پدیده ی مُد همواره در طول تاریخ مورد توجه بوده است. با ظهور مدرنسیم به واسطه ی بسیاری از تحولات عمده و سرنوشت ساز فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و هنری جایگاه مُد بیش از جنبه ی مصرف کاربردی و لوکس آن در نظر گرفته می شود و مُد حیطه ی گسترده ای از تعاریف فرهنگی و اجتماعی را در خود جای می دهد؛ به ویژه در عرصه ی هنر و به خصوص نقاشی. در قرن بیستم هَمگامیِ نقاشان با طراحان مُد، دنیای مُد و طراحی لباس را بیش از پیش به هنرهای تجسمی پیوند زد و طراحان مُد خواسته یا ناخواسته با بسیاری از جنبش های هنری قرن بیستم هماهنگ شدند. هنرمندان بزرگی چون سالوادور دالی و اندی وارهول و ... همکاری گسترده ای با طراحان مُد داشتند، سونیا دلونه ی نقاش یکی از موفق ترین و تأثیرگذارترین طراحان مُد زمان خود شد. از نیمه قرن بیستم به بعد، در جریان های هنری معاصر، بیش از پیش شاهد هماهنگی میان هنر و مُد می شویم تا آنجا که در آثار برخی از هنرمندان این دو یکی می شوند و زبان واحدی را تشکیل می دهند.