در این تحقیق اثر ترکیب ژنتیکی بر الگوی رشد در بلدرچین ژاپنی مورد مطالعه قرار گرفت. در ابتدا پرنده های نر و ماده از دو سویه سفید خالص (p1) و وحشی خالص (p2) به عنوان نسل والدین انتخاب شدند و تلاقی دو طرفه بین آنها انجام گرفت. نتاج حاصل (f1) بطور تصادفی با همدیگر آمیزش داده شدند تا نسل دوم (f2) ایجاد شود. همزمان با گروه های f1 و f2، نتاج خالص از دو سویه به عنوان گروه های کنترل پرورش داده شدند. صفات رشد شامل وزنهای یک روزگی، 1 ، 2 ، 3 ، 4 و 5 هفتگی و همچنین صفات افزایش وزن روزانه در هفته های مختلف و سرعت رشد در کل دوره پرورش (35 روز) در گروه های مختلف ژنتیکی رکورد برداری شد. در مدل تجزیه آماری اثرات گروه ژنتیکی، جنس، مکان آزمایش و هچ بررسی شد. مقایسات متعامد شامل مقایسه میانگین والدین و میانگین نسل f1 (f1:p1,p2) و میانگین والدین و میانگین نسل f2 f2:p1,p2)) و همچنین مقایسه میانگین والدین و میانگین f1 و f2 (f1,f2: p1,p2) جهت بررسی معنی دار بودن هتروزیس انجام شد. گروههای ژنتیکی p2، f1، f2 و p1 به ترتیب بیشترین وزن را داشتند (001/0>p). اثر جنس بر دو صفت وزن 4 و 5 هفتگی معنی دار بود (01/0>p)، بطوریکه ماده ها نسبت به نرها وزن بیشتری داشتند. اثر مکان آزمایش و اثر نوبت هچ داخل مکان آزمایش نیز در تمام صفات وزن بدن معنی دار بود (0001/0>p). میانگین صفات وزن بدن و افزایش وزن روزانه در f1 ها نسبت به والدین بیشتر بود و اثر هتروزیس مشاهده شده بین 7/4 و2/9 درصد برای صفات مختلف بود (001/0>p). در بررسی صفات افزایش وزن روزانه مشخص شد که گروههای ژنتیکی p2، f1، f2 و p1 به ترتیب مقدار 2/5 ، 1/5 ، 5/4 ، 4/4 گرم را داشتند و این تفاوتها در تمام صفات معنی دار بود (01/0>p). بیشترین افزایش وزن روزانه مربوط به هفته سوم و چهارم بود. اثر جنس بر صفات افزایش وزن روزانه هفته چهارم و پنجم و افزایش وزن روزانه کل دوره معنی دار شد (01/0>p). همچنین تیپ های ابلق، وحشی، سیاه و سفید به ترتیب بیشترین افزایش وزن روزانه را با میانگین های 8/4 ، 7/4 ،6/4 و 4/4 گرم داشتند (01/0>p).