سلامت روانی نقش مهمی در تضمین پویایی و کار آمدی هر جامعه ایفا می کند. مشکلات روانی ممکن است اثرات مخربی بر مطالعه و یادگیری دانشجویان داشته باشد. بر این اساس مطالعه ای به منظور تعیین میزان سلامت روانی دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی - دانشگاه علامه طباطبائی درسال 1389 صورت گرفت. از آنجا که دانشجویان در دانشگاه دارای شرایط مخصوص به خود هستند، باید به نقش قوی ویژگی های شخصیتی افراد و ویژگی های سلامت روانی آنان توجه بیشتری نمود. در این تحقیق سعی بر آن بوده است تا وضعیت سلامت روانی دانشجویان در یک محیط دانشگاهی مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. در بحث سلامت روانی با چند مسئله‏ی اساسی روبه‏رو خواهیم بود: الف) سلامت روانی به چه معناست و مولفه‏های آن کدام‏اند؟ ب) چگونه می‏توان سلامت روانی را سنجید؟ ج) عوامل سلامت روانی کدام‏اند و چه عللی آن را با مخاطره روبه‏رو می‏سازد؟ د) راه‏های مقابله با عوامل تهدیدکننده‏ی سلامت روانی چیست؟ که در این تحقیق سعی برآن شده که به پرسش های بالا پاسخ داده شود. با توجه به تأثیر شدید مبانی نظری و فلسفی و شرایط فرهنگی و اجتماعی در چهار حوزه‏ی : تعریف سلامت، شیوه سنجش سلامت، شناسایی عوامل سلامت و ارائه‏ی راهکارهای مقابله با بحران‏های روانی، دقت و تأمل نظری در بهره‏گیری از نظریه‏های علمی لازم و ضروری است؛ چرا که پذیرش بی‏چون‏ و چرای چنین دیدگاه‏هایی و عمل به مقتضای آن می‏تواند سطوح مختلف جامعه را تحت‏تأثیر قرار دهد و فرهنگ جامعه را به چالش بکشاند. لذا از مبنای نظری مشخصی استفاده شد.جامعه آماری تحقیق را دانشجویان 3 رشته دوره کارشناسی دانشگاه علامه طباطبائی در دانشکده علوم اجتماعی سال تحصیلی (89-88) تشکیل دادند. نمونه انتخاب شده متشکل از 300 نفر بودکه به صورت تصادفی انتخاب شده اند. ابزار تحقیق پرسشنامه سلامت عمومی در گروه مطالعه ارائه گردید و پرسش ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفته. پرسشنامه سلامت عمومی به بررسی و ارزیابی وضعیت سلامت روانی دانشجویان در ویژگی های مانند (نشانه های جسمانی ، اضطراب و اختلال خواب، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی) در گروه مورد آزمون، می پردازد. اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss آنالیز و نتایج این پژوهش به شرح زیر بوده است: میانگین نمره سلامت روان دانشجویان بیان می کند که،9/68% دانشجویان از سلامت روانی برخوردارند و کمی بیش از 30% دانشجویان نشانه های عدم سلامت روانی را دارا هستند. از لحاظ تفکیک جنسیتس تفاوت چشم گیری دیده نمی شد. ولی زنان به نسبت از نشانگان عدم سلامت روان بیشتر برخوردار بودند. که این نتیجه از جمع چهار خرده آزمون بدست آمد. به طور کلی 9/68% از آزمودنی ها از سلامت روان برخوردار بوده و 4/30%مشکوک به یکی از اختلالات سنجیده شده بودند. بین زن و مرد در آمار افراد مشکوک به عدم سلامت روان تفاوت قابل ملاحضه ای دیده نمی شد. ولی بین سه رشته بررسی شده تا حد قابل توجهی در میزان سلامت روان تفاوت وجود داشت. در امار استنباطی هم بین متغیرها بررسی شده، که زنان در متغیر اضطراب از سطح بالاتری برخوردار بودند. ولی در مورد متغیر افسردگی تفاوت معناداری دیده نشد. و برعکس دو متغیر اول در رشد اجتماعی زنان از رتبه بالاتری برخوردار بودند و در متغیر جسمانی کردن تفاوت زیادی نبود. 6/ 12 درصد ، 2 / 6 درصد، 2 / 5 درصد، 7 / 12 درصد ، نمره سلامت روان کم تا متوسط داشتند که از مقیاس های سنجیده شده در بین هر کدام از ویژگی های سلامت روانی با 99 درصد اطمینان همبستگی مستقیم و مثبت معنی دار بوده است. نتیجه آزمون “t” نشان داد که بین دانشجویان مورد آزمون، از لحاظ ویژگی های سلامت روانی با 99 درصد اطمینان تفاوت معنی دار وجود دارد. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که بین وضعیت سلامت روانی دانشجویان در سال های تحصیلی (سوم و چهارم) تفاوت معنی دار وجود ندارد. نتیجه آزمون “t” نشان داد که بین وضعیت سلامت روانی دانشجویان زن و مرد با 99 درصد اطمینان تفاوت معنی دار وجود ندارد. در نهایت بر اساس یافته های پژوهش حاضر پیشنهاداتی به مسئولین بهداشت روانی، مشاوره دانشجویی و پژوهشگران آینده ارائه گردیده است