بر اساس نتایج حاصل از بررسی کمیت های مختلف مرتبط با جذب گازهای ch4 ،co ، h2،n2 و o2 بر نانولوله های آلومینیوم- فسفید (4,4) و (7,0)، می توان ارزیابی و نتایج کلی زیر را ارائه نمود. جذب فیزیکی مولکول متان بر بر سطح خارجی نانولوله های آلومینیوم- فسفید (4,4) و (7,0)، نسبتاً ضعیف بوده و خواص الکتریکی نانولوله نیز بطور جدی تحت تاثیر قرار نمی گیرد. بنابر این نانولوله های آلومینیوم- فسفید نه به عنوان حسگر و نه به عنوان منبع ذخیره گاز متان پیشنهاد نمی شوند. انرژی جذب فیزیکی مولکول co بر سطح داخلی و خارجی نانولوله های (7,0) آلومینیوم - فسفید، دارای مقدار قابل ملاحظه ای می باشد. بررسی شکاف انرژی و نمودارهای dos نشان می دهد که جذب گاز co باعث تغییر رسانایی نانولوله swalpnt و ایجاد تغییر الکتریکی لازم برای تشخیص این گاز می باشد. بنابر این نانولوله های آلومینیوم- فسفید هم به عنوان حسگر و هم به عنوان منبع ذخیره گاز co می توانند مطرح گردند. گازh2 جذب ضعیفی را فقط بر سطح خارجی نانولوله های (4,4) و (7,0) آلومینیوم - فسفید در سطح محاسباتی بکار برده شده نشان می دهد. بر هم کنش مولکول n2 با سطح داخلی و خارجی نانولوله های (7,0) و (4,4) آلومینیوم- فسفید، با انرژی جذب فیزیکی نسبتاً بالایی همراه است؛ اما خواص الکتریکی نانولوله های آلومینیوم- فسفید چندان تحت تاثیر جذب گاز n2 قرار نمی گیرد. پس نانولوله های آلومینیوم- فسفید می توانند کاندید خوبی برای ذخیره سازی گاز n2باشند. جذب داخلی و خارجی مولکول اکسیژن بر روی swalpnts، یک جذب شیمیایی با انرژی جذب بالا بوده و بطور کلی چون فقط یک پیوند o=o شکسته می شود، تخریب قابل ملاحظه ای در دیواره نانولوله انجام نمی گیرد. علاوه بر این رسانش الکتریکی نانولوله های آلومینیوم- فسفید بطور قابل ملاحظه تحت تاثیر جذب گاز o2 قرار می گیرد. لذا به نظر می رسد نانولوله های آلومینیوم- فسفید به عنوان حسگر گاز o2 قابل بحث و بررسی بیشتر باشند. خواص جذبی گازهای مختلف بررسی شده در این تحقیق بر نانولوله های آلومینیوم- فسفید در جدول زیر خلاصه شده است.