تحقیق حاضر به مطالعه و بررسی میزان استفاده معلمان ابتدائی از روش تعاملی برای آموزش زبان فارسی به فراگیران پرداخته است. چرا که تعامل از عوامل بسیار مهم در امر تعلیم و تربیت و ارتباط اجتماعی دانش آموز با معلم و مدرسه و جامعه است. توجه به تفاوت های فردی دانش آموزان از اصول مهم پیشرفت تحصیلی است که معلمان باید مدنظر داشته باشند انگیزه پیشرفت تحصیلی در اکثر دانش آموزان وجود دارد. کار معلمان این است که این انگیزه را متناسب با استعدادها و امکانات واقعی دانش آموزان خویش تقویت نمایند و آموزش های خود را بر اساس تواناییها و استعدادهای آنان برنامه ریزی کنند. این تحقیق به روش شبه آزمایشی صورت گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که استفاده از رویکرد تعاملی بوسیله معلمان باعث ایجاد انگیزه و تقویت احساس اعتماد به نفس در دانش آموز می شود و همین احساس موفقیت تجربه مفید و سازنده ای به دانش آموزان می دهد که باعث ایجاد علاقه در آنها و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می شود. درک نیازهای روانی و عاطفی دانش آموزان توسط معلمان مهمترین عامل در گرایش نوجوانان به تعامل با معلم است که اگر درست و صحیح برقرار شود باعث پیشرفت تحصیلی فراگیران می شود. هدف از این تحقیق این است که با آگاهی از تاثیر به کارگیری روش تعاملی در آموزش دروس مختلف زمینه ای فراهم نمود تا با اموزش معلمان و ترغیب آنان برای اعمال چنین شیوه ای در آموزش راه را برای یادگیری بهتر و بیشتر دانش آموزان و افزایش علاقه آنان به تحصیل هموار سازیم.