که در خانواده ی هرپس ویریده و دون خانواده ی آلفا (1-chv) هرپس ویروس- 1 سگی هرپس ویرینه قرار گرفته، شیوع جهانی دارد و شیوع آن از 6% تا 90 % گزارش شده است. این ویروس قادر به ایجاد نکروز های کانونی در ارگان های پارانشیمی از جمله کبد و کلیه می باشد. بیشترین انتقال آن از طریق جفت، عبور از کانال زایمان و مقاربتی انجام می شود. از مهمترین علائم این ویروس، نواقص تولیدمثلی مانند سقط و مرده زایی و ضایعات وزیکولار دستگاه تناسلی را می توان نام برد. با توجه به گستردگی جهانی این ویروس و اهمیت اقتصادی آن از جهت سقط در سگ chv-1 و مرده زایی برای پرورش دهندگان سگ، این تحقیق در راستای تعیین شیوع های شهر کرمان صورت پذیرفت. به این منظور از 82 قلاده سگ بدون توجه به جنس و وضعیت بالینی، جهت انجام مطالعات خون شناسی و بررسی حضور آنتی بادی ضد هرپس ویروس- 1 سگی با روش ایمنوفلورسانس غیر مستقیم خونگیری شد. بر اساس نتایج این تحقیق، شیوع (chv-1) درصد20 برآورد گردید. گرچه ارتباط این ویروس با فاکتور های سن، / کلی این ویروس 7 جنس، نژاد، اندازه محل پرورش سگ، شرایط نگهداری، وضعیت سلامتی، شکم زایش و تعداد مثبت شدند chv- گویچه های سفید خون معنادار نبود اما درصد سگ های ماده که از نظر chv-1 بیش از درصد سگ های نر بود و همچنین سگ های مسن تر درصد بیشتری را از لحاظ مثبت به خود اختصاص دادند. درصد سگ هایی که جمعیتی نگهداری می شدند و از نظر مثبت بودند نیز بیش از گروهی بود که به صورت انفرادی نگهداری می شدند. باتوجه chv-1 به شیوع قابل توجه این ویروس، انجام اقدامات مدیریتی در کنترل و پیشگیری این بیماری الزامی به نظر می رسد.