درطول جنگ صدمات جبران ناپذیری به بشر بویژه برکودکان وارد می شود و تعداد کثیری از قربانیان را کودکان تشکیل می دهند.کودکان در جنگ عمداً مورد هدف می باشند و به عنوان سرباز،جاسوس و مین یاب و یا برای انجام کارهایی از قبیل آشپزی و باربری مورد سوءاستفاده قرار می گیرند.لذا سربازگیری کودکان ازسوی جامعه بین المللی محکوم گردید وسازمانهای بین المللی و غیردولتی جهت آزادی وبازگشت آنها به جامعه مدنی حمایتهایی را صورت دادند.از جمله نهادی که نقش حمایتی بر وضعیت کودکان در جنگ را داشته شورای امنیت سازمان ملل متحد می باشد که از سال1999تا2009 قطعنامه هایی درخصوص وضعیت کودکان در جنگ صادر نمود وپیرو قطعنامه 1612(2005)گروه کاری ویژه ای راشامل 15عضو شورا جهت بررسی وضعیت کودکان در جنگ تشکیل داد و متعاقب آن یک مکانیسم نظارتی و گزارشی جهت تنظیم گزارش از مناطق درگیری و وضعیت کودکان و ارائه آن به شورای امنیت سازمان ملل از طریق گروه کاری ویژه تأسیس گردید. در این رساله نقش شورای امنیت درحفظ صلح وامنیت بین المللی و حدود صلاحیت آن درحمایت ازکودکان ومبنای تشکیل گروه کاری ویژه شورای امنیت و تأثیرآن برعملکرد دولتهای درگیرطبق گزارش های این گروه و گزارش های دبیرکل سازمان ملل متحد در کاهش نقض حقوق کودکان مورد بررسی قرارخواهد گرفت وهمچنین اشکال نقض حقوق کودکان در جنگ جهت درک بهتر وضعیت آنها تشریح خواهد شد.