هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی تکالیف منتخب توجهی بر عملکرد توجه پایدار کودکان دچار اختلال نقص توجه-بیش فعالی صورت گرفت. روش: 18 کودک دچار اختلال نقص توجه-بیش فعالی از مطب های روانپزشکی و مراکز کاردرمانی شهر تهران انتخاب و بصورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. گروه مورد 10 جلسه یک ساعته برنامه تقویت رایانه ای توجه دریافت کردند. شرکت کنندگان گروه شاهد در مدت زمان انجام مطالعه در لیست انتظار بودند. قبل و بعد از مداخله شرکت کنندگان دو گروه بوسیله آزمون عمکرد مداوم و پرسشنامه رفتاری کانرز فرم والدین ارزیابی شدند. یافته ها: نتایج تفاوت معناداری را در عملکرد توجه پایدار(p=0/000) و میزان تکانشگری(p=0/021) شرکت کنندگان گروه مورد نشان داد. تغییرات در متغیر میانگین زمان واکنش به لحاظ آماری معنادار نشد. همچنین در مقیاس رفتاری، تغییرات معناداری در نمره کل(p=0/000)، خرده مقیاس مشکلات یادگیری(p=0/003) و شاخص بیش فعالی(p=0/000) پرسشنامه کانرز روی داد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که عملکرد توجه پایدار کودکان دچار اختلال نقص توجه-بیش فعالی به کمک تقویت رایانه ای توجه بهبود خواهد یافت.