بررسی ساختار از مهم ترین ابزارها در مدیریت پایدار جنگل است. به منظور بررسی سه ویژگی تنوع موقعیت مکانی، تنوع گونه ای و تنوع ابعاد گونه های چوبی در جنگل های سامان عرفی پرک خرم آباد، شاخص های مختلفی از جمله شاخص های مبتنی بر نزدیک ترین همسایه مورد استفاده قرار گرفتند. بدین منظور با استفاده از طرح منظم تصادفی تعداد 85 قطعه نمونه ی دایره ای شکل 12 آری در منطقه برداشت و اطلاعات جمعآوری شده مورد آنالیز قرار گرفتند. در بررسی موقعیت مکانی، میانگین شاخص های کلارک-اوانز و زاویه یکنواخت به ترتیب 935/0 و 449/0 محاسبه شد که بیانگر موقعیت مکانی تصادفی درختان در جنگل و چیدمان منظم آن ها در گروه های ساختاری می باشد. از نظر تنوع گونه ای شاخص سیمپسون با میانگین 195/0 بیانگر تنوع کم گونه های چوبی در جنگل های مورد مطالعه است. غنا و یکنواختی گونه ای به ترتیب با استفاده از شاخص های مارگالف و اسمیت-ویلسون 334/0 و 278/0 محاسبه شد، که حاکی از ضعیف بودن این جنگل ها از نظر غنا و یکنواختی گونه های چوبی است. آمیختگی گونه ها نیز بر اساس شاخص آمیختگی با میانگین 181/0، بسیار ناچیز است. در بررسی تنوع ابعاد، میانگین شاخص های چیرگی تاج پوشش و تمایز تاج پوشش به ترتیب 449/0 و 519/0 به دست آمد که نشان می دهد نیمی از درختان همسایه دارای تاج بزرگ تر و نیمی دیگر دارای تاج کوچک تر از درختان مرجع بوده و به طور کلی درختان همسایه از نظر تاج پوشش دارای اختلاف آشکاری با یکدیگر هستند. بر اساس شاخص اهمیت نسبی مشخص شد که گونه های بلوط، کیکم، زالزالک و گلابی وحشی دارای بیش ترین و گونه های شیرخشت، بادام کوهی و بید دارای کم ترین اهمیت نسبی هستند. هم چنین در این تحقیق مشخص شد که درجه یا درصد تاج پوشش این جنگل ها، برابر 98/34 است که از نظر انبوهی، تنک تلقی می شوند. بنابراین می توان استنباط کرد که جنگل های مورد مطالعه از لحاظ ساختاری وضعیت نامطلوبی دارند. از این رو لزوم برنامه ریزی و اتخاذ تصمیمات صحیح مدیریتی با تأکید بر حفاظت و حمایت این اکوسیستم های ارزشمند بیش از پیش احساس می گردد.

با توجه به اهمیت فوق العاده جنگل های شمال (هیرکانی) کشور چه از نظر اکولوژیک و چه از نظر مسائل اقتصادی-اجتماعی و همچنین تأثیرات فراوان جاده های جنگلی بر این میراث گران بها، تحقیق حاضر با هدف ارزیابی میزان تطابق جاده های موجود در بخش گرازبن جنگل خیرود با توان اکولوژیک منطقه با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) انجام گرفت. در این راستا پس از بررسی های متعدد و طبق اطلاعات موجود، چهار معیار و 11 زیرمعیار تعیین و در قالب پرسش نامه بین متخصصین توزیع شدند تا برای اولویت بندی بین معیار های مختلف به آن ها وزن داده شود تا درجه اهمیت هر معیار در تعیین توان منطقه محاسبه شود. وزن دهی به روش مقایسه زوجی انجام شد. برای محاسبه وزن نهایی این عوامل از نرم افزار expert choice و برای تهیه و تلفیق نقشه های مورد نیاز از نرم افزار arc gis 10 استفاده شد. نتایج نشان داد که معیارها به لحاظ اهمیت و وزن نهایی، به ترتیب عبارت اند از فیزیوگرافی (409/0)، پوشش گیاهی (210/0)، خاک (195/0) و زمین شناسی (187/0). با تلفیق این عوامل نقشه توان تهیه، و مشخص شد که 166 هکتار از سطح این بخش دارای توان اکولوژیک خوب، 452 هکتار دارای توان متوسط و 383 هکتار هم جز طبقه فاقد توان قرار دارد. در بخش گرازبن دو جاده اصلی ساخته شده وجود دارد و یک مسیر جاده نیز طراحی شده است. جاده r1 که از قسمت پایین دست (جنوبی) گرازبن می گذرد دارای دو انشعاب است که مسیر اول در مرز پارسل های حمایتی قرار دارد. این جاده اغلب از مناطق فاقد توان عبور می کند. در حالی که جاده r2 که مانند کمربندی در وسط بخش گرازبن قرار دارد، تطابق بیش تری با توان اکولوژیک منطقه دارد. جاده طراحی شده (r3) علی رغم تطابق بیش تر با مناطق با توان خوب در انتهای مسیر خود از لکه ای فاقد توان می گذرد که لازم است در صورت امکان تغییراتی در مسیر آن اعمال شود.

مطالعه بیماری های مسری، از دیدگاه ریاضی، به منظور ارزیابی و آینده نگری وکنترل بیماری انجام می گیرد. مدل های کلاسیک و قطعی ریاضی که این پدیده ها را توصیف می کنند، اغلب قادر به بررسی تمامی جوانب برای عملی کردن مدل نمی باشند. زیرا انسان ها از لحاظ خصوصیات فیزیولوژیکی، شرایط آب و هوایی و محیط زندگی و...، به عنوان یک موجود یکسان قابل بررسی نمی باشند. بنابراین با هدف بررسی فرآیند بیماری به شکل واقعی تر و کاربردی تر، مدل هایی که ناهمگنی و تمامی جوانب را در نظر می گیرند، باید مورد توجه قرار گیرد. این نوع نگرش به بیماری در واقع با ریاضیاتی تحت عنوان ریاضیات ابهام دار (فازی) ، قابل مدل سازی است. در دهه اخیر مقالات ریاضی مربوط به ابهام و عدم قطعیت به شکل قابل ملاحظه ای و مخصوصا در رشته هایی نظیر مدل سازی سیستم و بهینه سازی و کنترل در علوم پزشکی توسعه پیدا کرده اند و تعدادی از صاحب نظران با استفاده از نظریه مجموعه های فازی در بیماری های واگیر دار تحقیقاتی انجام داده اند. از زمان پیدایش بیماری ایدز چندین مدل ریاضی برای توصیف دینامیک آن ارائه شده است که غالبا با ریاضیات دقیق مورد بررسی قرار گرفته اند. وقتی فردی با ویروس hiv آلوده می شود، تا تبدیل این آلودگی به بیماری ایدز، بدون درمان دارویی حداکثر 10 سال طول می کشد. برای درمان این آلودگی تا کنون هیچ درمان قطعی وجود نداشته است و داروهایی که برای این نوع بیماران توسط پزشکان تجویز می شود، تنها در جهت به تاخیر انداختن مدت زمان ظهور بیماری ایدز می باشد؛ ضمن این که این داروها خود دارای خاصیت ضد سلامتی می باشند و از نظر هزینه نیز جزو داروهای گران قیمت محسوب می شوند. اگر پزشکان، نرخ تبدیل آلودگی ویروس hiv به بیماری ایدز را به طور تقریبی بدانند، می توانند به شکل موثرتر و با اطمینان بیشتری، اقدام به تجویز دارو برای بیمار آلوده، نمایند. در این تحقیق ما از نظریه مجموعه های فازی، برای تخمین نرخ تبدیل آلودگی ویروس hiv به بیماری ایدز کمک می گیریم. معاینات بالینی پزشکان نشان می دهد که نرخ تبدیل آلودگی ویروس hiv به بیماری ایدز، غیر قطعی بوده و به طور قابل توجهی به عوامل اساسی مانند تعداد بار ویروسی و شمار سلول های لنفوسیت بدن فرد آلوده و سن هر فرد آلوده، وابسته است. در این پژوهش نرخ تبدیل آلودگی ویروس hiv به بیماری ایدز، با استفاده از کنترل فازی با رهیافت سوگینو تخمین زده شده است. یعنی نرخ تبدیل آلودگی ویروس hiv به بیماری ایدز، به عنوان تابعی از تعداد بارویروسی (v)و تعداد سلول های لنفوسیت cd4و سن فرد آلوده ، برآورد شده است. جواب هایی که با استفاده از این روش و پس از انجام محاسبات به دست آمده است، تا حد قابل قبولی داده های بالینی واقعی را تایید می نماید و می تواند در جهت کنترل دز دارو و هزینه های مربوط به آن مفید واقع گردد. فصل اول این نوشتار، در مورد ویروس hiv و مکانیسم دفاعی بدن در مقابل آلودگی ویروسی می باشد. در فصل دوم مقدمه ای از منطق و کنترل فازی آورده شده است. در فصل سوم تعدادی از مدل های آلودگی ویروس hiv که با ریاضیات بدون ابهام سر و کار دارد را مورد بررسی قرار داده ایم. در فصل چهارم مقدماتی برای مدل سازی فازی آورده شده است. در نهایت در فصل پنجم به محاسبه نرخ تبدیل آلودگی ویروس hiv با استفاده از کنترل فازی با رهیافت سوگینو، می پردازیم.