علیرغم وجود طرفداران فرضیات بازار کارا ، استثنائاتی به وجود آمد که تئوریهای عقلایی قادر به پاسخگویی آن نبودند. لذا در دهه 1980 حوزه جدیدی به نام مالی رفتاری وارد علم مالی شد که قادر به تبیین استثنائات با استفاده از علوم روانشناسی بود؛ در این حوزه تاکید زیادی بر رفتار سرمایه گذاران می شد.در پژوهش حاضر با استفاده از رویکرد مالی رفتاری به بررسی حجم معاملات سهام پرداخته می شود و رابطه آن با سقف و کف قیمتی سهام بررسی می شود. در این پژوهش دو فرضیه مورد بررسی قرار می گیرد که طبق آن ادعا می شود حجم معاملات سهام به طور معنی داری با سقف و کف قیمتی سهام رابطه دارد. لذا جامعه آماری مورد بررسی، کل شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران درفاصله زمانی 1380 تا 1386 می باشد که طی آن 34 شرکت به عنوان نمونه انتخاب شدند که با استفاده از روش رگرسیون تلفیقی به بررسی این را بطه پرداخته شد. نتایج نشان داد که حجم معاملات سهام با عبور از سقف قیمتی مورد نظر افزایش می یابد ولی حجم معاملات سهام با عبور از کف قیمتی مورد نظر، تغییر معنی داری در آن ایجاد نمی شود. لذا فرضیه اول در این پژوهش پذیرفته و فرضیه دوم آن رد می شود.