تصفیه زیستی شیرابه محل دفن به روش هوازی و در شرایط گرمادوست به عنوان یک روش جهت کاهش میزان آلاینده های این نوع پساب غلیظ به شمار می رود. در این پژوهش ابتدا تصفیه پذیری شیرابه محل دفن به صورت ناپیوسته و در شرایط معتدل دوست و گرمادوست، در قالب عوامل جامدات کل (ts)، کل جامدات محلول (tds)، کل جامدات معلق (tss) و اکسیژن خواهی شیمیایی (cod) مورد بررسی قرار گرفته است. سپس با استفاده از یک راکتور هوازی همزده شده لجن فعال به شکل لوله ای و به صورت پیوسته، میزان تصفیه پذیری شیرابه محل دفن تحت شرایط معتدل دوست (دمای c°40 به مدت 15 روز) و شرایط گرمادوست (دمای °c55 به مدت 20 روز) بررسی شد. این بیوراکتور، cod شیرابه ورودی را در شرایط معتدل دوست و در سرعت های بارگذاری آلی حجمی kg/m3.d 14/10، 9/16 و 96/32 به ترتیب %44، %33 و %32 و در شرایط گرمادوست و در سرعت های kg/m3.d 5، 1/10، 37/17و 96/32 به ترتیب %54، %49، 44% و %43 کاهش داده است. مقادیر عوامل سینتیکی بهره (yt)، ثابت سرعت میرایی (kd)، ثابت بیشینه سرعت رشد (?m) و ثابت سرعت معادله مونود (ks) به ترتیب برابر با kgmlss/kgcod31/0، d-138/0، d-111/3 و mgcod/l 1311 در شرایط معتدل دوست (°c40) و kgmlss/kgcod24/0، d-160/0، d-151/6 و mgcod/l 1210 در شرایط گرمادوست (°c55) بدست آمده است.