هدف از اجرای این آزمایش تعیین ترکیبات شیمیایی و کیفیت پروتئین برخی از نمونه های کنجاله سویای تجاری و کنجاله گلوتن ذرت بود. برای انجام این تحقیق ابتدا سه نمونه کنجاله سویای تجاری شامل کنجاله سویای برزیلی، آرژانتینی، ایرانی و یک نمونه کنجاله گلوتن ذرت از کارخانجات خوراک طیور آذربایجان شرقی تهیه شد. نتایج حاصل از تجزیه ترکیبات شیمیایی نشان داد که میانگین مقادیر رطوبت کنجاله سویای برزیلی، کنجاله سویای آرژانتینی، کنجاله سویای ایرانی و کنجاله گلوتن ذرت به ترتیب 5/7، 4/7،4/7 و 8/4 درصد، مقادیر پروتئین خام به ترتیب 4/47، 3/46، 4/46 و 5/65 درصد، مقادیر خاکستر خام به ترتیب 5/6، 5/6، 5/6 و 15/2 درصد و مقادیر عصاره اتری به ترتیب 05/9، 6/8، 4/12و 55/7 می باشد. مقادیرndf برای کنجاله سویای برزیلی، کنجاله سویای آرژانتینی، کنجاله سویای ایرانی و کنجاله گلوتن ذرت به ترتیب 93/10، 00/12، 43/10 و 83/26 درصد و adf 3/8، 9/10، 4/9و 34/10 درصد تعیین شد. مقادیر انرژی خام برای مواد خوراکی کنجاله سویای برزیلی، کنجاله سویای آرژانتینی، کنجاله سویای ایرانی و کنجاله گلوتن ذرت به ترتیب 5095، 4677، 4985 و 5924 کیلوکالری درکیلوگرم تعیین گردید. شاخص فعالیت اوره آز برای کنجاله سویای برزیلی، کنجاله سویای آرژانتینی، کنجاله سویای ایرانی به ترتیب 05/0، 05/0 و 07/0 و شاخص قابلیت حل پروتئین در محلول هیدروکسید پتاسیم 2/0 درصد برای همان کنجاله ها به ترتیب 39/88، 51/85 و 82/86 درصد تعیین شد. برای ارزیابی بیولوژیکی کیفیت پروتئین نمونه های کنجاله سویا و یک نمونه کنجاله گلوتن ذرت، از 100 قطعه جوجه نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار استفاده شد. جیره های آزمایشی در سن 8 تا 17 روزگی به جوجه ها تغذیه شدند. جیره های آزمایشی شامل یک جیره خالص فاقد نیتروژن و چهار جیره غذائی نیمه خالص آزمایشی بود. مقدار per و npr نمونه های کنجاله سویای برزیلی، کنجاله سویای آرژانتینی، کنجاله سویای ایرانی و کنجاله گلوتن ذرت در روز هفدهم آزمایش به ترتیب برابر 89/2، 13/3، 57/2، 36/0 و48/3، 74/3، 14/3، 37/1 درصد بود. رشد عضله سینه و سطح اسیداوریک خون به عنوان شاخص های کیفیت پروتئین تفاوت های معنی داری در بین کنجاله ها نشان نداد.