعکس کرده اند؛ مباحثی که خاستگاه فلسفی داشته و یا در نقد جدید مطرح شده اند. شناخت دقیق و عمیق این آثار مستلزم آشنایی با مباحث نظری هنر است. عدم آگاهی مکفی از این نظریات، برداشتی سطحی از این آثار را سبب می شود. واکاوی مباحث تئوریک هنر درجهت خوانش صحیح این آثار غیر قابل انکار است. آنچه در این میان مورد سوال و پرسش قرار می گیرد چیستی و چند و چون نظریه و ارتباط آن با هنر است. رساله ی حاضر سعی دارد با بررسی نظریه به شکل عام و نظریه ی هنر به شکل خاص، پنجره ای بگشاید که بتوان از ورای آن آثاری را که به مدد مسائل تئوریک شکل گرفته را باز نگریست.

برای درک و شناخت طراحی معاصر، نیاز به بررسی عناصر بصری درآن است. پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تااز طریق روش توصیفی به این هدف نایل شود. سوال اساسی در اینجا این است که برای شناخت طراحی و تمایز آن از یک اثر نقاشی، چگونه می توان به تحلیل عناصر بصری آن پرداخت تا کاربرد های شکل نسبت به محتوا باز شناخته شودو اثر رااز طریق برطرف کردن چالش های آن که به علت برتری فرم نسبت به محتوا ایجاد می شود در هر دوره ای ارزشمند کرد تا بتوان آثار را از این طریق مورد مقایسه قرار داد. سوال اساسی این است که نقاشی های آلیس نیل به عنوان نمونه از طریق روش گشتالت چگونه می تواند پیام و محتوای اثر راسریعتر به مخاطب منتقل کند.نتیجه ی پژوهش این است که می توان با شناخت عنصر بصری خط اثر طراحی و نقاشی را در دنیای کنونی مورد بررسی قرار داد. یکی از علت های انتخاب هنرمند قرن بیستم یعنی آلیس نیل به دلیل دوره ای بود که اکثر منتقدان آثار وی را از جنبه ی محتوای بررسی کرده اند و پژوهش فوق در نظر دارد تا آن را به گونه ای نوین بررسی کند تا مقایسه ای هم از نظر محتوایی و هم شکلی با هنرمندان هم عصر خویش انجام شود.این رساله، مجموعه ای منتج شده از کتاب ها و مقالات در باب پیدایش طراحی است. پیش زمینه ی آن نظریات بزرگان در باب زیبایی شناسی بیان و اصول طراحی را شامل خواهد شد که در رابطه با قوانین ثابت شده در زمینه روانشناسی گشتالت است. این بخش با تجزیه و تحلیل اثر آلیس نیل به لحاظ خطی به اهداف و بنیان های آن می پردازد. درعین حال نگاهی اجمالی به هنر معاصر دارد که با بهره گیری از نتایج به دست آمده ازآثار نیل می توان آن را از نظر خطی در مقایسه با هنر معاصر مورد بررسی قرارداد. فصل دوم این رساله به بررسی آثار بزرگانی همچون تولستوی وکالینگوود دربحث بیان زیبایی شناسانه ی هنر می پردازد. فصول بعدی، مخاطبین را با طراحی وخط آشنا می سازد. فصل چهارم، آثار نیل از جنبه طراحی با آثار هنرمندان گذشته و معاصر مورد مقایسه قرار خواهد گرفت که درآخر نتیجه گیری است.مخاطبین را نسبت به آثار هنری در هر دوره ای متمایزکرد.

توجه به پدیده ی مهاجرت و تولیدات فرهنگی پیرامون آن، جایگاه بی بدیلی در مطالعات پسااستعماری دارد، زیرا اگر چه استعمار در شکل رسمی خود پایان یافته به نظر می رسد، اما موج مهاجرت ها در دهه های اخیر، خبر از نسخه های جدید استعمار می دهد که توزیع نامتوازن ثروت و دانش، نظام های مدنی توسعه نیافته، وابستگی به فناوری های جدید و همچنین نیاز غرب به نیروی کار ارزان از جمله دلایل آن هستند. بر این اساس نظریه ی پسااستعماری دستور کار خود را به مطالعه ی کشورهای استعمارزده و امپراطوری ها محدود نکرده و با تحلیل وضعیت هایی چون مهاجرت و پراکندگی های قومی، ابعادی جهانی به خود بخشیده است. این نظریه، در درجه ی نخست، آفریده ی آن دسته از روشنفکران جهان سومی است که خود مهاجرانی در کشورهای جهان اول هستند. هومی بابا از مطرح ترین نظریه پردازان مطالعات پسااستعماری است که در تحلیل گفتمان اقلیت مهاجر، تولیدات ادبی و هنری را مد نظر قرار داده است. لذا این پژوهش با مبنا قرار دادن نظریات هومی بابا، سعی بر آن دارد که گفتمان هنر مهاجرت ایران را در آثار تجسمی واکاوی کند. بدین منظور با گزینش آثار سه هنرمند تجسمی مهاجر؛ علی بنی صدر، سارا رهبر و اسد فاولول به بررسی پیوندخوردگی های فرهنگی، تجربه ی ترجمانی مهاجر، آستانه ی مهاجرت و فضای سوم هویتی می پردازد. نتیجه حاصل آنکه چشم انداز هنرمندان مهاجر، مفاهیمی چون اصالت، همگنی، پیشرفت و تمامیت خواهی را با چالشی جدی مواجه می کند و درک نوینی از هویت ملی و شهروندی، به میان می آورد که همواره میان دو عامل تعلیمی و کنشی- رفتاری در نوسان است.

در سراسر تاریخ ،افراد بشر همواره در پی بهبود توانایی خویش برای دریافت و جذب اطلاعات درباره محیط پیرامون خود و افزایش سرعت، وضوح وتنوع در انتقال اطلاعات مربوط به خود بوده اند که پس از پیشرفت ها و دستاوردهای عمده بشر، با اختراع چاپ تاریخ عصر ارتباطات نوین آغاز می شود. با استناد به گزارشهای کمسیون بین المللی، عرصه ی ارتباط،با گسترش رسانه های جمعی و دستاوردهای شگرف و بزرگ تکنولوژیک همانند کامپیوتر، ماهواره، ظرف تنها چند دهه به کلی دگرگون شده است. از جمله فیلسوفان قرن بیستم که در نقد به رسانه پیشرو بودند، ژان بودریار(1929-2007)جامعه شناس،فیلسوف،عکاس ونظریه پرداز پسامدرنیته فرانسوی است. وی پس از مجهز شدن به مفاهیم و نظریات مربوط به تکنولوژی و جامعه مصرفی و با آغاز عصر اطلاعات، به سراغ آن می آید تا آن را در ارتباط با مفاهیم پیشین تحلیل کند ونتیجه ترکیب عملی تکنولوژی، جامعه مصرفی و عصر اطلاعات او را به مشاهده جامعه جدیدی می کشاند که عده ای آن را پست مدرن نامیده اند.بودریار الگوی کامل این جامعه را آمریکا می داند وتلاش می کند به کمک مفهوم مهم خود، یعنی حادواقعیت و نیز توجهش به تکنولوژی های جدید، رسانه ها وتوده به وضع جدید پیش آمده یا در حال وقوع بپردازد. در این تحقیق بعد از گذری اجمالی در مورد مفهوم رسانه وسیر تحول آن نگاهی توصیفی به سیر تحول اندیشه ژان بودریار و تصویری که وی از رسانه و فروپاشی معنی و زایل شدن امر اجتماعی و نهایتا شکل گیری توده بر اساس مفهوم حاد-واقعیت ارایه می دهد,توجه شده است.همچنین تحلیل آثار هنرمند و موسیقیدان کره ای الاصل فلوکسوسی، نام جون پایک که پایه گذار هنر ویدیو هم شناخته شده است،پرداخته ایم. و سر انجام رابطه معنادار بین آثار آنها را بررسی خواهیم کرد.

فرا واقعگرایی یا سورئالیسم یکی از جنبش های قرن بیستم به شمار می رود که در هنر و ادبیات تحولی بزرگ بوجود آورد. این جنبش که محصول تغییرات بعد از جنگ جهانی اول می باشد زمانی رخ داد که نظریه های فروید ،روانشناس اتریشی ،درباره ی ضمیر ناخودآگاه ,رویا و واپس زدگی ،فرهیختگان اروپا را به خود مشغول کرده بود ،سورئالیسم اساس پیدایش خود را بر پایه ی نظریات فروید در خصوص ضمیر ناخودآگاه استوار ساخت.سورئالیست ها بر این باور بودند که بسیاری از تصورات و تخیلات و اندیشه های آدمی هست که انسان بر اثر مقید بودن به قیود اخلاقی ,اجتماعی,سیاسی,رسوم و عادات از بیان آن ها خوداری می کند و این تصورات را به اعماق ضمیر پنهان خویش می راند.به عقیده این گروه هر چیز که در ذهن انسان می گذرد ,در صورتی که پیش از تفکر بر روی صفحه نقش ببندد,مواردی (مانند مطالب ناآگاهانه ,حرفهای خود به خودی و همچنین رویا )می تواند جزء مواد اولیه ی سورئالیسم به شمار آید،رساله ی پیش رو برآن است تا با بررسی مولفه های سورئالیسم رابطه ی ضمیر ناخودآگاه و خودآگاه را مورد بررسی قرار داده و در اشکال تجسمی مورد تحلیل قرار دهد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد تا جائیکه نگارنده ضمن بررسی ارتباط ضمیر ناخودآگاه و خودآگاه به بررسی مولفه های سورئالیسم قرن بیست می پردازد و با تجزیه و تحلیل آثار دو نقاش معاصر ایران ،ایران درودی و قاسم حاجی زاده ,پیوند بین مولفه های سورئالیسم و آثار این دو نقاش را بر پایه ی آراء و نظریات فروید مورد مطالعه و بررسی قرار می دهد.تا جائیکه یافته های پژوهش نشان می دهد ،در آثار نقاشان سورئالیست ,ضمیر آگاه به عنوان عاملی انکار ناپذیر حضور دارد ,این در حالیست که نقاشان سورئالیست مدعی حضور ناب ضمیر مخفی بدون دخل و تصرف ضمیر هوشیار در آٍثارشان می باشند.

استان کرمانشاه واقع در غرب سرزمین ایران، هجدهمین استان کشور از حیث وسعت بوده و دارای 3700 کیلومتر راه روستایی است . که از این مقدار راه حدود 510 کیلومتر را آسفالته میباشد. به منظور بررسی خرابی های ناشی از کمبود ضخامت و تراکم راههای آسفالته روستایی، آمار و اطلاعات خرابی 30 محور تهیه شد. و بر اساس شدت و میزان خرابیهای مذکور تعداد چهار محور شاهد انتخاب گردید. و با انجام 340 آزمایش ، درصد تراکم مقاومت cbr لایه های مختلف آنها تعیین شد. و جهت تعیین عمق نفوذ یخبندان، اطلاعات مربوط به ارتفاع سطح آبهای زیرزمینی و هواشناسی تهیه گردید و همچنین در دو نوبت ترافیک و میزان آمد و شد محورهای شاهد ترددشماری شد و درصد رشد ترافیک محورهای فوق با مدل سازی تعیین گردید. سپس با استفاده از اطلاعات بدست آمده ضخامت روسازی و درصد تراکم محورهای شاهد محاسبه و بررسی گردید و نهایتا این تنیجه حاصل شد که کمبود تراکم لایه های روسازی تاثیر جشمگیری در خرابی محورهای مذکور داشته و ضخامت روسازی موجود آنها جوابگوی ترافیک فعلی بوده و در خرابی های بوجود آمده تاثیر محسوسی نداشته است .