به منظور ارزیابی کارایی واحد های تصمیم گیرنده، لازم است برای هر واحد تصمیم گیرنده وزنی در نظر گرفته شود که این وزن ها از مدلهای مضربی dea بدست می آید. اما مدلهای مضربی بویژه در نقاط کارا راسی دارای جوابهای بهینه دگرین هستند. بطور معمول برای انتخاب وزن ها از بین جوابهای بهینه دگرین از نرم افزارهای متفاوتی استفاده می شود که به وزنهای متفاوتی برای یک نقطه کارا راسی مفروض، منجر می شود که این وزن ها ارزیابی درستی از عملکرد واحد های تصمیم گیرنده ارائه نمی دهند و همچنین این نرم افزارها از وزن های بهینه دگرین احتمالی که ممکن است ارزیابی متفاوتی ا ز عملکرد dmu ها ارائه دهند چشم پوشی می کنند. در این پایان نامه سعی شده است روشی برای انتخاب وزنها از بین جواب های بهینه دگرین ارائه گرددکه وزن های حاصل دارای بیشترین پشتیبانی ممکن از داده ها باشند، به نحوی که وزن های انتخاب شده ارزیابی کاملی از عملکرد هر dmu ارائه دهد. در این پایان نامه ابتدا پاره ای از تعاریف و مفاهیم اساسی dea و در فصل دوم به طبقه بندیdmu ها و در فصل سوم رویه های کارا در مجموعه امکان تولید و در فصل چهارم روش دو مرحله ای کوپر- رودز – سیرونت برای انتخاب وزنها، از بین جوابهای بهینه دگرین مدل مضربی ccr مورد بررسی قرار گرفته اند و در انتها در فصل پنجم در قالب یک مطالعه کاربردی با استفاده از وزنها بدست آمده از روش دو مرحله ای بازیکنان بسکتبال را مورد ارزیابی قرار می دهیم و همچنین مقایسه ای بین وزنهای بدست آمده از روش دو مرحله ای و وزنهای بدست آمده توسط نرم افزار ems-dea صورت گرفته است.