در اقتباس از یک متن ادبی ،تغییر و تبدیل،به معنی تغییر حادثه ی اصلی یا تغییر در زمان و مکان یا رویداد ها نیست، حتی قصد تنها تبدیل مفهومی از یک نظام زبانی به نظام دیگر هم نیست،بلکه تبدیل تاریخی- فرهنگی است،ژان کلود کریر نیز با جنبه های ادبی شعر فارسی،از قبیل نماد ها، کنایه ها و هم چنین خلق شخصیت ها و روابط بین آن ها و نیز روح، لحن،ارزش ها،صور خیال،و ضرباهنگ منطق الطیر آشنا ست، اگرچه یافتن ما به ازای نمایشی به جای جنبه های کلامی متن اصلی بسیار دشوار است. کاری یر با شکستن قاعده ها و با نگاهی به عناصر طرح ارسطویی و شیوه ی روایی تئاتر برشتی،نمایشنامه ای خلق می کند تا در آن واحد لذت بخشد و آموزش دهد.زیرا او هدف تئاتر را بهتر شناختن خویش و بهتر زندگی کردن می داند.