آنچه در این تحقیق به دست آمده عبارت از این است که مفسران معاصر با رویکردی نو و تازه که بی تأثیر از جریان های سیاسی و اجتماعی عصر آنها نبوده، به تفسیر قرآن روی آورده و در اداره زندگی فردی و اجتماعی از قرآن راهکار گرفته اند. با توجه به این مسئله موضوعاتی چون آزادی های سیاسی و اجتماعی از دید آنها پنهان نمانده است، اما در اغلب موارد به خاطر توجه آنها به جامعیت قرآن و دیدگاه شمولی آنان به قرآن، شرکت مردم را در امور اجتماعی و سیاسی،در چارچوب دستورات دینی پذیرفته، ولی تقریباً همه آنها آزادی پیروان ادیانی غیر از اسلام را نپذیرفته اند