نانولوله های کربنی ترکیب های جدیدی هستند که به خاطر ویژگی های منحصر به فرد شان توجه بسیاری از محافل شیمی را به خود جلب کرده اند. امروزه تلاش های فراوانی برای عامل دار کردن آن ها صورت می گیرد. یکی از روش های به کار رفته عامل دار کردن آن ها به صورت رادیکالی و با استفاده از نمک های دی آزونیم است. در این روش ابتدا نانولوله ها با استفاده از مواد فعال سطحی و امواج فراصوت به صورت سوسپانسیون در آمده و سپس از نمک دی آزونیوم مربوطه استفاده می شود. اپوکسیدها حدواسط های سنتزی مفیدی در واکنش های آلی و داروسازی می باشند از این رو واکنش های حلقه گشایی آن ها بسیار مورد توجه است. تاکنون تلاش های زیادی به منظور انجام این واکنش ها و تبدیل آن ها به هالوهیدرین ها که آن ها نیز حدواسط های مفیدی در سنتز ترکیب های آلی هستند، صورت گرفته است. یکی از روش های مکان ویژه برای سنتز β-یدو هیدرین ها و β-برموهیدرین ها از طریق باز شدن مستقیم حلقه ی اپوکسید با استفاده از هالوژن عنصری در حضور نانولوله های کربنی عامل دار شده به عنوان کاتالیزگری جدید است. حضور گروه های آمین استخلاف شده روی نانولوله های کربنی آن ها را به گزینه های مناسبی برای استفاده به عنوان کاتالیزگر در واکنش حلقه گشایی اپوکسیدها تبدیل می کند. درحضور این گروه ها هالوژن عنصری به -3x تبدیل می شود. در این روش کاتالیزگر ناهمگن و قابل بازیابی بوده و در واکنش های بعدی قابل استفاده می باشد.