چکیده دریاها از نخستین راههای عمومی دادوستدی می باشند واز زمانی که انسان به دریا راه یافت رسوم دریانوردی به صورت مقررات وقانون درآمد واصول کلی حاکم بر حقوق دریایی را پی ریزی کرد در این راستا سازمان بین المللی دریایی مهمترین سازمانی است که بیشترین فعالیت مستقیم را در تدوین وتوسعه قوانین ومقررات دریایی ونظارت بر آنها داشته است در این تحقیق سعی شده است که در خصوص مسائل سازمان بین المللی دریایی از مسائل تکراری پرهیز نمائیم بیشترجنبه های ناگفته سازمان بین المللی دریایی خصوصاً اقدامات صورت گرفته مربوط به مسائل زیست محیطی وایمنی دریایی مورد واکاوی قرار می گیرد البته لازم به ذکر است که درراه رسیدن به این مهم از الگوی توسعه پایدار پیروی نموده ایم وبرای این منظور بر خود واجب دانستیم که الگوی توسعه پایدار ، مبانی ومفاهیم آن وعاملان توسعه پایدار را شرح دهیم در فرازهایی از این بخش اصول بنیادین حقوق محیط زیست بین المللی وهمچنین حقوق محیط زیست را به عنوان نسل سوم حقوق بشر مورد بررسی قرارداده ایم.به هر حال در مورد جایگاه حقوقی توسعه پایدارنیز در نظر دانشمندان یک وضعیت مبهم حقوقی دارند وعده ای اعتقاد دارند که هنوزنمی توان گفت که آن یک قاعده حقوق بین الملل است ولی آنها نیز حمایت گسترده بین المللی از توسعه پایدار را به عنوان مفهوم اصلی حقوق بین الملل محیط زیست می شناسند پس از بررسی چالشهای جدی زیست محیطی در دریاها از جمله آلودگی دریا ها که ناشی از دفع مواد زاید یا آلودگی ناشی از کشتی ها میباشد قطعاً بحث مسئولیت نیز به میان کشیده می شود که با توجه به نظریات مطرح در حقوق بین الملل مبنای مسولیت دولتها نیز مشخص گردیده است و در نهایت مهمترین نتیجه ای که از تحقیق مزبوربعمل آمد این بود که راهکارهای صرفاً حقوقی راهگشای دستیابی به توسعه پایدار در حقوق محیط زیست نمی باشد بلکه در سایه تلقی محیط زیست به عنوان میراث مشترک بشریت شاید بتوان کمبود وکاستیهای رسیدن به توسعه پایدار را جبران نمود .