هدف: تهوّع یکی از علائم بیماری حرکت است که به سرعت اتفاق میافتد،بنابراین بیمار نیاز به شکل دارویی دارد که نه تنها به سرعت داروی خود را آزاد کند بلکه نیازی به نوشیدن آب برای مصرف آن نداشته باشد. آدامسهای دارویی از جمله اشکال دارویی هستند که اهداف فوق را تامین میکنند. از بین درمانهای رایج برای بیماری حرکت،دیمن هیدرینات میباشد که با اثرات آنتی کولینرژیک مرکزی خود یک داروی ضد تهوّع،ضد سرگیجه و نهایتاً درمانی برای بیماری حرکت به حساب می آید. لازم به ذکر است که این دارو دارای طعم تلخ غیر قابل تحملی بوده که برای مصرف کننده غیر قابل پذیرش است.هدف از این مطالعه طراحی آدامس دیمن هیدرینات با بهره گیری از روش تراکم مستقیم است که همچنین دارای طعم قابل قبولی نیز باشد. روشها: برای اصلاح طعم دیمن هیدرینات،این دارو با مقادیر مختلف از پلی مرهای میکروکریستالین سلولز(آویسل ph 102) و اودراژیت epo® و همچنین اسید استئاریک گرانوله شد.در هر سری فرمولاسیون،گرانولهای مدّ نظر با مقادیر ثابت طعم دهنده(اهدایی از کارخانه ferminich سوئیس)،شیرین کننده و لوبریفیان های مختلف ترکیب شده و وارد پایه آدامس(اهدایی از شرکت cafosa،اسپانیا،با کد hig pwd-01) میگردید در یکسری از فرمولاسیونها نیز از مقادیر مختلف متیل سالسیلات به عنوان سرکوب کننده طعم تلخ و تقویت کننده طعم دهنده انتخابی این تحقیق یعنی نعناع،استفاده شد.سپس مخلوط بدست آمده به وسیله دستگاه پرس(سنبه 14 میلی متر محدب) متراکم میگردید.در نهایت و برای ارزیابی طعم هر فرمولاسیون،آدامسها در دو مرحله توسط داوطلبان 29-23ساله، تست میشدند؛در مرحله اول که مرحله غربالگری فرمولاسیون ها میباشد،آدامسها توسط سه داوطلب ارزیابی شده و سپس فرمولاسیون منتخب این مرحله توسط 10 داوطلب دیگر تست میشدند.برای انجام این نظر سنجی، فرمهایی طراحی شد که در آنها طعم،پس طعم، بافت و میزان راحتی جویدن هر فرمولاسیون مورد سوال قرار میگرفت. نتایج: ساخت آدامسهای دارویی به روش تراکم مستقیم روش نسبتاً جدیدی به حساب می آید.در قیاس با روش سنتّی(ذوبی) آن، پروسه ساخت با این روش راحت تر بوده و برای داروهای حساس به حرارت مناسب تر میباشد.از طرف دیگر از چالشهای این روش اصلاح طعم و چسبندگی به دستگاه ها بوده که باید مدّ نظر قرار بگیرند. در این تحقیق و پس از انجام مطالعات روی فرمولاسیونهای مختلف،با بکار بردن سیلیکون دی اکساید کلوئیدی(آئروزیل)به میزان 2% و منیزیم استئارات به میزان 5 درصد مشکل چسبندگی کاملاً برطرف شده و بهترین فرمولاسیون از نظر داوطلبان،فرمولاسیونی بود که در آن دیمن هیدرینات با مقدار وزنی 5 برابر اودراژیت epo® گرانوله شده و از متیل سالسیلات به میزان 10/1 نعناع فلفلی به عنوان سرکوب کننده طعم و تقویت کننده طعم نعناع،بهره برده شده است. بحث و نتیحه گیری: در این تحقیق آدامس دیمن هیدرینات با روش تراکم مستقیم ساخته شد که دارای خصوصیات طعم مطلوب بوده و مشکل چسبندگی به سنبه و ماتریس در آن مرتفع گشته است.

دمپریدون یک دوپامین آنتاگونیست است که از دارو به عنوان یک ضد تهوع برای درمان کوتاه مدت تهوع و استفراغ به علل گوناگون استفاده می شود. راه خوراکی سهولت مصرف بالایی دارد و با توجه به سطح وسیع دستگاه گوارش احتمال جذب وسیع را فراهم می کند از جمله اشکال دارویی خوراکی قرص ها هستند که با توجه به سهولت ساخت و پایداری مناسبی که دارند و همچنین هزینه کمتر و حمل و نقل راحت تر جزو اشکال دارویی پر مصرف هستند بیش از 50 درصد اشکال دارویی بازار را قرص ها تشکیل می دهند به همین علت مصرف این شکل دارویی از اولویت بالایی برخوردار است (1، 2، 3). یکی از ایرادهایی قرص این است که برای افرادی که مشکل بلع دارند (کودکان، سالمندان) ایجاد سختی می نماید و نیز قرص بعد از بلع باید مراحل باز شدن- حل شدن و جذب را طی نماید. مرحله باز شدن و تبدیل به فرم محلول فرایندی زمان بر است که موجب تاخیر در شروع اثر درمانی می گردد و از این دیدگاه اشکال دارویی مایع بر اشکال دارویی جامد ارجحیت دارد. با توجه به اینکه اشکال دارویی مایع حجیم هستند، لذا کاربرد آنها به طور نسبی کمتر ا ز اشکال دارویی جامد می باشد. در سال های اخیر استفاده از قرص های سریع باز شونده دهانی بیشتر گشته است، این قرص ها این قابلیت را دارند که پس از تماس با بزاق و قرار گرفتن در دهان باز شده و تبدیل به گرانول گردند و نیز در مواردی به طور کامل حل شوند. (به قرص هایی که بدین ترتیب حل شوند قرص های سریع حل شونده گفته می شود) این قرص ها در عین حال که مزایای شکل دارویی جامد را دارا هستند پس از قرار گرفتن در دهان سریعاً به فرم سوسپانسیون و یا محلول در آمده و از آن پس مزایای یک شکل دارویی مایع را داشته باشند و امکان جذب سریع تر دارو و ورود سریع تر به جریان خون و سهولت بلع برای آن مطرح شود. با توجه به حلالیت پایین داروی دمپریدون در مایعات بیولوژیک و در نتیجه شروع اثر کند و فراهمی زیستی پایین آن در مصرف شکل دارویی جامد آن استفاده از فرآورده ای که قادر به تبدیل شدن به فرم محلول باشد یک مزیت به شمار می رود بنابراین هدف از این پایان نامه تهیه قرص های سریع بازشونده ی دمپریدون به مقدار mg10 است. که بتواند سریع دارو را آزاد نماید و نیز مناسب ترین فرمولاسیون را داشته باشد. 1-2. بیان مساله دمپریدون محلولیت پایین در مایعات بیولوژیکی دارد. در صورت تهیه این دارو به صورت قرص سریع بازشونده دهانی (odt) امید است که با تبدیل سریع قرص به شکل محلول و سوسپانسیون بتوان ضمن بهبود اثربخشی دارو و سرعت بخشی به زمان شروع اثر و کاهش عوارض احتمالی ناشی از بلع اشکال دارویی جامد آن فرآورده ای با کارایی مناسب تر تهیه نمود که امکان ساخت آن در صنایع داروسازی داخل کشور میسر شود (32، 31). 1-3. اهداف اهداف اصلی هدف اصلی انجام این پایان نامه ساخت قرص سریع بازشونده از داروی دمپریدون به منظور استفاده در دهان به نحوی که هر قرص حاوی mg10 دارو باشد متعاقباً بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی فرمولاسیون های تهیه شده به منظور دستیابی به فرمولاسیون نهایی که در عین حال با دارا بودن خصوصیات فیزیکوشیمیای مطلوب که از پایداری مناسبی برخوردار است طعم مطلوبی داشته باشد. اهداف فرعی 1- بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی دمپریدون 2- ارزیابی فرمولاسیون های مختلف و استفاده از پلیمرهای مختلف جهت تهیه قرص سریع بازشونده 3- انجام آزمایشات کنترل فیزیکوشیمیایی با تاکید بر مدت زمان باز شدن و روند رهش مناسب دارو. 4- بررسی طعم فرمولاسیون های مختلف به منظور دستیابی به فرمولاسیون طعم مطلوب. دمپریدون یک دوپامین آنتاگونیست است که از دارو به عنوان یک ضد تهوع برای درمان کوتاه مدت تهوع و استفراغ به علل گوناگون استفاده می شود. راه خوراکی سهولت مصرف بالایی دارد و با توجه به سطح وسیع دستگاه گوارش احتمال جذب وسیع را فراهم می کند از جمله اشکال دارویی خوراکی قرص ها هستند که با توجه به سهولت ساخت و پایداری مناسبی که دارند و همچنین هزینه کمتر و حمل و نقل راحت تر جزو اشکال دارویی پر مصرف هستند بیش از 50 درصد اشکال دارویی بازار را قرص ها تشکیل می دهند به همین علت مصرف این شکل دارویی از اولویت بالایی برخوردار است (1، 2، 3). یکی از ایرادهایی قرص این است که برای افرادی که مشکل بلع دارند (کودکان، سالمندان) ایجاد سختی می نماید و نیز قرص بعد از بلع باید مراحل باز شدن- حل شدن و جذب را طی نماید. مرحله باز شدن و تبدیل به فرم محلول فرایندی زمان بر است که موجب تاخیر در شروع اثر درمانی می گردد و از این دیدگاه اشکال دارویی مایع بر اشکال دارویی جامد ارجحیت دارد. با توجه به اینکه اشکال دارویی مایع حجیم هستند، لذا کاربرد آنها به طور نسبی کمتر ا ز اشکال دارویی جامد می باشد. در سال های اخیر استفاده از قرص های سریع باز شونده دهانی بیشتر گشته است، این قرص ها این قابلیت را دارند که پس از تماس با بزاق و قرار گرفتن در دهان باز شده و تبدیل به گرانول گردند و نیز در مواردی به طور کامل حل شوند. (به قرص هایی که بدین ترتیب حل شوند قرص های سریع حل شونده گفته می شود) این قرص ها در عین حال که مزایای شکل دارویی جامد را دارا هستند پس از قرار گرفتن در دهان سریعاً به فرم سوسپانسیون و یا محلول در آمده و از آن پس مزایای یک شکل دارویی مایع را داشته باشند و امکان جذب سریع تر دارو و ورود سریع تر به جریان خون و سهولت بلع برای آن مطرح شود. با توجه به حلالیت پایین داروی دمپریدون در مایعات بیولوژیک و در نتیجه شروع اثر کند و فراهمی زیستی پایین آن در مصرف شکل دارویی جامد آن استفاده از فرآورده ای که قادر به تبدیل شدن به فرم محلول باشد یک مزیت به شمار می رود بنابراین هدف از این پایان نامه تهیه قرص های سریع بازشونده ی دمپریدون به مقدار mg10 است. که بتواند سریع دارو را آزاد نماید و نیز مناسب ترین فرمولاسیون را داشته باشد. 1-2. بیان مساله دمپریدون محلولیت پایین در مایعات بیولوژیکی دارد. در صورت تهیه این دارو به صورت قرص سریع بازشونده دهانی (odt) امید است که با تبدیل سریع قرص به شکل محلول و سوسپانسیون بتوان ضمن بهبود اثربخشی دارو و سرعت بخشی به زمان شروع اثر و کاهش عوارض احتمالی ناشی از بلع اشکال دارویی جامد آن فرآورده ای با کارایی مناسب تر تهیه نمود که امکان ساخت آن در صنایع داروسازی داخل کشور میسر شود (32، 31). 1-3. اهداف اهداف اصلی هدف اصلی انجام این پایان نامه ساخت قرص سریع بازشونده از داروی دمپریدون به منظور استفاده در دهان به نحوی که هر قرص حاوی mg10 دارو باشد متعاقباً بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی فرمولاسیون های تهیه شده به منظور دستیابی به فرمولاسیون نهایی که در عین حال با دارا بودن خصوصیات فیزیکوشیمیای مطلوب که از پایداری مناسبی برخوردار است طعم مطلوبی داشته باشد. اهداف فرعی 1- بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی دمپریدون 2- ارزیابی فرمولاسیون های مختلف و استفاده از پلیمرهای مختلف جهت تهیه قرص سریع بازشونده 3- انجام آزمایشات کنترل فیزیکوشیمیایی با تاکید بر مدت زمان باز شدن و روند رهش مناسب دارو. 4- بررسی طعم فرمولاسیون های مختلف به منظور دستیابی به فرمولاسیون طعم مطلوب. -1. ضرورت و اهمیت موضوع دمپریدون یک دوپامین آنتاگونیست است که از دارو به عنوان یک ضد تهوع برای درمان کوتاه مدت تهوع و استفراغ به علل گوناگون استفاده می شود. راه خوراکی سهولت مصرف بالایی دارد و با توجه به سطح وسیع دستگاه گوارش احتمال جذب وسیع را فراهم می کند از جمله اشکال دارویی خوراکی قرص ها هستند که با توجه به سهولت ساخت و پایداری مناسبی که دارند و همچنین هزینه کمتر و حمل و نقل راحت تر جزو اشکال دارویی پر مصرف هستند بیش از 50 درصد اشکال دارویی بازار را قرص ها تشکیل می دهند به همین علت مصرف این شکل دارویی از اولویت بالایی برخوردار است (1، 2، 3). یکی از ایرادهایی قرص این است که برای افرادی که مشکل بلع دارند (کودکان، سالمندان) ایجاد سختی می نماید و نیز قرص بعد از بلع باید مراحل باز شدن- حل شدن و جذب را طی نماید. مرحله باز شدن و تبدیل به فرم محلول فرایندی زمان بر است که موجب تاخیر در شروع اثر درمانی می گردد و از این دیدگاه اشکال دارویی مایع بر اشکال دارویی جامد ارجحیت دارد. با توجه به اینکه اشکال دارویی مایع حجیم هستند، لذا کاربرد آنها به طور نسبی کمتر ا ز اشکال دارویی جامد می باشد. در سال های اخیر استفاده از قرص های سریع باز شونده دهانی بیشتر گشته است، این قرص ها این قابلیت را دارند که پس از تماس با بزاق و قرار گرفتن در دهان باز شده و تبدیل به گرانول گردند و نیز در مواردی به طور کامل حل شوند. (به قرص هایی که بدین ترتیب حل شوند قرص های سریع حل شونده گفته می شود) این قرص ها در عین حال که مزایای شکل دارویی جامد را دارا هستند پس از قرار گرفتن در دهان سریعاً به فرم سوسپانسیون و یا محلول در آمده و از آن پس مزایای یک شکل دارویی مایع را داشته باشند و امکان جذب سریع تر دارو و ورود سریع تر به جریان خون و سهولت بلع برای آن مطرح شود. با توجه به حلالیت پایین داروی دمپریدون در مایعات بیولوژیک و در نتیجه شروع اثر کند و فراهمی زیستی پایین آن در مصرف شکل دارویی جامد آن استفاده از فرآورده ای که قادر به تبدیل شدن به فرم محلول باشد یک مزیت به شمار می رود بنابراین هدف از این پایان نامه تهیه قرص های سریع بازشونده ی دمپریدون به مقدار mg10 است. که بتواند سریع دارو را آزاد نماید و نیز مناسب ترین فرمولاسیون را داشته باشد. 1-2. بیان مساله دمپریدون محلولیت پایین در مایعات بیولوژیکی دارد. در صورت تهیه این دارو به صورت قرص سریع بازشونده دهانی (odt) امید است که با تبدیل سریع قرص به شکل محلول و سوسپانسیون بتوان ضمن بهبود اثربخشی دارو و سرعت بخشی به زمان شروع اثر و کاهش عوارض احتمالی ناشی از بلع اشکال دارویی جامد آن فرآورده ای با کارایی مناسب تر تهیه نمود که امکان ساخت آن در صنایع داروسازی داخل کشور میسر شود (32، 31). 1-3. اهداف اهداف اصلی هدف اصلی انجام این پایان نامه ساخت قرص سریع بازشونده از داروی دمپریدون به منظور استفاده در دهان به نحوی که هر قرص حاوی mg10 دارو باشد متعاقباً بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی فرمولاسیون های تهیه شده به منظور دستیابی به فرمولاسیون نهایی که در عین حال با دارا بودن خصوصیات فیزیکوشیمیای مطلوب که از پایداری مناسبی برخوردار است طعم مطلوبی داشته باشد. اهداف فرعی 1- بررسی خصوصیات فیزیکوشیمیایی دمپریدون 2- ارزیابی فرمولاسیون های مختلف و استفاده از پلیمرهای مختلف جهت تهیه قرص سریع بازشونده 3- انجام آزمایشات کنترل فیزیکوشیمیایی با تاکید بر مدت زمان باز شدن و روند رهش مناسب دارو. 4- بررسی طعم فرمولاسیون های مختلف به منظور دستیابی به فرمولاسیون طعم مطلوب

کولیت اولسراتیو، کرون، سندرم روده تحریک پذیر و کارسینومای کولون از جمله بیماری های مزمن کولون می باشند علائم و عوارض این بیماری ها تا پایان عمر همراه بیمار است و کیفیت زندگی بیمار را تا حد زیادی کاهش می دهند. بهترین و موثرترین راه درمانی برای این بیماری ها، درمان از طریق دارورسانی موضعی می باشد اینجاست که بحث دارورسانی به کولون مطرح می شود. سامانه های کولونی بخاطر داشتن مزایایی چون: اثر درمانی قابل توجه، عوارض جانبی کم و درنتیجه پذیرش بالای بیماری از ارزش قابل توجهی برخوردار می باشند. ما در این رساله به دنبال سیستم دارورسانی به کولونی هستیم که می تواند از طریق بکاربستن پلی مرهایی که با مکانیسم های وابسته به زمان و ph رهش دارو را به تاخیر بیاندازد، تا از آزادسازی دارو به مقدار کافی در محل اثر (کولون) اطمینان حاصل کنیم. ایندومتاسین داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که به صورت وسیعی از آن بخاطر اثرات ضدالتهابی و ضد دردی که دارد در درمان بیماری های التهابی مختلف استفاده میشود. هسته ها با استفاده از پلی مرهای وابسته به زمان: eudragit® rs po و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز با طول زنجیره های متفاوت(4k cps, 15k cps, 100k cps ) و به روش گرانولاسیون مرطوب ساخته شدند. آزمایشات کنترل فیزیکوشیمیایی بر روی آنها انجام شد و هسته هایی که واجد شرایط مورد نظر بودند انتخاب و مطالعات آزادسازی بر روی آنها در محیط بافر فسفات با 2/7ph= برای 10ساعت انجام شد. با بررسی نتایج آزادسازی بهترین هسته ها انتخاب و بوسیله ی eudragit®l100, eudragit®s100 در مقادیر متفاوت روکش داده شدند. در نهایت روند آزادسازی از قرص های کولونی در محیط های: اسید کلریدریک 1/0 نرمال همراه با توئین20 (مدت زمان حضور 2ساعت) ، بافر استات با 5/4 ph= (مدت زمان حضور 1ساعت) و بافر فسفات با4/6 ph= (مدت زمان حضور 2ساعت) و دربافر فسفات با2/7 ph= (تا 9 ساعت) بررسی شد. نتایج حاصل از بررسی روند آزادسازی بر روی هسته ها نشان داد که مقادیر بالای hpmc می تواند t90% ، 8 تا10 ساعته ایجاد کند در صورتیکه هسته های حاوی eudragit® rs po حتی در مقادیر اندک نیز از این توانایی برخوردارند. نتایج حاصل از بررسی روند آزادسازی قرص های کولونی نشان داد که، eudragit®l100 تنها در مقادیر بالا می تواند از آزادسازی محتوای دارویی در محیط های قبل از کولون جلوگیری کند در صورتیکه eudragit®s100 در مقادیر کم نیز توانایی حفاظت از محتوای دارویی را دارد. در نهایت قرص کولونی ای که دارای هسته ای، حاوی 5/7% hpmc 4000 cps و روکش eudragit®s100 (5/10 میلی گرم) بود از بهترین روند آزادسازی برخوردار بود به نظر می رسد کینتیک آزادسازی از آن نیز از مدل صفر درجه پیروی می کند.

فیلم های چشمی از سیستم های نوین دارورسانی چشمی هستند که بعد از قرار گرفتن در چشم توانایی جذب اشک و متورم شدن را دارا می باشند و دیکلوفناک سدیم یک داروی nsaidاست که به منظور کاهش درد ناشی از جراحی های چشمی(کاتاراکت)، عیب انکساری قرنیه و همچنین بیماری های التهابی چشمی مورد استفاده قرار می گیرد. دیکلوفناک سدیم یک مشتق ساده ی اسید فنیل استیک است که مهار کننده قوی و نسبتا غیر انتخابی سیکلواکسیژناز می باشد که نیمه عمر بیولوژیکی آن 1 تا 2 ساعت است. که فرآورده چشمی آن جهت پیشگیری از التهاب پس از عمل چشم توصیه شده و می توان از آن به دنبال جراحی کاشت لنز داخل چشمی و جراحی انحراف چشم استفاده کرد. هدف از انجام این پایان نامه طراحی و ساخت فیلم چشمی پیوسته رهش دیکلوفناک سدیم با استفاده از پایه های مختلف پلیمری مثل (گریدهای مختلف hpmc، pvp k30 و ادراژیت ها) می باشد. روش ساخت فیلم های چشمی قالب گیری حلال است. جهت انجام این کار دیکلوفناک سدیم با مقادیر مختلف از پلیمرهای ذکر شده مخلوط و سپس در حلال مناسب (آب و اتانول) حل شد و از پلاستی سایزرهای مختلف نظیر (گلیسرین، تری اتیل سیترات و پلی اتیلن گلایکول 400) استفاده شد. سپس فیلم های ساخته شده تحت آزمایشات مختلف (بررسی خصوصیات ظاهری، تعیین وزن و ضخامت، آزمون تعیین تورم، تعیین مقدار ماده موثره، روند آزادسازی و مطالعات کینتیکی) قرار گرفت.بهترین فرمولاسیون ها حاوی (mg6/9 دیکلوفناک سدیم، mg216 hpmc4000cps، mg216 ادراژیت rs و mg6/129 گلیسرین) و (mg6/9 دیکلوفناک سدیم، mg192 hpmc4000، mg192 ادراژیت rs و mg2/115 گلیسرین) که در طی مدت زمان 10 ساعت بیش از 90% داروی خود راآزاد کردند به نظر می رسد کینتیک آزادسازی این فرمولاسیون ها بیشتر شبیه الگوی رهش درجه صفر می باشد.

امروزه پیشرفت سیستم های دارورسانی با رهش کنترل شده از راه خوراکی چشمگیر بوده است. یکی از این سیستم ها، ساخت قرص های آهسته رهش با روش گرانولاسیون ذوبی است. در این روش یک ساختار شبکه ای از ماده قابل ذوب در سراسر قرص پراکنده شده که موجب رهش تدریجی و کنترل شده ی دارو می شود. گرانولاسیون ذوبی روشی ساده و موثر است که نسبت به روش کلاسیک و نسبتا رایج گرانولاسیون مرطوب، مزایای متعددی دارد. در این مطالعه از داروی مدل دیکلوفناک سدیم استفاده شده است. بدین منظور قرص های حاوی 100 میلی گرم دیکلوفناک سدیم با مقادیر گوناگون از انواع مواد قابل ذوب (cetyl alcohol، compritol 888 ato® و precirol 5 ato®)، مواد پرکننده، لغزاننده و...تهیه شدند. سپس فرمولاسیون ها از لحاظ خصوصیات فیزیکی و شیمیایی گوناگون از جمله خصوصیات ظاهری، وزن، سختی، فرسایش ، تعیین مقدار و روند آزادسازی در بافر فسفات ph=7.5 ارزیابی شدند. در نهایت با بررسی مطالعات کینتیک و روند آزادسازی، فرمولاسیون حاوی 10% cetyl alcohol+ 10% precirol به عنوان فرمولاسیون برتر انتخاب شد. کینتیک این فرمولاسیون از مدل درجه صفر تبعیت دارد و همچنین در آزمون انحلال، بیش از 80 درصد، آزادسازی دارو دارد.

هدف از این تحقیق ، تهیه و ارزیابی ریزقرص های چشمی تیمولول مالئات ، جهت دارو رسانی کنترل شده این دارو به بافت های چشمی می باشد. تیمولول مالئات جزء دسته بتابلاکرهای غیر اختصاصی که در درمان گلوکوم و .... خط اول محسوب می شود. از آنجا که اشکال رایج چشمی شامل قطره ها ، پمادها و ژل ها و ... به دلیل فقدان فراهمی زیستی کافی در دارورسانی چشمی ، ورود پالسی دارو ، حذف سریع و وسیع داروها از مایع اشکی ، عوارض جانبی و ... باعث نارسایی دارورسانی در درمان موضعی بیماری های چشمی می گردند. در این تحقیق، تلاش برای تهیه فرمولاسیونی مورد قبول جهت ساخت شکل آهسته رهش چشمی انجام گرفت. در ابتدا مطالعات پیش فرمولاسیون شامل : تعیین اندکس کار ، ضریب هاسنر ، بررسی طیف ir و uv در محیط بافر فسفات بر روی تیمولول انجام گرفت و سپس به طراحی فرمولاسیون ها پرداخته شد. بدین منظور سمبه ماتریس با قطر mm3 محدب توسط شرکت پایا ، طراحی و ساخته شد. سپس ریز قرص های حاوی ماده موثره تیمولول همراه با مقادیر مختلف از انواع پلیمرهای سلولزی آهسته رهش کننده ، پلی مرژل شونده کربومرp971 ، لوبریکانت و ماده افزاینده حلالیت ، پرس شدند. مبنای ساخت ریزقرص ها طبق روش مقالات موجود ، براساس تراکم مستقیم بوده است. به این ترتیب که موارد فوق الذکر همراه با تیمولول مخلوط شده و سپس توسط سنبه ی mm3 محدب پرس شدند. تمامی 39 فرمولاسیون ساخته شده در 4گروه d,c,b,a گروه بندی شدند. در گروه a بررسی تراکم پذیری پلی مرهای تکی به همراه ماده موثره و لوبریکانت مدنظر بوده است. در گروه b ، هدف ، بررسی ترکیب پلی مرهای سلولزی با ماده چسباننده برای بدست آوردن درصد مناسب از این پلی مر چسباننده می باشد در گروه c هدف ، ساخت ریزقرص ها به همراه درصد کم تری از پلی مرهای سلولزی به همراه جایگزینی با یک ماده فیلر و افزاینده حلالیت انجام شد. در گروه d ، هدف ، ساخت فرمولاسیون با ترکیب پلی مرهای هیدروفیل و هیدرفوب بوده است. بدین ترتیب استفاده از روش تراکم مستقیم جهت پرس ریزقرص ها مناسب خواهد بود تمامی فرمولاسیون ها از لحاظ خصوصیات فیزیکوشیمیایی گوناگون از جمله: خصوصیات ظاهری ، تغییرات وزن ، سختی ، فرسایش ، جذب آب و ضخامت و ... ارزیابی شدند. مطالعات in vitro در محیط بافرفسفات 4/7=ph در دمای در بن ماری شیکردار به مدت 5 ساعت انجام شد. فرمولاسیون هایی که آزادسازی مناسبی داشتند جهت انجام مطالعات تکمیلی برگزیده شدند. فرمولاسیون با دارا بودن پلی مر ec و 1% کربومر p971 و 20% مانیتول با آزادسازی بیش از 95% ماده موثره در مدت 5 ساعت جهت مطالعات تکمیلی ، شامل تعیین مقدار ماده موثره و تعیین کینتیک آزادسازی و همچنین تست تحریک پذیری چشم خرگوش انجام شد. با بررسی مطالعات کینتیکی و نتایج بدست آمده ، این فرمولاسیون از مدل درجه صفر و همچنین مدل های هیگوچی و هیکسون کراول ، به دلیل دارا بودن سیستم پلی مری ماتریکس و متورم شونده و مکانیسم جذب آب و سپس آزادسازی دارو ، به عنوان بهترین فرمولاسیون شناخته شد.

خلاصه فارسی: به علت وجود مشکلات استفاده از داروهایی با نیمه عمر کوتاه که نیازمند تجویز چند دوز در طی یک روز می باشند، مانند فراموش کردن دریافت دوز دارو و ثابت نبودن سطح خونی و... ضرورت ساخت اشکال modified release واضح و مبرهن است. از میان راه های مختلف دارورسانی به بدن، راه خوراکی به علت مزایای ویژه خود همچنان از جایگاه مهمی در داروسازی برخوردار می باشد. اشکال دارویی متنوعی نیز این امکان را فراهم می سازند که هریک ویژگی های خاص خود را دارا می باشند. در این میان پلت ها نیز از مزایای ویژه ای نظیر پراکندگی مناسب شیره گوارشی، جذب یکنواخت تر، کاهش تغییرات پلاسمایی و... برخوردارند. پروپرانولول هیدروکلراید از دسته بتابلاکر ها، دارویی است با نیمه عمر کوتاه و درمان انتخابی در فشار خون بالا، آنژین های صدری، آریتمی ها ، پروفیلاکسی میگرن و... .با توجه به دشواری ساخت داروهای جدید، استفاده از داروهای قدیمی و بهتر کردن شرایط جهت کم کرد پروفایل عوارض جانبی ضرورت می یابد. از این رو در این پایان نامه پلت آهسته رهش پروپرانولول هیدروکلراید طراحی شد. پلت ها از ماده دارویی پروپرانولول هیدروکلراید، مواد جانبی میکروکریستالین سلولز و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز توسط دستگاه extruder-spheronizer ساخته شدند .جهت آهسته رهش کردن فراورده از پلیمر اتیل سلولز در پایه آبی ( aquacoat® ) و پلاستی سایز دی بوتیل فتالات و تری اتیل سیترات جهت بهبود روکش و از دستگاه fluid-bed coater برای انجام امر روکش دهی استفاده گردید . و در نهایت از بین عوامل موثر در تغیر پروفایل آزادسازی،درصد coating weight gain، مدت زمان curing ، نوع پلاستی سایزر و اضافه کردن pore enhancer انتخاب شد و نتیجه تغیرات آنها در این روند بررسی شد. در نهایت بعد از بررسی آزمونهای مطرح شده درusp 32، نمودار پروفایل آزادسازی بهترین فرمولاسیون با برندinderal® la مقایسه گردید. در مقایسه درصد های مختلف coating weight gain، مشاهده شد که صرف نظر از نوع پلاستی سایزر با افزایش درصد coating weight gain میزان آزادسازی دارو کندتر می شود. در مقایسه نوع پلاستی سایزر با درصد های مشابه از coating weight gain پس از بررسی روند آزادسازی آنها دریافت شد که در مورد پلاستی سایزر تری اتیل سیترات در تمامی coating weight gain ها با سخت تر کردن شرایط curing یعنی افزایش زمان آن میزان آزادسازی دارو کند می شود. اما در مورد دی بوتیل فتالات که پلاستی سایزری نامحلول در آب است، رفتار پیچیده ای مشاهده شد. یعنی که در درصدهای پایین coating weight gain با افزایش مدت زمان curing روکش دهی کامل تر شده و تشکیل روکشی با منافذ کمتر منجر به آزادسازی کندتر دارو می شود. اما در درصدهای بالای coating weight gain با افزایش مدت زمان curing سرعت آزادسازی دارو نسبت به زمانهای اولیه بیشتر می شود.تعیین مقدار pore enhancer بسیار بحرانی بوده و باید زیر5 درصد از وزن خشک پلیمر انتخاب شود چرا که درصد های بیشتر از آن فرمولاسیون را با شکست مواجه می کند. و در نهایت فرمولاسیونی با 5 درصد از منفذ ساز و پلستی سایزر نامحلول در آب دیبوتیل فتالات به نسبت (1:4) با aquacoat® و 14 درصد روکش دهی نسبت به وزن پلت و curing 18 ساعته در دمای 60 درجه به عنوان فرمولاسیون برتر که پروفایل آزاد سازی مشابهی با برند inderal® la دارد انتخاب شد.

خلاصه فارسی وری کونازول ضد قارچی از دسته ی آرزول ها می باشد که طیف اثر وسیعی روی عفونت های قارچی systemic و cutaneous دارد . این ترکیب در سیستم طبقه بندی بیوفارمانسی در گروه ii قرار می گیرد و در آب تقریباً نامحلول (insoluble) می باشد. بنابراین مطالعات زیادی در جهت افزایش سرعت انحلال این ترکیب انجام شده است. جهت افزایش انحلال روش های بسیاری وجود دارد یکی از این روش ها نانو سایز کردن ذرات می باشد. در این مطالعه جهت بهبود سرعت انحلال وری کونازول از روش ترسیب نانو استفاده کردیم. در این روش از حلال های آلی و مایی به همراه سورفاکتانت استفاده گردید و از مقادیر مختلف حلال های آلی و همچنین انواع و درصدهای مختلف سورفاکتانت بر حلالیت وری کونازول مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که استفاده از حلال مناسب در ضد حلال حاوی سورفاکتانت مناسب تأثیر قابل ملاحظه ای در افزایش سرعت انحلال وری کونازول خواهد داشت.

فنوفیبرات یک داروی کاهنده چربی خون است که در درمان انواع دیس لیپیدمی کاربرد دارد. این دارو متعلق به دسته دوم طبقه بندی bcs بوده و دارای انحلال پذیری کم و نفوذپذیری بالا می باشد. در نتیجه عدم انحلال مناسب دارو در موضع جذب، موجب کاهش فراهمی زیستی دارو می شود. از این رو این پایان نامه با هدف بررسی اثر روش کپسول ژلاتینی سخت پرشده از مایع(lfhgc ) بر روی خصوصیات آزادسازی دارو انجام گرفت. برای رسیدن به بهترین فرمولاسیون، ابتدا شرایط گوناگون ساخت و پرکنی مورد بررسی قرار گرفت. پس از تعیین شرایط ساخت، سیستم های دوجزئی از دارو و یک حامل(انواع گلوسیر، انواع peg) تهیه شد و حامل فرمولاسیون با بالاترین آزادسازی به عنوان حامل اصلی در نظر گرفته شد. در گام بعدی جزء سوم با هدف افزایش پایداری پراکنش جامد ایجاد شده و بهبود سرعت انحلال به حامل اصلی (گلوسیر14/44) اضافه شده و نسبت های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. فرمولاسیون c3 بالاترین آزادسازی را نشان داد که با توجه به تفاوت معنی دار آن با فراورده تجاری میکرونیزه قابل قبول نبوده و نهایتاً سیستم lfhgc برای ساخت دارو با مواد جانبی به کار رفته در این مطالعه مناسب نمی باشد.

متفورمین هیدروکلراید، یک داروی ضد دیابت از دسته بی گوانید ها بوده که به منظور کنترل دیابت در بیماران مبتلا به دیابت نوع ii کاربرد دارد. دوز رایج مصرفی آن بین 500 میلی گرم در روز تا 3 گرم در روز متغیر می باشد. قرص های آهسته رهش، با کاهش نوسانات در غلظت پلاسمایی و در پی آن کاهش عوارض جانبی و کاهش دفعات مصرف، باعث افزایش پذیرش بیمار می شوند. بعلاوه متفورمین هیدروکلراید، محلولیت بالایی در آب دارد و از آن جایی که تهیه فرم آهسته رهش از داروهای با حلالیت بالا، مشکل می باشد، تهیه فرم آهسته رهش متفورمین آسان نخواهد بود. هدف از این مطالعه فرمولاسیون و کنترل فیزیکوشیمیایی قرص آهسته رهش متفورمین بوده که بدین منظور از اودراژیت rsو هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (m4hpmc k و hpmc k10m ) استفاده شد که با سایر مواد فرمولاسیون مخلوط شده و از دو روش تراکم مستقیم و گرانولاسیون مرطوب استفاده شد. قرص های تهیه شده از لحاظ آزمون های کنترل فیزیکوشیمیایی مانند یکنواختی وزن، ضخامت، سختی، فرسایش و آزمون انحلال مطابق فارماکوپه مورد ارزیابی قرار گرفتند. بعلاوه کینتیک آزادسازی دارو از فرمولاسیون منتخب با معادله های درجه صفر، درجه یک، مدل هیگوچی، مدل کورس مایر- پپاس و هیکسون- کراول محاسبه و مشخص شد. بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، ترکیب hpmc k10m و eudragit® rsمی تواند به طور کارآمد و معناداری روند آزادسازی دارو را با پروفایل مناسب، تا 10 ساعت طولانی تر کند. با توجه به اینکه اودراژیت rsو هیدروکسی پروپیل متیل سلولز هر کدام به تنهایی قادر به ایجاد پروفایل مناسب آزادسازی نمی باشند، ولی نسبت مناسبی از ترکیب آنها می تواند به عنوان عامل روتارد کننده مناسب تا 10 ساعت در نظر گرفته شود.

خصوصیات منحصر به فرد نانو ذرات سیلیکا مزوپروس (msn) از قبیل حجم حفرات بالا، مساحت سطحی زیاد، زیست سازگاری خوب، سطح در دسترس برای عامل دار شدن و ایجاد محافظت از ماده بارگیری شده منجر به این شده که این ذرات حامل های مناسبی در تحقیقات باشند و با قرارگیری داروهای کم محلول در حامل نانو msn، حلالیت و پایداری فیزیکوشیمیایی آنها افزایش یابد. مترونیدازول داروئی است که 45 سال قدمت دارد و برای درمان عفونت ها مورد استفاده قرار می گیرد و دارای طیف اثر گسترده ای می باشد و در درمان باکتری های بی هوازی و پروتوزوآها به کار می رود و مقاومت به مترونیدازول بسیار معمول است. از آن جایی که حلالیت مترونیدازول در آب کم می باشد، با استفاده از msn می توان حلالیت داروهای کم محلول را افزایش داد. از آن جایی که ساخت سامانه ای از نانوذرات msn که با مترونیدازول بارگیری شده و باعث افزایش پایداری فیزیکوشیمیایی و افزایش حلالیت آن می شود، مفید به نظر می رسد لذا در این پایان نامه پس از تهیه ی نانوذرات سیلیکا مزوپروس و بررسی عکس های sem و tem از نانوذرات مزوپروس سیلیکا و اطمینان از سایز ذرات، اقدام به بارگیری مترونیدازول کردیم. سایز ذرات مزوپروس سیلیکای به دست آمده زیر 30 نانومتر و هم چنین پتانسیل زتا گرفته شده از نانو ذرات سیلیکای کلسینه شده -24mv به دست آمده است. با توجه به این که اندازه ذره ای و خصوصیات سطحی نانوذرات ساخته شده در بارگذاری مترونیدازول و همچنین در خصوصیات رهش و آزادسازی مترونیدازول از نانوذرات بسیار مهم و تعیین کننده می باشند در این مطالعه تمامی این خصوصیات بعد از ساخت نانوذرات به دقت مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. سپس بعد از تعیین روش های افزایش دهنده بارگیری دارو، از قبیل گذر زمان و پروب و سونیکیتور، به این نتیجه رسیدیم که دستگاه سونیکیتور (پروب) تاثیر به سزایی در میزان بارگیری دارو دارد. ولی گذر زمان و میزان بیشتری از حامل (msn) با میزان 1:1 تاثیر چندانی در بهبود بارگیری دارو ندارد. بیشترین میزان بارگیری مترونیدازول از میان 5 فرمولاسیون (a، b،c ، d و e) توسط 3 حلال آب مقطر، دی متیل سولفوکساید و پلی اتیلن گلایکول 400 به همراه آب با نسبت 25:75، فرمولاسیون a توسط حلال آب مقطر با %418/47 تعیین شد. فرمولاسیون a بهترین آزادسازی در بین فرمولاسیون ها داشته است و در انتها بعد از 72 ساعت %84/98 دارو آزاد شده است. سپس کارایی این سیستم در بارگیری و دارورسانی و هم چنین سرعت و نحوه آزادسازی دارو در 3 محیط مختلف (فسفات، استات و هیدروکلریک اسید) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده مشخص کرد که فرمولاسیون a در هر 3 محیط از مدل هیگوشی پیروی می کند

نظر به شیوع جهانی مقاومت های دارویی در طیف وسیعی از عوامل بیماریزا و نیز عوارض جانبی بعضی از داروهای ضدمیکروبی، امروزه تلاش محققان به جایگزین کردن اینگونه داروها با داروهای مشتق شده از مواد طبیعی به ویژه داروهای گیاهی متمرکز شده است. لذا در این پایان نامه به بررسی اثر آنتی باکتریال عصاره تام و فراکسیونهای اتردوپترولی، آبی و متانولی حاصل از بخشهای هوایی گیاه افوربیا لاریکا (euphorbia larica boiss) علیه 6 سوش باکتریایی پرداختیم.

تهوع و رفلاکس از بیماری های شایع در بین افراد جامعه می باشد. بنابراین پیشگیری و درمان تهوع به خصوص در بیماران سرطانی و زنان باردار مهم می باشد و در صورت عدم درمان، علاوه بر ایجاد اختلال در امور روزمره افراد، می توانداز دیدگاه اقتصادی نیز به فرد و جامعه ضرر برساند. بدین منظور از داروهای مختلف موجود دردسته داروهای ضد تهوع و محرک دستگاه گوارش نظیر اندانسترون استفاده می گردد. داروی اندانسترون به عنوان یکی از پرمصرف ترین و پرفروش ترین داروها در این دسته به شمار می رود که اثرات ضد تهوع خود از طریق آنتاگونیست های رسپتور 5ht3 سرتونینی اعلام می نماید. از اشکال دارویی اندانسترون که در بازارهای دارویی جهان وجود دارند می توان به قرص و فرم تزریقی آن اشاره نمود. فراهم زیستی مطلق اندانسترون از راه خوراکی بسیار پایین می باشد که علت آن وجود متابولیسم عبور اولیه کبدی و همچنین ناکامل بودن جذب آن در دستگاه گوارش می باشد. از طرف دیگر در افرادی که دچار تهوع و استفراغ می شوند، مصرف خوراکی این دارو ناکارآمد می باشد، به طوری که استفاده از سایر فرم های دارویی اندانسترون برای این دسته از بیماران مناسب تر است. از دیگر معایب فرم خوراکی این دارو، می توان به کند بودن شروع اثر اندانسترون اشاره نمود. بنابراین می توان برای گرفتن شروع اثر سریع از فرم تزریقی آن استفاده نمود که متاسفانه این شکل دارویی از معایبی چون وجود درد فراوان، نیاز به کادر مجرب و همچنین تجهیزات استریل، برخوردار می باشد، همچنین در بیماران سرطانی به دلیل کاهش بافت ماهیچه ای استفاده از فرم تزریقی ناکارآمد خواهد بود. در نتیجه پذیرش بیماران را در استفاده از این راه کاهش داده است. بنابراین با توجه به معایبی که برای اشکال دارویی خوراکی و تزریقی ذکر گردید، اشکال دارویی دیگر که همراه با پذیرش بالا از جانب بیمار برخوردار باشند، از جمله ژل مخاط چسب بینی اندانسترون مورد توجه می باشد. امروزه دارورسانی از راه بینی جهت دارورسانی موضعی و سیستمیک مورد توجه وسیعی می باشد. راه بینی دارای مزایای بسیاری است. سهولت مصرف، وجود اپیتلیوم قوی در بینی، سطح پایین حذف اولیه کبدی، امکان حذف سریع و آسان فرم دارویی از سایت مصرف در صورت نیاز، جذب مستقیم، سطح تماس وسیع و خون رسانی بالا در بینی و نیز پذیرش خوب بیمار سبب شده اند تا دارورسانی از راه بینی به عنوان یک راهکار کارآمد در دارورسانی قلمداد گردد. در این راستا، اشکال دارویی مختلفی نظیر قطره ای بینی، ژل ها، پودرها، سیستم های مخاط چسب بینی و اسپری های بینی مطرح شده اند. با استفاده از ژل مخاط چسب نازل اندانسترون می توان مدت زمان ماندگاری دارو را در حفره های بینی افزایش داد که این امر سبب کاهش تعداد دفعات مصرف و در نتیجه افزایش پذیرش بیمار می شود. همچنین این سیستم ها به سطح مخاط چسبیده، چند ساعت باقی می مانند و دارو را با روند کنترل شده ای آزاد می کنند، در نتیجه غلظت سرمی دارو در حد پنجره درمانی حفظ می شود. ازطرفی این سیستم ها فراهم زیستی دارو را نیز افزایش می دهند. بنابراین با توجه به اهمیت درمان بیماری های تهوع و با توجه به اهمیت و کارایی اشکال دارویی داخل بینی به خصوص فرم ژل مخاط چسب، همچنین عدم وجود شکل دارویی ژل مخاط چسب داخل بینی اندانسترون در بازارهای دارویی داخل و خارج، فرمولاسیون ژل مخاط چسب بینی اندانسترون با دوز منفردg0.1 / mg5.2 و بررسی خصوصیات کیفی و کمی آن، هدف این تحقیق قرار گرفت.

فیلم های سریع حل شونده دهانی از سیستم های دارورسانی نوین بوده که بدون نیاز به نوشیدن آب قابل مصرف هستند. دیمن هیدرینات یک آنتی هیستامین نسل اول است که در بیماری حرکت استفاده می شود. برای تهیه فیلم ها به روش solvent casting, ابتدا پلیمر با پلاستی سایزر لویگه شده و با آب به حجم رسانده شد. و به مدت 3 ساعت روی استیرر مخلوط شد. دارو و بتاسیکلودکسترین با نسبت 3 به 1,در نسبت مساوی آب و الکل حل شد. در نهایت فاز پلیمری به دارو افزوده شده و 3 ساعت مخلوط گردید. در این مطالعه از پلیمرهای مختلفی نظیر hpmc6cps, cellulose gum, pva72000, pvp k30 ,hec, mc و پلاستی سایزر های pg,glycerin, peg400 وpeg1000 استفاده شد. در نهایت از بین آنها cg و ترکیب cg و pva با نسیت 1 به 3 با پلاستی سایزر 15% peg1000 وpg30% از همه مناسب تر بود. جهت بررسی خواص فیزیکوشیمیایی فیلم ها, وزن, ضخامت, انعطاف پذیری, ph سطحی,بررسی زمان باز شدن برون تن assayو مقدار release دارو انجام شد. جهت بررسی مقدار داروی آزاد شده از دستگاه دیسولوشن 8 خانه ی dt800 erweka استفاده شد. بهترین فرمولاسیون ها با آزاد سازی 96 و 89 درصد دارو در 10 دقیقه جهت اصلاح طعم برگزیده شدند. نهایتا به منظور اصلاح طعم از nacl و aspartame به همراه طعم دهنده لیمو نعنا استفاده شد.

دنپزیل دارویی از دسته ی مهارکننده های کولین استتااز استک کته در ت ال اضتا هته ونتواد داروی انتخاهی در درماد آلزایما هه کار می رود.پس از مصاف خوراکی دارو هه خوهی جذب می شتود.راه ختوراکی ستهولک مصتاف هتاریی دارد ولتی هفرتی از افتااد ازجم ته کودکتاد و ستالمنداد وانتایی ه ت هتاریی ندارند.همچنین افاادی که از اسکیزوفانی رنج می هاند قاص رادر دهاد نگه می دارند و آد را نمی ه فند.هه دلیل رخ دادد هیماری آلزایما در سنین هار و ا تمال وجود مشکل ه استفاده از اشکال دارویی odf پذیاش هیمار را نسبک هه مصاف دارو هیشتا میکند.این اشکال دارویی فااهمی زیستی هاریی دارنتد .پتس از قاار گافتن در دهاد و ماس ها هزاق ل میشوند و این اشکال در دهاد سایفاً هه فام سوسپانسیود ومح ول در آمده وسپس مزایای اشکال دارویی مای را دارند و امکاد جذب سای دارو هه جایاد خود وسهولک ه ت را هاای آد سطح را فااهم می کنند. فتی م ستای ا تا دهتانی فی مهتایی هته انتدازه cm2 1 2 )واهستته هته دوز داروک کته دارو را در هتا متی - گیاند.هیمارانی که از دیس فاژیا، هیماری اکک و اختلارت ذهنی رنج می هاند، این اشکال را اجیح متی دهند چود این افااد قادر هه ه مقادیا زیاد آب نیستند .

دیلتیازم هیدروکلراید یک مهارکننده کانال کلسیمی است که به طور وسیعی در درمان فشارخون بالاو آنژین پکتوریس و بعضی از انواع آریتمی کاربرد دارد. این دارو نیمه عمر کوتاهی دارد و در محیط اسیدی معده (1.2=ph)پایدار بوده و با افزایش ph تخریب می گردد.بنابراین هدف از طراحی یک سیستم دارورسانی شناورشونده برای افزایش فراهمی زیستی و کاهش تعداد دفعات مصرف در روز آن از طریق افزایش زمان توقف دارودر معده میباشد.بدین منظور قرص های شناورشونده دیلتیازم هیدروکلراید با مقادیر هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (4000cps)و(10000cps)و اودراژیت rs poبه عنوان پلیمرسدیم بی کربنات به عنوان عامل ایجادکننده گاز و آویسل ph102 به عنوان پرکننده با روش تراکم مستقیم تهیه شدند. سپس تست های فیزیکوشیمیایی مانند سختی و فرسایش و میزان تورم و توانایی شناورشدن در محیط (hcl0.1n) و الگوی آزادسازی دارو در طی 12 ساعت مورد بررسی قرار گرفت . نتایج نشان داد که نوع و مقدار پلیمر متورم شونده و مقدار عامل ایجادکننده گاز بر روی روند آزادسازی دارو و مدت زمان شناوری موثر می باشد .فرمولاسیون c9 به عنوان فرمولاسیون برگزیده انتخاب گردید و آزادسازی دارو از فرمولاسیون از مدل کنیتیکی هیگوچی پیروی می کند.

ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی میباشد که برای بهبود درد و تب و کاهش التهاب به کار میرود و داروی بسیار کم محلولی است. محلولیت ضعیف در مایعات بیولوژیک بدن یک مشکل عمده در این داروها میباشد که در نتیجه باعث فراهمی زیستی ضعیف آنها بعد از تجویز خوراکی میشود. در نتیجه حلالیت داروها از اهمیت بالایی برخوردار است و برای افزایش حلالیت داروها روش های مختلفی وجود دارد. در سال 1961، sekiguchi و obi روش کاربردی را ایجاد کردند که به وسیله آن بسیاری از محدودیتها با افزایش فراهمی زیستی داروهای کم محلول در آب از بین رفت. این روش، پراکندگی جامد نام دارد. هدف پراکندگی جامد ایجاد یک فرم دارورسانی میباشد. در این روش داروی هیدروفوب داخل یک ماتریکس هیدروفیل پراکنده میشود و بدین وسیله سرعت انحلال و فراهمی زیستی دارو بهبود میابد. پارامترهای مختلف فرمولاسیون نظیر نوع مواد جانبی، نسبت های مختلف مواد مصرفی و...در کارایی این سیستم ها تاثیرگذار است. در این مطالعه پراکندگیهای جامد ایبوپروفن با استفاده از حاملهای مختلف شامل بتا سیکلودکسترین، مانیتول،pvpk30، پلی اتیلن گلایکول 400،1000،4000،6000،کامپریتول، glucire ، hpmc6cps، hpmc15cps و توئین های 20و40و60و80 با نسبتهای مختلف ( 0.1:1، 0.5:1، 1:1، 2:1، 5:1) با روشهای ذوبان، تبخیر حلال، اختلاط فیزیکی ساخته شدند. حلالیت فرمولاسیون های تهیه شده به وسیله تعیین محلولیت اشباع مقایسه شد و فرمولاسیونهای منتخب از نظر محلولیت انتخاب شدند. فرمولاسیونهای منتخب شامل: peg 1000 (1 : 1/0)، hpmc6cps (1 : 2/0)،pvpk30 (1 : 2/0)، کامپریتول (1 : 5/0)، بتاسیکلودکسترین (1 : 1)، توئین 60 (1 : 1). همچنین سرعت انحلال و جریان پذیری و تراکم پذیری فرمولاسیون های منتخب از نظر محلولیت مورد مطالعه قرار گرفت. فرمولاسیون برتر به منظور بررسی عدم تداخل دارو- حامل توسط dsc و ftir آنالیز شد. نتایج نشان میدهد که محلولیت ایبوپروفن در تمامی فرمولها نسبت به داروی خالص افزایش یافته است. سرعت انحلال فرمولاسیونهای منتخب افزایش چشمگیری نسبت به داروی بازار نشان دادند. خصوصیات فیزیکوشیمیایی شامل جریان پذیری و تراکم پذیری فرمولاسیونها نسبت به داروی خالص تغییر خاصی نشان نمی دهند. پس فرمول برتر با توجه به محلولیت اشباع و سرعت انحلال انتخاب گردید. می توان بهترین حامل را برای تهیه پراکندگی جامد توئین 60 با نسبت 1 : 1 دارو به پلیمر دانست

سیمواستاتین با نام تجاری zocorدارویی است که به طور گسترده در درمان هایپرکلسترولمیا استفاده میشود. سیمواستاتین دارای میزان انحلال در آب ضعیفی است که سبب کاهش بهره درمانی آن می شود، رفتارحلالیت داروهای کی ازجنبه های چالش برانگیزدرتوسعه فرمولاسیون باقیمانده است. در این مطالعه پراکندگیهای جامد سیمواستاتین با استفاده از حاملهای مختلف شامل بتا سیکلودکسترین، مانیتول،pvpk30، peg 400,1000,4000,6000 ،compritol، glucire ، hpmc6cps، hpmc15cps و tween 20,40,60,80 با نسبتهای مختلف (1/0 :1، 5/0: 1، 1:1، 2:1، 5:1) با روشهای ذوبان، تبخیر حلال، اختلاط فیزیکی ساخته شدند.فرمولاسیون های تهیه شده از نظر حلالیت اشباع مقایسه شدند و فرمولاسیونهای منتخب از هر گروه جهت انجام آزمایشهای بعدیدر نظر گرفته شدند. در بررسی آماری تمامی فرمولاسیون ها در مقایسه با سیمواستاتین خالص حلالیت اشباع به طور معناداری افزایش یافت.

یکی از رویکرد های نوین در زمینه دارورسانی طولانی مدت، استفاده از راه بینی جهت رساندن دارو به گردش خون است . از مزایای مهم این روش دارورسانی، حذف عبور اول کبدی است. از بین انواع راه ها فرمولاسیون ژل های مخاط چسب به دلیل افزایش زمان ماندگاری و در نتیجه بالارفتن میزان جذب، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. در بین تمامی راه ها این روش به دلیل به کاربستن پلیمرهای جاذب آب و افزایش میزان گروه های هیدروفیل، کنترل میزان یونیزاسیون و وزن ملکولی مناسب ، جذب ماده موثره در مقایسه با سایر روش های دارو رسانی از راه بینی بالا رفته است.

بیماری پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است و 2/2% جمعیت جهان به آن مبتلا هستند. گیاه شاتره با نام علمی fumaria parviflora l دارای اثرات درمانی از جمله خلط آور، مدر، معرق، مقوی معده، تصفیه کننده خون و اشتها آور و موثر در درمان بیماری های پوستی می باشد. گیاه شاتره دارای اثر ضد التهابی می باشد. در این تحقیق فرمولاسیون پماد از عصاره گیاه تهیه گردید که دارای پایداری مناسبی باشد. پایه پماد از این جهت که پلاک های پسوریازیس را مرطوب می کند در مقایسه با کرم که بیش تر پلاک ها را خشک می کند مناسب است. بعد از این که گیاه شاتره تهیه شد و نام علمی آن تأیید شد. از گیاه شاتره عصاره اتانولی تهیه شد. سپس، به بهترین پایه پماد که شامل متیل پارابن،پروپیل پارابن، پروپیلن گلیکول، استئاریل الکل، وازلین، لانت o، اسپن 60، توئین 40، استئاریک اسید می باشد رسیدیم و سپس پماد 4% از عصاره شاتره ساخته شد و آزمایشاتی نظیر پخش پذیری،سیکل گرما و سرما، تعیین مقدار ماده موثره و آزادسازی ماده موثره بر روی پماد انجام شد

گیاه خوشک با نام علمی daphne mucronata royle با اثر ضد تکثیر سلولی و ضد التهابی از قدیم در طب سنتی در بیماری های جلدی کاربرد داشته است. در این تحقیق بر آن شدیم که با استفاده از عصاره الکلی این گیاه ژل پوستی تهیه کنیم تا در مطالعات بعدی اثر آن روی بیماری پسوریازیس بررسی گردد. پس از تهیه گیاه و تأیید گونه علمی آن، از آن عصاره متانولی تهیه شد. پایه فرمولاسیون از محلول آبی و با استفاده از ژل ساز های کربومر 974 و 4000 hpmc با درصد های متفاوت ساخته شد. از این بین به پایه برتر بر اساس آزمون های عمومی (بررسی خواص ظاهری، قوام ظاهری و پخش پذیری) عصاره با درصد های 1، 3، 5، 7 و10 اضافه گردید. ژل ها تحت آزمون هایی چون پخش پذیری و سیکل گرما- سرما قرار گرفتند و از بین آن ها ژل های برتر انتخاب و سپس آزمون های تعیین مقدار ماده مؤثره و روند آزادسازی ماده مؤثره روی فرمولاسیون های منتخب نهایی انجام شد.

قرصهای سریع باز شونده دهانی odt = oral disintegration tablets) ( از جمله سیستمهای دارو رسانی هستند که در سه دهه اخیر مورد توجه خاص قرار گرفته اند و به عنووان جوایگزینی بورای قرص ها و کپسول های معمولی مطرح هستند. این نوع از قرصها در تماس با بزاق دهان به سرعت باز شده و تبدیل به گرانولهای ریز قابل حول می شوند در نتیجه به سادگی بلعیده شده و به راحتی جذب پری گاستریک می گردند. هدف از انجام این پروژه تهیه و ارزیابی فرمولاسیون قرص سریع باز شونده ی آلپرازولام میباشود از این قرص به عنوان ضداضطراب و آرامبخش استفاده می شود. 8 میلی گرم است که برای ساخت آن از سه نوع بازکننده قوی بوه / میزان آلپرازولام در هر قرص 5 نام های کراس کارملوز سدیم،کراس پوویدون، سدیم استارچ گلیکولات، استفاده شده است. بعد از انجام مطالعات پیش فرمولاسیون بر روی پودر داروی مورد نظر مجموعاً 85 فرمولاسیون به روش تراکم مستقیم ساخته شد.

قرص های سریع باز شونده دهانی (odt = oral disintegration tablets) از جمله سیستم های دارو رسانی هستند که در سه دهه اخیر مورد توجه خاص قرار گرفته اند و به عنوان جایگزینی برای قرص ها و کپسول های معمولی مطرح هستند. این نوع از قرص ها در تماس با بزاق دهان به سرعت باز شده و تبدیل به گرانول های ریز قابل حل می شوند در نتیجه به سادگی بلعیده شده و به راحتی جذب پری گاستریک می گردند. هدف از انجام این پروژه تهیه و ارزیابی فرمولاسیون قرص سریع باز شونده ی پردنیزولون میباشد. میزان پردنیزولون در هر قرص 10 میلیگرماست که برای ساخت آن از سه نوع اَبر بازکننده به نام های کراس کارملوز سدیم،کراس پوویدون، سدیم استارچ گلیکولات، استفاده شده است. بعد از انجام مطالعات پیش فرمولاسیون بر روی پودر داروی مورد نظر مجموعاً21 فرمولاسیون به روش تراکم

فراورده دارویی ملوکسیکام با نام های تجاری mobic و mobicox در دسته داروهای ضد التهاب و ضد درد غیر استروئیدی قرار می گیرد.این دارو به شکل قرص های immediate-release با دوزهای 5/7 و 15 میلی گرم و سوسپانسیون با دوزmg/5ml 7-5 در بازار موجود می باشد.ملوکسیکام با اثرات ضد التهابی قوی در بیماران مبتلا به ناراحتی مفاصل مانند آرتریت روماتوئید و استئو آرتریت جهت بهبود علائمی چون دردهای التهابی،تورم پا،تخریب مفاصل و ..... مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده روزانه از این دارو به فرم ir در این بیماران، به علت متابولیسم اولیه کبدی بالا فراهمی زیستی کمی را ایجاد کرده و از سوی دیگر به مرور زمان عوارض گوارشی را به دنبال خواهد داشت. از آنجایی که فرم های er نسبت به فرم های ir غلظت پلاسمایی یکنواخت تری ایجاد می کنند ، تعداد دفعات مصرف و به دنبال آن عوارض جانبی کاهش می یابد.بنابراین تهیه این دارو به شکل مخاط چسب دهانی که به راحتی در ناحیه گونه بیمار چسبانده شده و در تماس با بزاق به آهستگی داروی خود را آزاد می کند، علاوه بر اینکه از عوارض گوارشی آن می کاهد، مانع از کاهش غلظت آن از طریق متابولیسم اولیه کبدی خواهد شد و در نهایت مجموعه این عوامل پذیرش بیمار را ارتقا می بخشد. فیلم های تهیه شده در این پایان نامه با روش solvent evaporation ساخته شدند. در این روش پلیمر را در حلال اتانول و آب با نسبتهای متفاوت ریخته و به مدت 6 ساعت بر روی استیرر قرار می دهیم تا کاملا باز شود.بعد از گذشت 24 ساعت محلول دارو به همراه پلاستی سایزر را به بشر حاوی پلیمر اضافه کرده و دوباره بر روی استیرر قرار می گیرد تا کاملا یکنواخت شود.مخلوط بدست آمده را بر روی سطح یک پلیت ریخته تا در دمای اتاق خشک شود.فیلم های ساخته شده از نظر خصوصیات ظاهری،ضخامت،وزن،قدرت مخاط چسبی،شکنندگی،میزان انعطاف پذیری، تعیین مقدار دارو و آزادسازی دارو در شرایط in vitro مورد بررسی قرار گرفتند.

از داروهای موضعی مورد استفاده در بیماری های پوستی می توان ترتینوئین را نام برد که اشکال دارویی متداول موجود آن به علت عوارض پوستی پذیرش کمی در میان مصرف کنندگان داشته اند. روش های مختلفی جهت بهبود دارورسانی و کاهش عوارض جانبی ترتینوئین مورد بررسی قرار گرفته است که استفاده از نانوامولسیون های لیپیدی یکی از آنهاست. در این مطالعه پایداری، بی خطری و کارایی یک نانوامولسیون o/w ترتینوئین با اندازه ذره ای nm150 در استفاده بروی انسان مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده، بی خطری نانوامولسیون ترتینوئین را در مصرف موضعی تایید می نماید و با در نظر گرفتن پایداری بالا و پتانسیل مناسب در کاهش عوارض ترتینوئین و افزایش کارایی آن می تواند به عنوان جایگزینی مناسب برای فرم های دارویی موجود در نظر گرفته شود.

ترتینوئین یا رتنیوئیک اسید یکی از پر مصرف ترین داروها در درمان آکنه و بازسازی پوست است. این دارو تنها دارویی است که توسط fda برای از بین بردن آثار پیر پوستی، چروک، لکه های تیره و همچنین صاف کردن پوست مورد تائید قرار گرفته است. ترتینوئین آثار مفید خود را با تحریک تشکیل کلاژن، جمع کردن غدد چربی و کنترل تکثیر و تمایز سلولی اعمال می کند. در کنار اثرات مفید این دارو، عارضه شایع و مشکل ساز این دارو عبارت است از تحریک پوستی، قرمزی و التهابات حاصله که اغلب با نارضایتی بیماران همراه است و منجر به عدم تکمیل دوره درمان می شود. این عارضه در فرمولاسیون های مثل کرم، ژل یا لوسیون بیشتر مشاهده شده و در فرمولاسیون های حاوی لیپوزوم و میکروسفر و احتمالا نانو ذرات که قادر به کنترل آزادسازی دارو و نفوذ پذیری بهتر به لایه های عمقی پوست هستند کمتر مشاهده می شود. به همبن جهت در این مطالعه ساخت و ارزیابی یک سیستم دارورسانی حاوی حامل های نانو لیپیدی ((nlc مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور جهت تهیه حامل نانولیپیدی روش high pressure hemogenization انتخاب گشت؛ بدین صورت که پس از توزین مواد، سورفکتانت را به میزان لازم به فاز چرب اضافه و تا دمای c°75 حرارت داده تا سورفکتانت ذوب شده و با فاز روغنی ظاهر تقریبا یکنواختی را تشکیل دهد. فاز مایی را نیز تا دمای c°75 حرارت داده و سپس در زیر همزن (ultra-turrax) با سرعت rpm 8000 به مدت 4 دقیقه، فاز روغنی حاوی سورفکتانت به فاز مایی اضافه گردید. فرمول ها در سیکل های 3، 5و 7 در فشار هایbar 250 تا 800 تهیه گشت و جهت ارزیابی z-average،zeta potential و pdi از دستگاهphoton corelation spectrophotometer malvern استفاده شد. پس از بررسی های انجام شده فرمول سیکل 5 در فشارbar 800 به عنوان حامل نانو لیپیدی منتخب معرفی شد. پس از بدست آوردن حامل نانو لیپیدی پایدار، از عکسبرداری tem و afm جهت بررسی شکل نانوذرات، نحوه قرارگیری آن ها در کنار یکدیگر و اندازه ی ذرات استفاده شد. بررسی خصوصیات ظاهری فرمولاسیون مانند شکل ظاهری، شفافیت، رنگ و بو و خصوصیات فیزیکوشیمیایی مانند ph، تست هدایت الکتریکی و رقیق سازی با فاز مائی (water dilution test) صورت گرفت. همچنین آزمون های شوک حرارتی، ذوب شدن و پایداری بر اثر تنش انجام شد که در تمامی آزمون ها کوچکترین ناپایداری شامل دوفاز شدن، شکست فرمولاسیون، تجمع ذرات چربی و ... مشاهده نشد. نتایج تمامی آزمون های فوق تشکیل یک فرمولاسیون o/w پایدار را تایید نمود که حاوی ذرات کروی و با اندازه ذره ای مناسب می باشد. در ادامه با کمک تویین 80 ترتینوئین را مرطوب کرده و در فاز چرب پراکنده و در نانو ذرات بارگذاری شد. مطالعات پایداری تسریع شده و طولانی مدت انجام شده بر روی حامل نانو لیپیدی حاوی ترتینوئین نشان داد که حامل نانو لیپیدی حاوی ترتینوئین پایدار می باشد. سپس راندمان به دام افتادن دارو و ظرفیت بارگذاری سیستم دارورسانی بررسی شد که نتایج نشان دهنده ی بارگذاری تقریبا کامل ترتینوئین در حامل نانو لیپیدی و معتبر بودن روش ساخت می باشد. مطالعه آزادسازی دارو در in vitro نشان می دهد که nlc حاوی ترتینوئین، پروفایل آهسته تری نسبت به کرمهای حاوی ترتینوئین موجود در بازار دارد. با این یافته ها می توان در نظر گرفت که عارضه ترتینوئین کاهش یافته و پذیرش دارو توسط بیمار افزایش یابد.